‘Şeftaliyi bu yıl son kez ekerim’
Şeftali üreticisi İbrahim Çerçioğlu, gazetemiz Aydınlık'a şeftali üretimini ve bu üretimin sorunlarını anlattı. Çerçioğlu yaşanılan sorunlara ilişkin çözüm önerilerini de paylaştı.
İzmir’in Selçuk ilçesinde, şeftali hasadı üretici İbrahim Çerçioğlu’nun bahçesinde yapıldı. Etkinliğe İl Tarım ve Orman Müdürü Mustafa Şahin, Selçuk Kaymakamı Oğuz Alp Çağlar, Koordinasyon ve Tarımsal Veriler Şube Müdürü B. Kürşad Sevim, Bitkisel Üretim ve Bitki Sağlığı Şube Müdürü Engin Altunoğlu, Selçuk İlçe Tarım ve Orman Müdürü Mustafa Acargil ve Ziraat Odası Başkanı İbrahim Erdallı katıldı. İl Müdürü Mustafa Şahin, “İzmir, şeftali üretiminde önemli bir yere sahip. Bu yıl da bol kazançlı bir sezon diliyorum” dedi. Çerçioğlu, Aydınlık’ın sorularını yanıtladı ve madalyonun diğer yüzünü anlattı.
ŞAMPİYON SELÇUK
Selçuk ilçesi, Ege Bölgesinin meyve deposu. En başta da şeftali geliyor. İlçedeki toplam meyveliklerin alanı 125.208 dekar. Yüzde 62’lik bölümü kaplayan zeytinden sonra %13’lük bölümünde şeftali, ardından %9’unda mandalina, % ‘te ise incir üretimi yapılıyor. Şeftali üretiminde tüm İzmir’in yüzde 45’i Selçuk’ta bulunuyor ve yıllık 35 bin tonlara ulaşıyor. Çerçioğlu, ilçedeki şeftali üretimini değerlendirdi:
“Geçen yıl şeftali rekoltesi düştü, çünkü şeftali para etmiyor diye bahçeler bozuldu” diyen Çerçioğlu, Adana ve Mersin’de dikim çok olunca dengenin bozulduğuna dikkat çekti. Peki oralarda üretici kazandı mı? Kazanmamış. Ne onlar ne Ege çiftçisi maalesef şeftalide beklediklerini alamamış. Maliyet hesapları ise açık ve net! Bugünkü hesaplar için Çerçioğlu’nun çizdiği tablo şöyle: “Maliyetiyle satış birçok gün kafakafaya gidiyor! Şeftalinin 12-13 lira çiftçiye maliyeti var. Bunun en iyisi kalitelisi 20 liraya gitse, meyve suyuna döküleni de 4 lira deseniz, ortalama fiyatı 12-13 liraya düşer.” Ya işçili? Ya mazot? Yanıtlar içler acısı… “Burdan istanbul’a nakliye için kamyon 50 bin liraya gidiyor. İşçilik ise kiloda 5.75 kuruşu işçiye verilen kısım. Maliyetlerle baş edemiyoruz…”
BU SESE KULAK VERİN
Çözüm önerisi var mı? “Sanayi ürünleri ekilmeli. Mesela pamuk! Çukurova’nın başlıca ürünüdür, ama kalmadı.” diyor İbrahim Çerçioğlu. İkinci ve belki de temel talep ise “mazotta vergi kaldırılsın!”
Çerçioğlu Gıda, iç piyasaya ürün veriyor. Yerleri Selçuk Hal’inde. İhracatı denemişler ama rekabet orda da elverişsiz imiş. İran, Azerbaycan, Mısır gibi ülkelerden gelen meyveler fiyat olarak Türkiye’nin gerisinde kalmış. Bütün bunlar olmaz ise ne yapmalı? Ya da Çerçioğlu ne yapacak? Yanıtı duymak bile istemezsiniz: Böyle giderse bu yıl son diyorum! Ne yapacak o kadar bereketli toprakları? Villa mı dikecek? İnşaat işine mi girecek? Henüz oralara vardırmasa da, güzelim Selçuk şeftalisini ekmekten vaz geçmeyi düşünmesi bile. Tehlike çanlarını çaldırmaya yetiyor.