Yiğitliği dem tutan komutan

Kimdir o, elsizi elinden tutar,
Kendi adını unutur, dostu aklında tutar.
Biri var ki yetimi, mazlumu tutar,
Derdini bırakır, dünyanın derdini tutar.

Biri var ki, yiğitlikte dem tutar,
Hakkını yere indirir, halkı başında tutar.
Biri var ki kalemini kale tutar,
Kurtla yürür, kucağında kuzu tutar.

Düşman bindirse, orduya kafa tutar,
Kimdir o, sözünü herdem tutar.
Öfkesi sağanak, neşesi bozkır tutar,
Haykırsa avazı yedi cepheyi tutar.

Biri var ki çeliği üryan tutar,
Sardırır kollarını orman ile bar tutar.
Biri var ki gülden terazi tutar,
Erlik meydanında ölümüne var tutar.

Kimdir o, ateşle yatıp çayır çimen tutar,
Dağları üstüne çekip yurt tutar.
Yataktan kalkar Urfa yollarını tutar,
Servet olur, can yoldaşın cömert tutar.

Bademin çiçek açışı onun işidir,
Kekliğin bir durup iki sekişi onun işidir.
Tutulsa Asya’nın dili, iç geçirse,
Dörtnala gelen kısrağı yelesinden tutar.