2. İnönü Savaşı, 23 Mart 1921'de Yunan hücumuyla başlayan, milli mücadeledeki en kritik savaşlardan biridir. TBMM Hükümetinin geleceği, milli mücadele ruhunun tazelenmesi, İtilaf Devletleri'nin tutumu, vs. birçok açıdan çok önemli bir dönüm noktası olmuştur.
2. İnönü Savaşı aslında Yunanlıların hırsının ve aceleyle durumu lehlerine çevirme arzularının bir sonucudur. Öncesinde yapılan 1.İnönü Savaşı'nda istedikleri sonucu alamayan Yunanlılar, anlaşma şartlarının görüşüleceği Londra Konferansı toplanmadan önce eski itibarlarını kazanmak ve Anadolu'da askeri açıdan yeniden güçlü duruma geçmek için 23 Mart 1921'de Afyon ve Eskişehir olmak üzere iki cepheden birden saldırıya geçtiler. Böylece tarihe 2.İnönü Savaşı olarak kaydedilen muharebe başladı.
Resmi kayıtlara göre Yunanlılar 40.000 cıvarı tüfek, 400'e yakın makineli tüfek, 114 top ve 1200 süvari ile hücuma geçmiştir. Buna karşılık Türk ordusu, 2. İnönü Savaşı'nda 24.000 tüfek, 200 cıvarı makineli tüfek, 4900 süvari ve 150 cıvarı topla savunmasını yapmıştır. O dönemin şartlarını ve tarafların düşüncelerini göz önüne alırsak 2. İnönü Savaşı'nın nedenleri şu şekilde sıralanabilir:
2.İnönü Savaşı'ndan sonra Türk ordusunun adeta talihi dönmüştür. Yunanlıların aşama aşama Batı Anadolu'dan atılmasını, Avrupa ile başarılı görüşmelerin yapılıp bağımsızlığın kazanılmasını sağlayan kilit noktalardan biri 2.İnönü Savaşı olmuştur.