Nice asırlara! Yüzüncü yılın kutlu olsun Aydınlık!

Biz yurtdışında olanlar ilk günlük Aydınlık kuruluşu için yaptığımız Frankfurt toplantılarını anımsarız. Türkiye’deki heyecanı ne güzel paylaşıyorduk. Herkes hemen işin bir ucundan tutmuştu. Gazetenin bazı malzemelerini İsveç’ten araştırmıştık. İsveç’ten almak en uygun düşmüştü. İsveç’in her köşesinde arkadaşlarımız vardı. Ama asıl Stockholm, Göteborg, Malmö ve Lund’da yoğunduk.

Frankfurt’ta muhabir olacak arkadaşlara eğitim verilecekti. Bu nedenle orada toplanıyorduk. Türkiye’den ismini yanlış hatırlamıyorsam, Muhittin diye arkadaş gelmişti. Hazırlanan güzel ve basit gazetecilik eğitim malzemeleriyle bize dersler verdi. İsveç’ten de profesyonel fotoğrafçı, kameraman arkadaşımız, genç yaşta kaybettiğimiz, Bilgen Tufan gayet güzel uygulamalı bir fotoğrafçılık kitapçığı hazırladı ve orada kurduğumuz bir karanlık odada bize şip şak fotoğrafçılık öğretti.

Ve Frankfurt büromuzdan Erol Sever... Çok gırgır adamdı. Ne güzel teşvik ederdi arkadaşları. O aklıma gelince hep Viyana Muhabirimiz Yusuf Haddadoğlu gelir. Erol, Çekoslovakya’nın Sovyetler Birliği tarafından işgali nedeniyle Yusuf’u Prag’a gönderdi. İşgalin onuncu yıldönümünde Çekoslovakya’yı yazacaktı. Ama dakika bir gol bir, Yusuf’u yaka paça yakaladılar. Erol bunun için çok etkin bir kampanya başlattı. Tüm dünyadan protestolar yükseldi. Biz de İsveç’i ayağa kaldırdık tabii... Yusufçuğumun kılına halel gelmeden kurtardık. O da oradaki hapishane maceralarını yazdı artık... Erol daha sonra İsveç’e yerleşti. Aydınlık’a güzel katkılarda bulundu. On altı kitap yazdı. Ne yazık ki onu da en verimli çağında kanserden kaybettik.

Ne güzel, heyecanlı, şevkli günlerdi... Yoksul, amatör ama cesur ve çalışkandık.

O zamanlar Lund Muhabirimiz olan Cumhur Gür şimdi İsveç’in en tanınmış gazetecilerinden biri. Ben 1980 sonrası Stockholm Gazetecilik Yüksek Okuluna gittim. İsveç Radyo Televizyonunda çalıştım. Aydınlık gazetesi 12 Eylül’den sonra kapatılınca Aydınlık Okulu’ndan mezun olan birçok arkadaşımız bu meslekten ekmek yedi. En meşhurumuz da sanırım Hadi Uluengin oldu. Ama o biraz obur çıktı. Daha fazla ekmek yemek için arkadaşlarını sattı. Şimdi kayıp. Ya da ben nerede olduğunu bilmiyorum. Bilmek de istemiyorum.

Daha sonra Aziz Nesin ile birlikte çıkarılan günlük Aydınlık. Gene İsveç temsilciliğini onur ve gururla üstlendim. Ve son olarak şimdiki günlük Aydınlık... Gene İsveç muhabirliği. Artık Türkiye’de yaşıyor olsam da zaman zaman birşeyler yazmayı bırakmadım. Yazmaya çalışıyorum. Aydınlık Okulu mezunu olmak, Aydınlık’ta yazmak onurdur. Bir ucundan tutan herkesin eline, beynine, yüreğine, emeğine sağlık, Aydınlık’ı bugünlere getirdiler. Feda olsun.

Ve Nâzım Hikmet’tin Aydınlık şiirleriyle Asırlık Aydınlık’ımızın 1. asrını kutlayalım...

AYDIN AYDINLIK

Aydın Aydınlık Aydınlık.

Aydın Aydınlığım benim

Gökte ay gibi değil

Gökte yay gibi gerilen ay gibi aydınlatmıyorum tepeden

toprakta sınıfların kavgasını!

Bağlıyım ben

çamurlu kanlı kara

topraklara.

Ben o topraktaki kavgadan doğdum,

İçindeyim o kavganın,

İçinden aydınlatıyorum ben o

kavgayı:

Biz görelim,

onlar

kör olsunlar

diye!

