Gaffar Okkan’ın heykelini dikme zamanı

Yolun elektriği kesildi. Kavşak tutuldu. 25 kişilik iyi eğitimli ekip pusuya yattı.
Saldırı günü olarak Uğur Mumcu’nun hedef alındığı tarih seçildi.
24 Ocak 2001’de Türkiye’ye pusu kuruldu.
Çarpraz ateş açıldı. 500’ün üzerinde mermi Türk milletinin birliğini hedef aldı.
Gaffar Okkan ve korumaları Diyarbakır’da şehit edildi.
Hedef, Diyarbakırlıların gönlündeki
kaleydi.
O yere düşerse herkes siner diye
düşündüler. Bekledikleri gibi olmadı.
Diyarbakırlı, teröre karşı tavizsiz duran Gaffar Okkan’dan güç aldı: Yıllar boyu PKK’nın tehditleri sonucu mecburen kepenk indiren esnaf ilk kez bir şehit polis için kepenk indirdi.
Gaffar Okkan, sarıldı ve kazandı.
Önceki gün şehit aileleri ve gazilerimiz, evlatları için HDP önünde bekleyen anneleri kucaklamaya gitti. Büyük milletlerin
olgunluğu böyle günlerde belli olur.
Halklar masa başında toplanarak “Millet olma” kararı almıyor.
Kurtuluş Savaşı’nda kan kardeş,
Cumhuriyet ilanıyla vatandaş olduk.
Birliğimizin harcı acılı günlerimizde
buluşan gözyaşlarımız...
“Milletler yetiştirdikleri büyük evlatlarla soluk alır” demişti Fazıl Hüsnü Dağlarca.
Türk milletinin birliğini kuvvetlendirmek, Diyarbakırlı analara sarılmak ve onlara güç vermek için Gaffar Okkan’ın heykelini dikme zamanı.
Anıtlar tarihi tutumları yansıtır.
Diyarbakırlı analar o görevi sırtımıza yükledi.