Aile düşmanlığı köy duvarlarında!
İzmir’in Çeşme ilçesinde bir yol üstü köyü, Germiyan… Yol üstü dediğimiz anayoldan sahile inen yolların birinde içinden geçiliyor. Köy denizden 5-6 km içerde, sakin, huzurlu, doğal…
Evlerin beyaz badanalı duvarları çiçek resimleriyle süslenmiş. Sahile varıyor olmanın heyecanı ve köyün hızınızı kesen dar yollarının yarattığı sinirle ilerlerken bu resimlerle birden havanız değişiyor. Durup nefeslenmekten, duvarlardaki resimleri daha ayrıntılı incelemekten kendinizi alamıyorsunuz.
Duvarlarda sadece resim değil, sosyal mesajlar da bulunuyor. Bu mesajların birinde bir aile resmedilmiş, üstünde bir yazı… “Babanın küfretmemesi için ağzını, dövmemesi için kollarını çizmiyoruz. Kadına ve aile içi şiddete hayır!!!” deniyor. Dikkatli bakınca ailedeki babanın ağzı ve kolları gerçekten de eksik… Şiddet babayla özdeşleştiriliyor!
Mor kadın derneklerinin kadına şiddeti “erkek şiddeti” olarak gösterme çabalarını biliyorduk ama böylesini ilk kez görüyoruz. “Baba şiddeti”ne vurgu yapılıyor, hem de Ege’nin incisi bir köyde… Neoliberal feminizmin karşımıza nerden çıkacağı belli olmuyor. Erkek şiddeti, erkek devlet şiddeti, baba şiddeti derken işin rengi değişiyor.
MOR MESAJLAR
Bu resmi çizenlerden rica ediyoruz, duvar mesajında ortaya çıkan anlamın yanlışlığını düşünsünler ve düzeltsinler. Mor kadınların fondaş derneklerinden fırlama, erkek düşmanı, aile düşmanı mesajlarla bizim işimiz olmaz. Mor bizim için, resmini çizdiğimiz çiçeklerde, tarlalarımızdaki lavantalarda, yemenilerimizde, dantellerimizde güzeldir.
