Peygamber Efendimiz (SAV)'in her namazdan sonra okuduğu o faziletli dua!

'İbadetlerin özü' şeklinde tanımlanan dua, kulun Allah (c.c) ile arasındaki bağı kuvvetlendiren en nadide ve en değerli ibadettir. Herhangi bir vakitle ya da mekan ile daraltılamayacak bir ibadet olan dua, her an her yerde edilebilir. Yalvarıp yakarmak, sığınmak ve niyaz anlamlarının sözlükteki karşılığı olan dua terim olarak baktığımızda ise; sonsuz bir güce ve kudrete sahip olan yüce Allah (c.c)'un karşısındaki acziyetimizi dile getirmek, O’nun lütfunu ve affını istemek demektir.

Kainatın Efendisi Sevgili Peygamberimiz (SAV), özellikle de insanlar gaflet içerisinde uyurken gecenin bir yarısı ibadetle haşır neşir olmayı önerirken ashabına da bu aralıkta dua ve ibadette bulunmaları konusunda öğütlerde bulunmaktadır. Öyle ki bizzat kendisi de gece ibadetine ayrı bir önem ve hassasiyet gösterirdi. Hz. Aişe validemiz (r.a)'un, Efendimiz (SAV)'in geceleyin ettiği bir dua ile ilgili şu rivayeti bulunmaktadır:

“Bir gece Allah’ın Rasûlü’nü yatakta bulamadım, onu elimle yoklayarak aramaya başladım. O sırada elim ayaklarının tabanlarına değdi. Ayaklarını dikmiş vaziyette secde hâlindeydi ve “Allah’ım! Gazabından rızana, cezandan affına sığınırım. Senden sana sığınırım. Sana tüm övgüleri saysam yine de bitiremem. Sen kendini nasıl övdüysen öylesin.” diye dua ediyordu.

Efendimiz (SAV)'e, “Yâ Rasûlallah, hangi dua daha çok kabule şayandır?” sorulunca O da “Gece yarısından sonra ve farz namazların arkasından yapılan dualar.” diye cevaplamıştı.

PEYGAMBERİMİZ (SAV)'İN NAMAZIN PEŞİNE ETTİĞİ DUA:

DUANIN TÜRKÇE OKUNUŞU: Bismillahillezî lâ ilâhe ğayruhû, er-rahmâni’r-rahim. Allahümme ezhib anni’l-hemme ve’l-huzne.

DUANIN ANLAMI: “Kendisinden başka ilâh bulunmayan Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla. Benden üzüntüyü düşünceyi ve hüznü gider ey Rabbim!” derlerdi. (Heysemî, X, 144)

“Efendimiz (SAV), namaz kıldıktan sonra dua olarak şunu okuduğu rivayet edilmektedir:

“Allâhümme innî eûzü bike mine’l- buhli ve eûzü bike mine’l- cübni ve eûzü bike min en uredde ilâ erzeli’l- umuri ve eûzü bike min fitneti’d-dünyâ ve eûzü bike min azâbi’l- kabri.” (bk. Buhârî, Ezân, 149; Müslim)

Anlamı: “Allahım! Cimrilikten sana sığınırım. Korkaklıktan sana sığınırım. Düşkün ve bakıma muhtaç bir yaşlılık halinden sana sığınırım. Dünya fitnesinden ve kabir azabından sana sığınırım.”

Muğire b. Şu’be, Efendimiz (SAV)’in namazını bitirince şu şekilde dua ettiğini rivayet etmektedir:

“Allah’tan başka ilâh yoktur; birdir, ortağı yoktur. Mülk de O’nundur, hamd de O’nundur. O, her şeye kadirdir. Allah’ım! Senin verdiğine kimse engel olamaz, vermediğini de kimse veremez. Hiçbir iyilik sahibi kendiliğinden faydalı olamaz; zira iyilik sendendir.” (Müslim, Mesâcid, 137)