Meserret Taşkın'dan mektup var: ‘Show must go on!’

Yargılamaların televizyon gösterisine dönüşeceğini, izlenme rekorları kıracağını, daha önce söyleyen olsa güler geçerdim. Gülüp geçeceğimiz şeylerin gerçekleştiğini görüyoruz ne yazık ki! Ceza yargılaması adına bildiğim birkaç şey var: Sanıklar hüküm kesinleşinceye kadar masum sayılırdı. Suçsuz biri haksız mahkumiyet alacağına, birkaç suçlunun dışarıda olması göze alınabilirdi.

Hakim bağımsız olarak, her türlü etkiden uzak, vicdanına göre karar vermeliydi. Bunun için de süren yargılamalar hakkında, yargılamayı etkileyici yayın yapma yasağı vardı. Yanılıyorsam, lütfen hukukçu dostlarım beni bilgilendirsinler.

Kimse yargılamadan muaf değil. Suç işleyenler de cezasını çekmeli. Ama, sanıklar artık televizyon yargıçları tarafından yargılanıyor. Her gün birileri mahkum ediliyor. Dava dosyası, hatta gizli olan hazırlık soruşturması evrakları televizyoncuların elinde, ekranlarda arz-ı endam ediyor.

Narin kızımızın davasında bu işler ayyuka çıktı. Aile her gün başka şekilde linç ediliyor. Hani, linç kültürüne karşıydık! Selçuk ilçesinde yanan evde ölen bebeklerimiz için de aynı seyir başladı televizyonlarda.

Bu, nasıl bir hukuk tanımazlıktır efendim? Bütün ceza yargılaması ilkeleri ayaklar altında paspas olmuş durumda.

Bildiğim kadarıyla hakimler kararlarıyla konuşurlardı. Yargılamalar televizyonun gösteri dünyasına malzeme olunca, onlar da mı ‘show’a başladı, ne dersiniz? Her neyse, gösterinin sonunda her şey olabilir. Ama doğru karar çıkar mı? Bekleyip göreceğiz efendim.

Sadık Okurunuz
Kırk beşini aşkın
Meserret Taşkın