Nâzım Hikmet'in renkli görüntüleri ortaya çıktı: Çocuklara emperyalizm öğüdü
Türk Şiirinin en büyük isimlerinden birisi olan Nâzım Hikmet'in 1952 yılında SSCB'de bir çocuk kampına yaptığı ziyaretteki görüntüleri ortaya çıktı. Renkli görüntülerde Nâzım Hikmet, Sovyet çocuklarına Amerikan emperyalizminin yarattığı eşitsizliği anlatıyor.
This browser does not support the video element.
Nâzım Hikmet'in 1952 yılında Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nde izci çocuklarla yaptığı sohbetin görüntüleri ortaya çıktı.
NÂZIM'DAN ÇOCUKLARA EMPERYALİZM ÖĞÜDÜ
Kendisini "Ben bir insan, ben Türk şairi komünist Nâzım Hikmet" diye tanımlayan Mavi Gözlü Dev, 1952 yılında Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin çocuk kampına konuk edildi.
Ortaya çıkan görüntülerde Nâzım Hikmet, Sovyetlerdeki çocuklara ABD emperyalizminin etkin olduğu Türkiye gibi ülkelerde çocukların çok kötü şartlarda yaşadığını söylediği anlaşılıyor.
'TÜRK HALKININ ÇOCUKLARI ÇOK KÖTÜ YAŞIYOR'
Görüntülerde Nâzım Hikmet, "Uluslararası Barış Ödülü Sahibi Ünlü Türk Şair, Barış Savaşçısı Nâzım Hikmet piyonerlere misafirliğe geldi" ifadeleriyle tanıtılıyor.
İşte çocuklar deniz orada. Denizin öbür tarafında benim memleketim, Türkiye. Orada ARTEK yok, orada piyoner kampı yok. Orada Türk halkının çocukları çok kötü yaşıyor.
Çok küçük yaşlardan itibaren çalışmaya başlıyorlar. (Yanındaki çocuğu göstererek) Misal senin yaşındaki oğlan çocukları fabrikalarda çalışıyor. Günde 12 saat. Sizin yaşınızda kızlar da çalışıyor.
Çoğu okuma yazma bilmiyor. Hatta ömürlerinde defter, alfabe kitabı nedir görmemişler. Çocuklarımız, Türk halkının çocukları açlık çekiyor. Hatta çok erken yaşlarda çeşitli hastalıklardan dolayı ölüyorlar.
KÖTÜ YAŞAMIN SEBEBİ EMPERYALİZM
Doğru dürüst hastane yok. Peki neden böyle? Neden çocuklarımız bu kadar kötü yaşıyor? Çünkü bizde Amerikan Emperyalizmi hüküm sürüyor ve onların yerli işbirlikçileri. Ama sadece Türkiye'de böyle değil. Avrupa'da, Asya'da, Afrika'da, Kapitalistlerin ve Amerikan emperyalizminin hüküm sürdüğü kapitalist ülkelerde. Oralarda da çocuklar çok kötü yaşıyor.
Çocuklara sorar: Peki siz nasıl yaşıyorsunuz burada?
Çocuklar: İyi. Daha iyi olamazdı.