CENİN AĞITLARI On Birinci Ağıt Kim Üfledi Ruhuna?

(Demir çıngıraklı doksan dokuz

Şaman davulu,

Erlik havalarıyla,

yeri göğü inleterek, Gazze'nin

hayat tünellerinden çıkar!)

Hangi Rap, ifrit ateşini verdi eline senin,

Kim üfledi ruhuna öldürme illetini, Benyamin?

Gazze'de, Batı Şeria'da, Ramallah'ta...

Kendi başına kendi elinle toprak saçtın.

Korkuya kapılan yüreğini dindirmek için mi,

Davut'a dayanıp ateş açtın güneşe?

Vurdun deniz kabuğuyla oynayan bebeği,

Ayırdın kollarını, bacaklarını, başını...

Güneşi yakıt yaptın kendi Cehennem'ine.

Yakarak can almayı kim öğretti sana?

Din ayetini cinayete tebdil ettiğin ilk gün,

İlkel bir hayvan gibi böğürdün vahada,

Kendi çıranı kendi elinle yaktın, Benyamin!

Temmuz sabahı ergenlik ateşini söndürdün.

Bu mudur melekle güreşmenin onuru,

Erliğin eşsiz yatağında boy atıyordu çocuk,

Zeytin fidanı gibi söküp kopardın onu.

Duymadın mı acı sözünü kadim bilgelerin?

Görmüyorsun, katilin telaşı içinde,

Her bir Arap çocuğunu vuran ellerinin,

Doğmamış üç Yahudi'yi birden boğduğunu?

Kim üfledi ruhuna senin, insan avlamayı?

Cevap ver, Benyamin Netanyahu!

Beyrut Kasabı'nın açtığı yoldan mı gideceksin,

Böyle mi yürüyeceksin 21. Yüzyıl'da da?