Aydınlık yazmıştı: Darbe, Compaore’nin dönüşü: Tunus’tan sonra Burkina Faso’da ‘Afrika Baharı’ çöpe atıldı

Aydınlık’ın yazdığı üzere, Compaore, sürgünde olduğu Fildişi Sahili’nden Burkina Faso’ya gelerek, 8 Temmuz’da darbenin askeri lideri ve eski cumhurbaşkanıyla birlikte Burkina halkının karşısına çıktı.

Compaore, 26 Temmuz’da da Burkina Faso halkına seslenerek, kendi yönetim yıllarındaki hatalarından dolayı “özür” diledi, Burkina’nın devlet bütünlüğü ve güvenliğinin sağlanması için “milli uzlaşma ve birlik” çağrısı yaptı.

BAĞIMSIZLIĞI SAVUNANLAR DİKTATÖRLÜKLE SUÇLANDI

Arap ve Afrika Baharları art arda çöpe atılıyor.

Hatırlatalım; Arap ve Afrika Baharları önce “şeytanlaştırma”yla başladı.

“Devlet bağımsızlığı”nı savunan yöneticiler, “diktatörlük”le suçlanmaya başladılar. Mali’de Musa Traore, “Hitler”; Burkina’da Compaore, “Pinochet”ydi.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in kendi coğrafyası için “1989 yılı jeopolitik felaket” saptamasını yaptığı yıllarda Afrika’nın da felaketi başlamıştı.

Cezayir’de “tek parti düzenine” karşı gerçekleşen sözde “1988 Ekim Devrimi”, “çok partili” bozgunculuğun kapısını açmış, Batı destekli irticayı iktidara getirmişti. 1992-96 yılları arasında 150 bin yurtseverin ölümüyle sonuçlanacak iç savaş Cezayir’in en az yirmi yılını kaybetmesine yol açmıştı.

Mali’nin yurtseveri, “tek partici Hitler” Musa Traore, 1991 yılında “Özgürlük Devrimi”yle yıkılmıştı. “Nürnberg Mahkemeleri” kurulmuştu. Sahel bölgesinde yaşananların bir bilançosunu çıkaran, Fransa’yı ülkesinden kovan Mali Başbakanı Choguel Kokalla Maiga 1991 yılında “çok partili sisteme geçiş”in “felaket ve yıkım getirdiği”ni saptayan açıklamasını yapıyordu.

Burkina’da da 2014 yılında “Afrika’nın Pinochet”si Compaore “Afrika Baharı”yla yıkıldı.

Sonuç; Compaore yıkıldı, “devlet bütünlüğü” parçalanma noktasına geldi.

Burkina devlet toprakların üçte biri teröristlerin denetiminde. 1 milyon 300 bin Burkinalı

topraklarından göç ettirilmiş durumda.

RUSYA’YLA İŞBİRLİĞİNİN ÖNÜNÜ AÇAN ‘PINOCHET’

“Güvenliğin güvenliği” Burkina’da birinci öncelik.

Bu önceliğin iki ayağı var:

1. Topyekün mücadele için milletin seferberliği. Özellikle “İNATA Felaketi”nden sonra Güçlü Ordu-Güçlü Millet.

2. Uluslararası düzlemde sorunun kaynağı olan Fransa’nın dışlanması, Rusya, Türkiye ve Çin’le işbirliği.

24 Ocak 2022 darbesini yapan, Compaore ve Compaore’nin askeri sağ kolu, 2015 darbesini yapıp sonra “uzlaşan”, o döneme kadar “ülkenin en güçlü adamı” diye nitelenen General Gilbert Diendere, düşmanı doğru tanımlıyor.

Compaore’nin Uluslararası İlişkiler danışmanları Rusya’yla işbirliği görüşmelerini yürütüyor.

FRANSA, BURKİNA’DA MİLLİ UZLAŞMAYA KARŞI

Fransa, 24 Ocak darbesi ve Compaore’nin Burkina’ya dönüşünden rahatsız.

Komşu devlet Mali başta olmak üzere Rusya ve Çin memnun.

1983-87 yılları arasında eski Cumhurbaşkanı Thomas Sankara’ya karşı her türlü yıkıcı faaliyeti yürüten Fransa, şimdi “Sankaracı”. “Katil Compaore tutuklansın” çağrıları yapıyor.

Fransa, Sankara’nın 1987 darbesi sırasında Compaore’nin ifadesiyle “kazayla öldürülmesi”ni kan davasına dönüştürmekte ısrarlı.

Burkina’da siyasi güçler yeniden saflaşıyor. Afrika Baharı’na karşı çıkanlar “milli uzlaşma ve birlik” çağrıları yaparken, Fransa’nın etkileyebildiği güçler, “kan davası”nda ısrarı sürdürüyor.

Compaore’nin Thomas Sankara’nın eski sağ kolu ve “Marksist-Leninist” olduğunu, 1987’de iktidara geldikten sonra 1996 yılına kadar “Komünist Partiler Koalisyonu” adıyla faaliyet yürüttüğünün altını çiziyoruz.

FİLDİŞİ SAHİLİ ÖRNEĞİ

Burkinalı yurtseverler günün görevini, Batı merkezli “Sankara’nın öldürülmesi” üzerinden yürütülen kan davasına son verilerek, “milli uzlaşma”nın sağlanması olarak tanımlayarak, Fildişi Sahili örneğini veriyorlar.

Fildişi Sahili’nde 2000’lı yılların “kanlıları” eski Cumhurbaşkanları El Hasan Vattara’yla Loren Bagbo’nun 2021 yılında koronaya rağmen birbirlerine sarılarak Batı kışkırtmalarını boşa çıkaran tarihi buluşması, Burkina’nın gündeminde.

“Binlerce insanın öldüğü Fildişi’nde milli uzlaşma sağlanabiliyorsa, Burkina’da neden olmasın” çağrısını yapıyorlar.

Burkina’da ilericilik-gericilik, “milli birliği ve uzlaşmayı” savunup, Fransa’yı bölgeden kovmaktan geçiyor.