‘Pazara gidemez duruma geldik’

Ücretlere yapılan zamlar zaten azken, bir de tüketim giderlerine yapılan zam üstüne zam, geçimi daha da zorlaştırdı…

‘PAZARA GİDEMEZ DURUMA GELDİK’

Nevzat Kaçar (İskenderun Emekliler Derneği Yöneticisi): Emekliler 7 bin 500 lira aylıkla pazara gidemez duruma geldi. Pazara bazıları gidiyor ama pazardan sonra artıkları toplamak için veya fiyatlar düştükten sonra giden de var, emeklinin durumu hiç iyi değil. Geçinen emekli varsa ya çocuklarından destek alıyor ya da çalışmak zorunda kalıyor. 2 bin yılı öncesi bizim maaşımız asgari ücretin yüzde elli fazlasıydı. Rakam hiç değilse asgari ücret seviyesine getirilse… Bugünkü şartlarda gıdanın emekli maaşı ile alınması mümkün değil. Çoğu emekli icralık durumda…

İnci Tulumba: Pazarda filemizin yarısını bile dolduramıyoruz. En önemlisi enflasyonu önlemek olmalı. Maaşlarımız bir damla zamlanmadan marketlerdeki bütün etiketler değişiyor. Deprem bölgesinde yaşayanların kira sorunu ve yaşama sorunu var. Ben ve annem birlikte yaşıyoruz, ikimizde emekliyiz, zar zor geçiniyoruz. Hükümet yetkilileri bizi duysun istiyoruz. Bizim maaşımız o kadar küçük ki… Hatay olarak devlet büyüklerimiz artık sesimizi duysun, biz aslında yaşamıyoruz, nefes alıyoruz, hiç değilse nefesimiz kesilsin istemiyoruz.

‘150 BİN ALAN BİZİ ANLAMAZ’

Hasan Yalçın: Pazar fiyatları bizim maaşlara göre on katına çıktı. Böyle giderse kölelik devri gelir, kunta-kinte dönemine gereceğiz. Bir adam 40-50 bin almalıdır, Türkiye’de 150 bin alanla 7 bin 500 alan nasıl eşitlenir, nasıl ikisi bir arada yaşar? Bizim aldığımız maaşla karnını doyuramazsın. Çocuk okula gidecek, süt, harçlık derken nasıl karşılanacak bu giderler. Eskiden pazarda 100 lira ile filemiz doluyordu, şimdi dolmuyor. Elma, portakal ıspanak, marul 20-30 lira, nasıl file dolacak bu fiyatlarla?

‘FAZLASINDA GÖZÜMÜZ YOK’

Mehmet Zeki Mutlu: Bizim fazlasında gözümüz yok, geçinebilecek kadar bir ücret alalım yeter. Yeter ki ailemiz, çoluk çocuğumuz sefil olmasın. Pazar filesi, 900 liraya dolmuyor. Lahana, pırasa, soğan, yumurta, peynir, yağ.. Konteynerlerde yaşıyoruz ara sıra koli veriyorlar, öyle yaşayıp gidiyoruz. Hükümete mesajım yok, söyleyecek bir sözümüz yok.

‘GEÇİNMEMİZ MÜMKÜN DEĞİL’

Nejdet Vural: Bizim bu maaşlarla geçinmemiz mümkün değil, etin kilosu olmuş 400 lira, her gün hayat zorlaşıyor. Asgari ücret belli, ev kirası belli, su elektrik, doğal gaz derken hepsini hesaplarsan bizim aldığımız maaş bunların neresini karşılar? Biz bir büyük afet yaşadık, nasıl hayatımızı devam ettireceğiz bilmiyoruz?

‘EMEKLİYİM AYAKKABI BOYUYORUM’

Mehmet Aslan: Ben emekli bir insanım, bakın sabahın köründe gelip, burada ayakkabı boyacılığı yapıyorum. Ekonomi kötüye gidiyor. Pazarda eskiden 200 lira ile poşet doluyordu, şimdi birkaç parça ancak alabiliyoruz. Bizim maaşımız en az asgari ücret kadar olmalı. Yönetenler bir aşağıya insinler.

Mehmet Yolcu: Hayatımız içler acısı, 6 nüfusa bakıyorum, aldığım maaş 13 bin lira. Gerisini halkımız ve yöneticilerimiz düşünsün. Kilo değil tane ile alıyoruz artık. Burası maydanozun merkezi ama bir bağ maydanoz 7 lira. Eviniz kira değilse 30 bin lira ile geçinebilirsiniz, yoksa geçinmek zor.

‘ÇALIŞANIN YANINDA OLUN’

Turgay Kap: Refah payını artırmak için üretimi artırmak gerekir. Maaşa zam, sonra aylarca diğer mallara zam yaparak, sorun çözülmez. 300 liraya aldığım tüpü 3 gün önce 510 liraya aldım, bugün 625 liraya çıkmış. 7 liraya aldığım simidi 10 liraya aldım. 35 liraya aldığım damacana suyu 45 liraya aldım. Bunlar kaşıkla veriyor, kepçe ile alıyor. Hükümete mesajım, sermayeye değil, emekçiye, emekliye ve çalışana katkıda bulunun.

Halit Turgut: Büyüklere sesleniyorum. Şu kiralara ‘dur’ desinler. Biz ülke ve vatandaş olarak zor durumdayız, bir evde birkaç kişi çalışırsa ve 45 bin lira girerse ancak yaşanır. Benim hükümete mesajım, artık ceplerinizi doldurmayın, biraz da fakirlere baksın, bunlar ne yer, ne içer, nasıl yaşar bakın istiyorum.