İnsan ne ise odur!

Emre yine gündemde. Her yıl olduğu gibi. Hem de hiç değişmediği şekilde. Psikolog olmaya gerek yok. Bir insan ne kadar başka türlü görünmek isterse istesin bir yerden mutlaka falso verir. Sonuçta bir insanın değişmesi çok zordur. Ancak, kendisine bazı dersler çıkarması olanaklıdır. En azından hiç olmazsa eleştiri alan yönlerini törpüleyebilir tamamen değiştiremese de.

Futbolculuk geçmişim olduğu için takımda oynayan oyuncuların yanında olmam, onları desteklemem gerekir. Bu doğaldır. Ancak bunu yaparken olumsuzlukları da görmemezlikten gelemem. Herkes hata yapabilir ve hata yapmak insanlara özgüdür. Hata yapmayan insan, insan değildir. Ya bilgedir ya da tanrıdır. Ancak, aynı hataların tekrarlanmaması ve zamanla ders alınarak ortadan kalkması gerekir.

Emre'nin daha genç yaşlarında yaptığı hatalarından ders alması bir yana hala bazı hataları tekrarlamaya devam ediyor. İşin bu yanını düşünmeyenler, koşulsuz olarak Emre'ye destek veriyor.

Bu sene için ondan nasıl ümitlenebiliriz? Daha da futbol dışında hareketler yapmaya devam ederse.

Ne var ki yalakalığın veya iktidar yanlısı olmanın tutkusundan bir türlü kurtulamıyoruz. İşin tuhafı Emre ve onun gibi olanları, ondan da öteye bozuk düzenin savunucuları kendilerini tarafsız olarak düşünüyorlar. İyi yönde eleştirenlere de "zaten bunlar ezeli muhalif" deniyor.

Gördüğüm kadarıyla Galatasaraylı Melo'yu ve Fenerbahçeli Emre'yi onlarca psikiyatr bir araya gelse takıntılarını gideremezler. Umut yeni seneye kaldı. İnşallah biz yanılmış olalım. Çünkü Emre'nin futbolu, spor ahlakının çok üstündedir. Ama biz spor ile ahlakı birbirinden ayıramayız. Atatürk'ün istediği gibi.

Gündem, bazı yazılarımızı ikileme veya üçleme zorunda bırakıyor maalesef.