İtalya’nın Floransa şehrinde, Rönesans sırasında Leonardo da Vinci tarafından kavak bir pano üzerine Sfumato tekniği ile resmedilmiş 16. yüzyıl yağlıboya portresidir ve günümüzde Louvre Müzesi’nin en ön plana çıkardığı eserdir. Louvre Müzesi’nden 1911 yılında Vincenzo Peruggia tarafından çalındıktan hemen sonra, Mona Lisa tablosunun boş kalan yerini görmek için insanlar akın akın müzeye gitmeye başladığında meşhur olan bu tablo, 20 derecede ve 3 farklı cam arkasında korunuyor.
18. yüzyılda Velletri’de bulunan bu büyük Athena heykeli, Napoli yakınlarındaki Baia’da bulunan, Roma kopyalarından ve antika döküm parçalarından bilinen ve günümüzde kayıp olan bronz bir heykelin kopyasıdır. MÖ 430’dan kalma orijinali, genelde Perikles’in portresini yapan bir Girit heykeltıraşı olan Cresilas’a atfedilir.
Cupid’in öpücüğüyle canlanan Psyche, Louvre Müzesi “Cupid”
Latince’de Eros’a anlamına geliyor. Psyche, Cupid ile yaşadığı aşkla tanrılar katına kabul edilir. Bu öpücük ile uyandırılma anı, Cupid ve Psyche arasındaki aşkın heykele dökülmüş hali. Antonio Canova tarafından 1793 yılında yapılmıştır.
Ölmekte Olan Köle, İtalyan Rönesans sanatçısı Michelangelo tarafından yapılan bir heykeldir. Michelangelo, 1505 yılında Papa II. Julius’in mezar projesini üstlendi ve değiştirilen bir projenin parçası olarak Köleler’i 1513’te oymaya başladı. Papa’nın ölümüyle proje maddi sebeplerden dolayı bir kez daha değişti. 1513 ve 1515 yılları arasında diğer bir figür olan İsyancı Köle ile Papa II. Julius’ un anıt mezarı için yapılmıştı.
Türk Hamamı (Turkish Bath), Louvre Müzesi
Jean Auguste Dominique Ingres, hayatının sonlarında bu harem sahnesiyle en erotik tablosunu yarattı. Bu eserde oryantal bir tema ile çıplak figürü birleştirdi ve 18. yüzyılın başında İstanbul’da bir kadın hamamına yaptığı ziyareti anlatan Lady Montague’nin (1690-1760) mektuplarından ilham aldı.
Yıkanan Kadın (The Bather), Louvre Müzesi
Hamile bir kadının yer aldığı bu eser, genellikle on dokuzuncu yüzyıl sahiplerinden biri tarafından biliniyor. Jean Auguste Dominique Ingres’in 1808’de Roma’daki Fransız Akademisi’nde çalışırken Paris’e gönderdiği eserlerden biriydi. Bu erken eser, uyumlu çizgilerin ve narin ışığın başyapıtı sayılıyor. Bir anlatı bağlamı, bir yüz ya da anatomik doğruluk olmaksızın, narin ve şiirsel tablo şaşkınlıkla karşılandı, ancak Ingles bu temaya çok bağlı kaldı ve sonraki çalışmalarında, özellikle de Türk Hamamı adlı eserinde yeniden kullandı.
Kanatlı Zafer Heykeli, Louvre Müzesi
Kanatlı Zafer Heykeli Yunan mitolojisi zafer tanrıçası Nike’nin MÖ 3. yüzyıldan kalma mermer heykelidir. Heykel 1884 yılından beri Louvre Müzesi’nde sergilenmektedir. Helen döneminin en önemli ve güzel örneklerinden biri olarak kabul edilen heykelin, heykel sanatı başta olmak üzere Batı sanatını önemli oranda etkilediği düşünülmektedir. Semadirek adasındaki tapınak kompleksinde yer alan heykelin, 1863 yılında başka parçaları keşfedilmiştir. Bulunan parçalar birleştirilse de kol ve baş kısımları bulunamamıştır.
