Albert Einstein'ı ünlü yapan Güneş tutulması...

Greenwich ve Cambridge gözlemevlerinden iki gökbilimci, 1919 yılında Güneş tutulmasını fotoğraflayabilmek için o zamanın son teknoloji kameraları ile Brezilya ve Afrika Kıtası’nın ortasında bulunan Príncipe Adası’na doğru yola çıkmıştı.

Keşif gezilerinin amacı, Albert Einstein’ın genel görelilik kuramını test etmekti. Teori 1915 yılında yayınlanmıştı ve o zamanda birçok bilim adamı tarafından tartışma konusu olmuştu.

Güneş tutulması, genel göreliliğin temel sonuçlarından biri olan ışığın yerçekimi tarafından kırılmasına doğrulamak için çok güzel bir şans sunuyordu.

ALBERT EİNSTEİN'I ÜNLÜ YAPAN GÜNEŞ TUTULMASI

Einstein'ın kuramı, uzayda büyük bir cismin yanından geçen ışık ışınlarının, cismin kütlesinin uzay-zamanda yarattığı eğriyi takip ederken gözle görülür şekilde büküleceğini öngördü. Uzak bir yıldızdan gelen ve Güneş'in kenarından geçen bir ışık ışınının durumunda, Einstein yaklaşık 1,75 ark saniyelik bir sapma hesapladı.

Normal koşullar altında, Güneş ışığının yakındaki yıldızlardan gelen ışığı bastırması ve onları Dünya'daki gözlemciler için görünmez hale getirmesi nedeniyle Einstein'ın tahminini test etmek imkansızdı. Ancak tutulmanın karanlığı gökbilimcilerin Güneş çevresindeki yıldız alanını gözlemlemesine ve fotoğraflamasına olanak tanıyacaktır. Fotoğrafları gece çekilen referans görüntülerle karşılaştırarak Güneş'in varlığının yıldızların ışığını ne kadar büktüğünü ölçmek mümkün olacaktı. Tutulma sırasında Hyades olarak bilinen parlak yıldızlardan oluşan bir kümenin Güneş'in yakınında görünmesi uygun oldu.

Birkaç ay süren analizin ardından Eddington ve Dyson, Kasım ayında bulgularının genel görelilik teorisini desteklediğini duyurdular. The Times of London bu haberi, “Bilimde Devrim” olarak yayınlamıştı. The New York Times , "Göklerdeki Işıklar Tamamen Çarpık Yanıyor" şeklinde manşet atmıştı.

Bu haberler, o zamanlarda yeteri kadar tanınmamış Einstein'ı hemen uluslararası bir şöhrete yükseltti.