İbrahim Ayvaz: Devrimci mücadeleye adanmış bir yaşam  

ASKAR YILMAZ  

Kahramanmaraş’ın sessiz kahramanı!   

48 yıllık arkadaşım!   

Devrimci eylemler içinde ortaya çıkan, örgütlü eylemler içinde yetkinleşen, bir dava insanı İbrahim Ayvaz’ı kaybettik.   

 İbrahim Ayvaz; yaşamının elli yılını devrimci mücadeleye hasretmiş bir insan.   

Büyük Türkiye de kaç insan, kaç aydın ömrünün elli yılını devrimci mücadeleye, emekçilerin kurtuluşuna, Türkiye’nin bağımsızlığına hasredebilir? Bu yönüyle, kararlılığın, Türkiye devrimine olan inancın somut bir simgesi, değerler bütünüydü İbrahim Ayvaz.   

 Bu kısacık cümleler, elbette İbrahim Ayvaz’ın elli yıl kesintisiz kararlılıkla sürdürdüğü mücadeleyi anlatmaya yetmiyor. Onu özverili bir devrimci yapan daha pek çok çarpıcı özellikler var. Hareketli ve mücadeleci yaşamı boyunca beyninde ve yüreğinde devrimci değerler biriktirdi. Bu dünyanın maddi değerlerine tamah etmedi. Yoksulluğun içinden çıkıp, yoksulların ve ülkenin  kurtuluşuna kendini adadı. Hiçbir görevden kaçınmaz, hiçbir görevin altında kalmadı. Ömrünü adadığı partisinin ocağına dürüstlük, çalışkanlık, disiplin ve bağlılık taşıdı!   

Pazarcık ovası, muhteşem güzelliğinin yanı sıra, su ve ateşin birlikte var olduğu bir ova. İbrahim Ayvaz’ı tam o ovanın ortasında, Sakızlı Höyük’ün sazlıkları arasında tanıdım. Ateş, su, pamuk, şeker pancarı ve en berbatı sivri sineklerin oğul veren arı kovanı gibi savrulduğu bir ovanın ortasında, yoksulluğun sarmaladığı bir yaşamın içinde tanıdım.    

 İbrahim Ayvaz’ı tanıdığımda, deyim yerindeyse “üryan” bir köy emekçisiydi. Ama ne emekçi! Yaka silktiren bir emekçi! Devrimci düşünce İbrahim Ayvaz gibi bir insanı eğitti, ayakları üzerine oturttu. Disiplin, akıl, fikir bilmeyen bir insan, devrimci, örgütlü, bilinçli ve öncü bir insan haline geldi. Yoksulluğun içinden çıkıp, yoksullarla birlikte zorlukların üzerine yürüyen, karakter zengini bir devrimci bir insanı oldu. Vefalı, saygılı, yaşamında yılgınlık nedir bilmeyen, öğrenme tutkusu yüksek bir kişilik...   

Devrime “üryan” bir yoksul köylü olarak katıldı. 9.11.2022 de son nefesini verdiğinde yine “üryandı!” Yokluk ve varlık arası bir yerde yoksullara özgü insani değerlerden hiç ödün vermedi.   

Kahramanlık çağı geride kalsa da bizim topraklarda kahramanlar tükenmiyor. Devrime ömrünü adayan yazılmamış bir roman kahramanı İbrahim Ayvaz. Tanık olduğum yaşamı boyunca içinde yer aldığı eylemler, kocaman bir romanın konusu olur. Aynı zamanda İbrahim Ayvaz bir roman kahramanı kadar nitelikleri olan bir insandı.   

Tamah etmedi bu dünyanın varına...  

Kimseye minnet borcu olmayan bir insandı.   

Sırtına hiçbir zaman maddi bir yük almadı. Her zaman hafif her zaman koşar adım bir insan oldu. Aklında ve yüreğinde taşıdığı geleceğe olan büyük değerler dışında önemsediği bir değer olmadı. Her zaman sırtında daha farklı, daha ağır görev ve sorumluluklar taşıdı.   

Geçmişte tanıdığım ve bugün hayatta olmayan o bölgenin devrimcilerden, Ramazan Duran (Abbas) Zeki Ön, Salman Erol, Mehmet Çetin, Mehmet Ongan, İnan Özdemir, Derviş Bayrak, İsmet Yükselir’in temsil ettiği sağlam, nitelikli ve zengin dokunun bir parçasıydı İbrahim Ayvaz.    

Toprak mücadeleleri, bağımsızlık mücadeleleri ve kontrgerilla tertiplerine, kitlesel kırımlara karşı mücadelenin içinde, önünde yer aldı.   

Ölüm denilen o büyük makas, İbrahim Ayvaz’ın devrimci ideallerle bağlandığı devrimci dünyası arası bağlara son verdi.   

Kahramanmaraş’ın sessiz kahramanı!   

Sessizce aramızdan ayrıldı.   

Işıklardan yapılmış bir gemiye binip uzayın derinliklerine doğru yol aldı.  

Güle güle değerli arkadaş…  

İbrahim Ayvaz, tanıyanların anılarına bıraktığı kıymetli deneyimler ve değerlerle yaşayacak…  

Saygılar…Yine saygılar İbrahim Ayvaz...