Celladına oy ver!

Celladına oy ver! Celladına oy ver! 

Durma sakın, celladına oyunu ver, 

Harami koyunu gibi soyuluver. 

Celladına oy ver! Celladına oy ver! 

Celladına toyunu ver, boyunu ver, 

Üç kulaç patiskaya soyunu ver. 

Celladının azığını ye, kazığına sarıl. 

Gözlerini kapat, kendini celladına bırak,  

Celladının ayaklarının altına yat. 

Celladının masallarıyla uyu,  

Yalanlarından iç, kanallarında yıkan,  

Cenazeni, celladının gazetesine sar. 

Celladının baltasını bile, urganını yağla,  

Kendi idamını, kendin onayla, 

Seni vuran kurşunu namluya sen sür. 

Bir mangal kömüre Zonguldak’ı ver, 

Bir dal sigaraya Muş Ovasını dür,  

Celladından sadaka al, celladını güldür. 

Celladının adını okullara, yollara yaz, 

Senin celladın cihana sığmaz, 

Celladının heykelini meydanlara dikiver.  

Celladın senin oğlunu, senin ipinle astı,  

Nice yiğidi vurdu, nicesini kesti, 

Senin için Sivas’ı yaktı, Çorum’u bastı. 

Celladının partilerine mührünü çak, 

Adaleti, celladının çengeline tak,  

Kendi ayaklarını, kendi ellerinle bağla. 

Başka nasıl anlatayım seni sana, 

Celladını sen yarattın cellat insana,  

Celladın can veriyor ey gafil, anlasana. 

Celladın can veriyor, uzanıp alsana! 

Kıssaca: Cellada verilen bir oy, cellada hayat öpücüğüdür. Celladı cellat yapan yandaş muhalife verilen bir oy, cellada verilmiş bir oydur. Celladın yarattığı cellada verilen bir oy, cellada verilmiş iki oydur... Bir Kerkük türküsü şöyle der: “Ola, alanını suçu yoktur, suç bizi satandadır. Suç bizi satandadır!”