Afrika’da yeniden sosyalist önderlik dönemi

27-28 Temmuz günleri St. Petersburg’da düzenlenen Rusya-Afrika Zirvesi’nin gözdesi genç bilimsel sosyalist subaylardı.

Bumedyen, Sankara, Nkrumah, Keyta, Ture, Burgiba gibi “İstiklali tam” vatan savunucusu isimler
altmış yıllık karşıdevrimin ardından yeniden ülkelerinde Afrika halklarını birleştiriyor.

‘Afrika’da ‘güvenlik ve üretim devrimi’ ihtiyacı, Batı’dan kopuşu zorunlu kılıyor.
Askeri darbeler, emperyalizmden kopamayan ‘sosyal demokrat’ partileri
deviriyor. İstiklal Savaşı, bilimsel sosyalistlerin önderliğinde ilerliyor.’

Afrika’nın dört bir yanından gelen devlet yöneticileri konuşmalarında, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB)’nin hem sömürgecilikten kurtuluş mücadelelerine hem de yeni kurulan devletlerin kalkınma çabalarına verdiği destekten övgüyle söz ettiler. Sosyalist Çin Halk Cumhuriyeti’yle işbirliğinin altını çizdiler.

Yeni Uluslararası Düzen’in organlarından BRICS’de yer almak istediklerini ifade ettiler.

GÜVENLİK VE ÜRETİM DEVRİMİNDE SOSYALİSTLERİN ÖNDERLİĞİ

Afrika devletlerinin “güvenlik, devlet bütünlüğü ve üretim devrimi” ihtiyacı, yeni-sömürgeci emperyalist Batı tarafından engellendiği için, çözüm Batı’dan kopuşu zorunlu hale getiriyor. 

Bu ortamda, Afrika’daki “sosyal demokrat, halkçı, hatta sosyalizan yönetimler” Batı’dan kopamadıkları için, milli demokratik devrimlerin önderliğine bilimsel sosyalistler yerleşiyor.

MALİ, BURKİNA VE NİJER’DE YIKILAN PARTİLER

Nijer’de, Burkina Faso’da, Mali’de, Cezayir’de devrilen partiler, “merkez sağ”, “liberal” veya “Fransa’nın adamı” partiler vesaire değiller!

Nijer’de devrilen partinin adı; Nijer Demokrasi ve Sosyalizm Partisi (PNDS-Tarayya).

Programına bakınız, demokratik devrim programı.

Eski Cumhurbaşkanı Mahamadu İssufu’nun 2011 Mart’ındaki 8 eksenli seçim taahhüdü şöyleydi:

1. Kamu yatırımları yoluyla ekonomiyi canlandırmak ve sosyal kalkınmayı teşvik etmek.

2. “3N” girişimi aracılığıyla gıda güvenliğinin sağlanması.

3N; “Nijerliler Nijerlileri besliyor” ifadesinin ingilizce ilk harfleri “Nigeriens Nourish Nigeriens”.

3. Kentsel, kırsal ve doğal hidrolik işlerin rehabilitasyonu ve inşası yoluyla herkesin içme suyuna erişiminin sağlanması.

Nijer kırsalında içme suyuna erişim yüzde 45’lerde.

Yani her iki kişiden birisi içme suyuna ulaşamıyor.

4. Yollar, kırsal yollar, elektrik ve demiryollarına yapılan yatırımlar yoluyla altyapı ve enerjiyi geliştirmek.

5. Sosyal göstergelerin (eğitim ve sağlık) önemli ölçüde iyileştirilmesi.

23 milyonluk ülkede, okur yazarlık oranı yüzde 30’larda.

6. Gençler için iş imkanlarının yaratılması.

Nijer, Afrika’nın en genç nüfusuna sahip.

Nüfusun yüzde 70’inden fazlası 30 yaşın altında.

Yüzde 99’u müslüman ülkede, kadın başına 7,6 doğum oranıyla Afrika’da ilk sırada.

7. Güçlü, güvenilir ve sürdürülebilir demokratik kurumlar inşa etmek.

8. Ulusal topraklar boyunca kişilerin ve mülklerin güvenliğini sağlamak.

Bu demokratik devrim programı, Atlantik etkisinde kalan yönetimler nedeniyle maalesef kağıt üstünde kalmış, ihtiyaç, Atlantik’ten kopuşu ve hükümetin devrilmesini zorunlu kılmıştır.

MALİ VE BURKİNA’DAKİ SOL İTTİFAKLAR

Burkina Faso’da 24 Ocak 2022 günü devrilen Roch Kabore’nin partisinin adı; İlerleme İçin Halk Hareketi (MPP)’ydi. Bu parti devrildiğinde, Burkina’nın ünlü lideri Thomas Sankara’nın devamı olduklarını iddia eden, Avrupa “sosyalist enternasyonali” etkisindeki Uyanış İçin Birlik-Sankaracı Parti (UNIR/PS) ile koalisyon halindeydi. Mali’de 18 Ağustos 2020’de devrilen İBK kısaltmasıyla anılan İbrahim Bubekir Keyta, “Mali Demokrasi İttifakı-Adalet ve Dayanışma için Afrika Partisi (Adéma-PASJ)” kökenliydi. Kimi ayrışmaları takiben 2001 yılında “Mali için Birlik” (RPM) adını alan devrik parti, kendisini “sol, sosyalist” olarak niteliyordu.

CEZAYİR’DE FLN, FLN’YE KARŞI

Cezayir’de 22 Şubat 2019 yılında “devrilen”, kurucu devlet partisi Ulusal Kurtuluş Cephesi (FLN) iktidarıydı. Yıkan ise, Ordu-Millet İttifakı’nda yer alan FLN’nin “Yeni-Bumedyenci” kadrolarıydı!

Şimdi FLN yeniden ilk silahlı mücadeleyi başlattığı 1954 yılındaki tarihi köklerine dönme çabasında. Cumhurbaşkanı Abdülmecit Tebbun 2019 Aralık’ında seçim kampanyası sürecinde “54 Vaat” bildirgesinde kurucu FLN’ye vurgu yapıyordu. 2020 yılında kurulan hükümet, milli egemenliği inşa yolunda önemli mevzilerin elde edildiği 1965-1978 yılları arasındaki Huari Bumedyen önderliğini işaret ederek, programlarını, “Nerede kalmıştık?” diye özetlemişlerdi.

AFRİKA’DA DEVRİMLER VOLKANI PATLADI

Afrika siyasi tarihi 60 yıllık döngülerle ilerliyor.

1900-1960’lar devrim.

1960-2020’ler karşıdevrim.

20. Yüzyılın başında sömürgeciliğe karşı çıkan Afrika kıtası, şimdi altmış yıllık yeni-sömürgeci düzene isyan ediyor.

Afrika devletlerinde “İkinci İstiklal Savaşları” yaşanıyor.

Fransız “Çekiç Güç”leri defoluyor.

Macronlar artık Afrika’da istenmeyen adam.

“Modası geçti” denilen, “emperyalizm, sömürgecilik döneminden bağımsızlığın sembolü” kurucu liderler şimdi yeniden tarih sahnesine çıkıyor.

Ülkemizde Atatürk Devrimlerine ihtiyacın artmasına koşut,

Cezayir’de Huari Bumedyen,

Burkina Faso’da Thomas Sankara,

Gana’da Kwame Nkrumah,

Mali’de Modibo Keita,

Gine’de Ahmed Seku Ture,

Tunus’ta Habib Burgiba gibi unutturulmak istenen bilimsel sosyalist kurucu liderler tekrar ülkelerinin umudu oluyor.

Müjdeler olsun.