Evet onlar,

onlar

kof çınarlar gibi karanlıklarda sallanıp yıkılırken,

onları ben

ateş aydınlığımın altına koyarak,

oyarak

göz bebeklerinin deliğini;

aydınlatıyorum

köklerine saplanan baltamızın

çeliğini!

Aydın Aydınlık Aydınlık!

AYDINLIKÇI

(1922)

Sen

benim

hangisinden olduğumu anlamak istiyorsan

cebime sok kafanı!

Orada:

Aydınlık’ı okuyan kara ekmek

sana doğruyu söyler.

‘AYDINLIK AL’

(Aralık 1924)

Şu,

Şu da,

Şuradaki de,

Şurdaki işçilerin hepsi.

Şunların yarısı,

Şu ateşçinin kendisi. Kızı, karısı,

Şu şimendiferci, şu vatman,

Şu patronu selamlayan usta başı

değil

Ötekisi,

Şu bol paçaları dalgalı iki gemicinin

İkisi,

Şu iğneden

Parmaklarıyla dikiş diken

Kadınlar,

Şu taşlı yolları çarıklarına dolayan,

Dağlardan

Dağlara

Güneşi kovalayan

Köylü ırgat,

Şu Marks’ın kafası

Lenin’in gözüyle yazan muharrir,

Sonra bu şiiri söyleyen şair,

Bütün bunların

Şunların

Onların

Hepsi

Hepsinin alnında orak çekiçten tacı

Hepsi Aydınlıkçılardan,

Hepsi Aydınlıkçı!

Yüzüncü yılın kutlu olsun Aydınlık!

Nice asırlara!

AYDINLIK

Dünümüz, bugünümüz, yarınımız Aydınlık...

Çünkü biz aydınız...

Aydınlık karanlığa tutulan ışıktır...

Dilde ıslık...

Kalbin sesidir...

Hak nefesidir...

Aydınlık bizim adımız...

Aynı zamanda andımız...

Aydınlık aşk...

Aydınlık Cumhuriyet...

Aydınlık Atatürk'üm...

Aydınlık dilimdeki türküm...

Çünkü ben Türk'üm...

Çünkü biz Türk'üz...

Türklüğün onur, şerf madalyası Aydınlık...

Karanlık nasıl da korkar bizden...

Yapımız Aydınlık...

Yüzümüz Aydınlık...

Gözümüz aydın...

Geleceğimiz Aydınlık...

Seni aydınlıkta tanıdım...

Işıl ışıldı gözlerimiz...

Dünyanın karanlığını deliyordu...

Bir tünelin sonunda görünen ışık...

Mağraya ufacık delikten inen güneş...

Yerin yüzünde de...

Yerin altında da Aydınlık...

Aydınlık, sular gibi serin...

Aydınlık okyanuslar kadar derin...

Aydınlık'ta barınamaz karanlık...

Sonsuzdur... Sanmayın anlık...

Geçmiş geleceğin aynasıdır...

Aydınlık ruhumuzdur...

Sana tutkum...Aydınlık'la...

Aydınlanmayla başladı...

Işık ışık doğurur...

Bir daha karanlık olmadı, olamazda...

Çünkü güneşimiz aydınlık...

Güneşimiz aydın...

Seni seviyorum...

Severek yaşamaya aşk deniyor...

Aşık deniyor...

Derya deniyor...

Denizi sevmek yürek ister...

Azgın sularda boğuşmak bilek...

Yürek bilekle birleşti...

Yürekliyiz...

Bilekliyiz...

Çünkü biz, aydınız...

Bu gece kalp kapım çaldı...

Yarı uykudaydım...

Yüreğimin sesini duydum...

Rüyalarım hayallerim gerçeğim senlibenli...

Herkes çıkar ilişkisinde...

Ya biz...

Çıkarsız aşkta...

Çıkarsız sevmek demiş bilge...

Adını aşk koymuş...

Yaradana varış aşk kapısından geçer...

Gönlüm seni sevdi...

Seni seçer...

Aşk emekmiş...

Aşk demekmiş...

Aşk vermek...

Aşk gülmekmiş...

Kapılar kapandı aşktan sonra...

Adı sonsuzluk oldu...

Biz küllerimizden yeniden doğan ankayız...

Hamdım...

Yandım...

Piştim...

Kül oldum...

Savruldum...

Küllerimden doğdum...

Yeniden doğuştur Aydınlık...

Zindandan kurtuluş...

Güneşe... Aya... Yıldızlara...

Yolculuktur... Aydınlık...

Aşk yolcuları...

Aydınlık vasıtasıyla...

Nurla... Bütünleşmeye

İçimizdeki Aydınlık...

Yanışımızın eseridir...

Yanmayan, yakamaz.

Yanışımsın..

Yanan yanılmaz...

Gerçeğimsin...