Doğa uyanıyor makyaj ister

Ege’nin cefakar çalışkan köylülerinden Naim abi, Urla’nın Özbek köyünde ana babadan kalma verimli topraklarında domates, bamya, salatalık, biber, patlıcan yetiştirir. Onun domatesinin tadı bir başkadır. “Tohum buranın yerli tohumu” der. Bir de enginarları ünlüdür, ha zeytinyağı da var, unutmayalım. Peki, ne yapıyor Naim bu karantina günlerinde?

Naim abi tarlada, aradığımızda traktör sürüyordu. Karantinayı, evden dışarı çıkıp çıkmadığını soracaktık. Oğlu Vahit’le konuşabildik. O da bahçedeydi, ama babasından uzaktaymış. “Yok merak edilecek bir durum. Baba oğul biz varız sadece. Zaten birbirimizden uzaktayız“ diyor. Hal hatır sorup, ne iş olduğunu, neler yaptıklarını anlatmasını rica ediyoruz, kırmıyor bizi. Hukukumuz neredeyse onun yaşı kadar eskiye dayanıyor. Vahit üniversite okudu, bitirdi, ama bağ bahçeden, hele enginardan ayrılamadı. Döndü yine tarla işine. Ablası var, o da üniversite okudu, şehre yerleşti, yüksek memur oldu. Vahit’le sohbete koyulduk.

'OTLAR BÜYÜRSE ENGİNAR BÜYÜMEZ'

“Biz 20 dönüm üstündeyiz. Baba oğul koşuyoruz. Babamın lafıdır: Doğa uyanıyor, makyaj ister, mesela tıraş ister! Biz de makyajını yapıyoruz. Nasıl insanın yüzünde sakal çıkınca tıraş olursun tertemiz olur, biz de öyle otları temizliyoruz. Enginarların arasındaki otları biçiyorum. Çünkü otlar büyüyünce enginarları büyütmüyor. Babam da büyük tarlada traktörle çapa yapıyor,“

İş bu kadar mı? Zeytinler makyaj istemiyor mu?

“Zeytinlere 'avrupa' veriyoruz, yani suni gübre! Bu hormon değil, yanlış anlamayın, ihtiyacı olan bir şey. Zeytinlerin altlarında 'kaz ayağı' olur, onları temizlemek lazım, tırmık yapıyoruz. Otları öldürüyoruz. Zeytin ağacının da toprağın da güneş alması lazım. Avrupa da alacak, üzerine yağmur yeyince vitamin yeyince toprağın altına inecek.“

'TARLADA KARANTİNADAYIZ'

Arada söze girip sorular soruyoruz, Vahit heyecanla devam ediyor anlatmaya. “Enginarları Ocak 18’den beri kesiyoruz. Hava kış yapmadı. Enginar ılık havayı sevdiği için uyandı, mahsul yaz gibi. Temizlemesek ottan dolayı tarlada yürüyemezsin, faaliyette bulunamazsın.

"Kahvaltıyı yapıp bahçeye geliyoruz. Tarlada karantinadayız. Tarlanın temizliği, hazırlıkları yapılır. Yaklaşık iki hafta önce fidan ektik. Eski tohumlardan fidan yetiştiriyoruz, onların tohumlarını ektik. Ayrı bir yere ekiyorsun, ayrı sulayıp büyütüyorsun. Bir iki aya 10-15 santim büyüyecek, o zaman tarlaya taşıyoruz. Sonra bahçe hazırlıkları yapacağız. Tarlanın gübresi verilecek, domates biber patlıcan ekimi yapacağız.“

Sizin işler hiç bitmez mi Vahit?

“Tarlanın işi bitmez. Ancak yağmur, soğuk olunca bırakırsın. Bu güzelliği yaratmak için uğraşmak zorundasın. Bende şu an beş dönüm enginar var.“

KÖY YERİNİN İŞİ BİTER Mİ?

Kumluca’da İsmail-Ayşe Kuşcan çifti, emekli. Hayvanlarına bakmak için mecburen evden çıkıyorlarmış. Ayşe Bacı, “Köy yerinde iş biter mi? Bitmez! Çabalıyoruz şu anda da, hayvan gübresi hazırlıyoruz“ dedi. Ailenin 40-50 dönüm arazisi, 15-20 de sığırı varmış. “Sabah 8’de çıkar hayvanlara bakarız. Akşam yine 7-8 gibi gider besleriz, hallerine bakarız“ diyor. Karantina? Çoluk çocuğu yaklaştırmıyorlarmış eve. Ayşe Bacı “Bizden başka kimse olmaz orada, zaten buraya da dışarıdan gelen yok. Yani yurtdışından demek istiyorum…” diyor. Peki, bölgede başka iş var mı? Bazıları sera hazırlığı yapıyor, naylonları çekiyormuş.

HER ŞEYİMİZİ EVDE YAPIYORUZ

Kuşcanların oğlu Mehmet’i tarladan eve yemeye geldiğinde yakaladık. Hızlı hızlı köydeki yaşamı anlattı: “Eşim ve çocuklarım evde, dışarı çıkmıyorlar. Dışardan hiçbir ürün almıyoruz. Ekmeği dahi evde yapıyoruz. 3, 6 ve 9 yaşında üç oğlum var. Televizyondan eğitim alıyor, derslerini yapıyor. Nohutumuz, unumuz var. Tarlada çalışmaya gidiyorum hiçbir insanla temasım olmuyor. Hiç kimseyle tokalaşmıyorum. Tarladaki iş, elmanın arası sürülüyor. Ben hayvan gübresiyle uğraşıyorum. Yaz gelince seralara gübre götürüyorum.”