Versay Diana’sı, bir geyikle birlikte Yunan tanrıça Artemis’in (Latince Diana) insan boyutundan biraz daha büyük bir mermer heykeli. MÖ 325 yılı, Leochares’e atfedilen kayıp Antik Yunan bronz orijinalinin Roma kopyasıdır. (MS 1. ya da 2. yüzyıl).
Arkeolog Jean Vincent Scheil’in 1901’de Susa, Elam’da bulduğu (bugünkü İran) ve Fransa’ya taşıdığı Hammurabi Kanunları’nın yazılı olduğu stel. MÖ 1760 yılı civarında Mezopotamya’da ortaya çıkan, tarihin en eski ve en iyi korunmuş yazılı kanunlarından biridir. Yaklaşık iki metrelik silindirik bir taşın üstüne çivi yazısı ile yazılmış olan kanunlar tam 282 maddedir, ancak bu maddelerin 33’ü (madde 66-99) şu anda okunamayacak durumdadır.
Büyük Sfenks, Louvre Müzesi
Sfenks, aslan gövdesi ve kralın başı ile müthiş bir yaratıktı. Üstünde sırayla firavun II. Ammenemes (12. Hanedan, MÖ 1929-1895), Merneptah (MÖ 1212-02) ve I. Shoshenq (22. Hanedan, MÖ 945-24) adları yazılmıştı.
Milo Venüsü, Louvre Müzesi
Antik Yunan heykel sanatının en ünlü örneklerinden birisi olan bu mermer heykel, 203 cm boyundadır. 1820 yılında Yunanistan’ın Milos Adası’nda bulunmuştur ve XVIII. Louis tarafından Fransa’ya getirilmiştir. Bu tanrıçanın zarif heykeli keşfinden bu yana herkesi büyülemeye devam ediyor. Genellikle yarı çıplak olarak tasvir edilen Afrodit mi, yoksa Melos adasında saygı gören deniz tanrıçası Amfitrit mi olduğu şüpheli. Heykel, geç Helenistik Dönem boyunca yapılan heykel çalışmalarını yansıtıyor: spiral kompozisyon, mekandaki konumlandırma ve kumaşın kalçalar üzerine düşmesi gibi yenilikçi özelliklere sahip.
Hermes Heykeli, Louvre Müzesi
Sandaletini bağlayan Hermes heykeli. Antik Yunan orijinalinin Antik Roma kopyasıdır. Marcellus Tiyatrosu mermer heykeli. 2. yüzyıl.
Heracles heykeli, Louvre Müzesi
Kucağında, geyikler tarafından emzirilen oğlu Telephus’u taşıyan Herakles heykeli. 2.62 metre. Mermer. MÖ 4. yüzıl Yunan heykelinin Roma kopyası. Lysippe tarafından yapılmıştır. Yaklaşık MS 1. – 2. yüzyıl.
Bu kafa bir atın üzerindeki bir adam heykeline aittir. Atın boynu ve erkeğin gövdesi Atina’daki Akropolis’te 1886’da bulunmuştur. MÖ 6. yüzyılda Yunanistan’da icat edilen bu binicilik heykeli türü, asilliği temsil eder. Bu parçanın, bu türdeki mermerden yapılmış en eski örnek olduğu düşünülmektedir. Heykelin üstünde siyah ve kırmızı boya izleri tespit edilmiştir.
İnsan başlı kanatlı boğalar, koruyucu tanrılar olan shedu veya lamassu’yu temsil ediyordu ve kentin veya sarayın kapılarına koruyucu olarak yerleştiriliyordu. Adam, boğa ve kuşu birleştiren semboller, düşmana karşı koruma sağlıyordu. II. Sargon başkentinden, Dur Sharrukin (günümüzde Horsabad, Irak), Neo-Asur, MÖ 720-705 civarı.
1.19 metre boyundaki bu heykel grubu, MÖ 2. yüzyıl Antik Yunan orijinalinin, MS 2. yüzyılda yapılmış Antik Roma kopyasıdır. Üç Güzeller adındaki bu heykellerin elleri, birbirinin omzundadır ve elbiseleri, her iki tarafta bulunan vazolara sarılmıştır.