Putin'e giden plakçalar kardeşlik köprüsü oldu: ‘İçimden geleni yaptım’

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’e el yapımı plakçalar hediye eden Hüseyin Tanrıöven’i atölyesinde ziyaret ettik. Üretmeyi bir yaşam biçimi haline getirmiş olan Tanrıöven, Kadıköy Göztepe’deki atölyesinde bir plakçaları A’dan Z’ye kendisi üretiyor. Hem de dünyanın en kaliteli plakçalarlarını imal ediyor. Kullandığı bütün malzemelerin en kalitelisini seçen Uzman İnşaat Mühendisi Hüseyin Tanrıöven’in yaptığı plakçalarlar, yerli yabancı bütün plakçalar sevdalılarının ilgisini çekiyor.

Usta zanaatkar, kullandığı malzemeleri ve cihazları gösterdiği atölyesinde plakçalar yapımının ayrıntılarını tek tek anlattı. Hassas ayarlı matkaplar, tornalar, paftalar, 2 milimden 20 milime kadar iskarpela setleri… Üretim yaptığı bazı cihazları bile kendisi üreten Tanrıöven’in aslında kanıtlamak istediği bir şey var. Diyor ki; “Eğer istersek, her şeyin en iyisini üretebiliriz. Türkiye isterse her şeyi üretir. Yeter ki devleti yönetenler bu bilince sahip olsun.”

Tanrıöven’in yaptığı iş, bir ütopyanın simgesi gibi adeta. O, kendi atölyesinde dünyanın en iyi malzemeleriyle, iyi bir mühendislik ve zanaatkarlığı birleştirerek, dünyanın en güzel aygıtını üretiyor: Müziği en kaliteli şekilde dinlemeyi sağlayan plakçalar… Ortaya koyduğu eserleri ise dostluğun simgesi olarak sevdiği kişilere armağan ediyor.

KOMŞU ÜLKELERİN GÖNÜL BAĞINI GÜÇLENDİRDİ

Hüseyin Tanrıöven; Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Andrey Karlov’un FETÖ suikastıyla katledilmesi, Suriye’de uçağı düşürülen Rus askeri pilot Oleg Peşkov’un ölümü ve Karadeniz’deki uçak kazasında hayatını kaybeden Rusya Kızıl Ordu Korosu üyeleri anısına, kendi imalâtı el yapımı plakçaları, konsolosluk aracılığıyla Putin’e hediye etmişti. Bunun üzerine Rusya Başkonsolosu Andrey Buravov tarafından ailesiyle birlikte geçen Şubat ayında başkonsolosluk binasında ağırlandı. Başkonsolos Burarov’un “İki ülke arasında kardeşlik köprüsü kurdunuz” dediği Hüseyin Tanrıöven’in yaptığı plakçalar, şu anda Rusya’da Kremlin Sarayı’nda sergileniyor.

PLAKÇALAR SEVDALILARI

Atölyedeki sohbetimize Tanrıöven’in yakın arkadaşı İzzet Göktürk de eşlik etti. İki kafadar, gençliklerinde plakçalarla olan bir anılarını anlattı. Yirmili yaşlardayken, Hüseyin Tanrıöven’in yaptığı bir plakçalar karşılığında kendisine bir araba veren Göktürk, plakçaları eve getirince ilk önce babasının tepkisiyle karşılaşır. Korkarak durumu izah eder. Salona kurduğu plakçalara babasının sevdiği bir şarkıcının plağını yerleştirir. Salonda ışıklar kapalıdır. Karanlıkta oturan babası müziği duyunca, “iyi yapmışsın” cevabını verir.

DÜNYADA EŞİ OLMAYAN BİR HEDİYE

Hüseyin Tanrıöver’e plakçalar yapımı ile ilgili sorularımızı yönelttik.

• Bu işle ilgili hiçbir şey bilmeyen bir kişi, plakçalar yapımını sıfırdan öğrenebilir mi?

Hem de nasıl! Tabi ki öğrenebilir. Biz köyden yalınayak çıktığımızda öğrendik. Şimdi her türlü imkan var. Şimdiki çocuklar çok daha zeki. Ama bu çocukları değerlendirmiyorlar. Üniversiteden mezun olanlar, mühendis olsun, başka meslekler olsun, hiç bir şey yapamıyor. Ara sokaklarda, merdiven altı üniversiteler açılıyor resmen. Ancak müstesna kişiler, meraklı olanlar bir şeyler yapabiliyor.

• Türkiye’de sizin gibi el işçiliği plakçalar yapımında uzmanlaşmış başka kişiler var mı?

El işçiliği yapan yok. Sanayici bir arkadaşım var. O sadece pikap yapıyor. Ama tornada, frezede yapılan işler. El işçiliği değil.

• Dünyada kimler yapıyor peki el işçiliği olarak?

Genelde hobi olarak yapanlar var. Pahalı bir iş olduğu için nadir bulunuyor. Yapılanlar “Hand made” denilerek satılıyor.

• Hem malzeme hem işçilik olarak oldukça maliyetli bir çalışma. Kimler ilgi gösteriyor?

Bir ara İngilizler bütün plakçalarlarımı yüksek meblağ ödeyerek almak istediler. Bu teklifi geri çevirdim. Ama yabancı bir misafirim olduğunda, bir müzik dinleme cihazına ilgi gösterdiğinde, bazen karşılıksız hediye ediyorum. Şaşırıyorlar. ‘Biz Türkler böyleyizdir’ diyorum. Karşılık beklemeyiz.

• Vladimir Putin’e ulaştırdığınız hediye yankı uyandırdı. Rusya’yla gönül köprüsü kurdunuz. Neler hissettiniz?

Aslında hiç basına yansıyarak reklam olmasını istememiştim. Hatta konsolosluktan bazı basın teklifleri için aradıklarında geri çevirdim. Onlara bunun benim içimden gelen, onların şehitleri adına verdiğim bir armağan olduğunu söyledim. Fakat tabi daha sonra hem Rusya Başkonsolosluğu’nun nezaketleri ve ilgileri, hem Türkiye’deki basın mensuplarının sıcak yaklaşımı beni memnun etti.