Atatürk'ü her zaman ağlatan o türkü!
Atatürk’ün bir plaktan sürekli Yemen Türküsü ’nü dinleyip ağladığı söylenir. Peki bu bilgi doğru mudur? İşte tarihsel bilgiler ışığında Mustafa Kemal Atatürk'ü dinlerken her seferinde ağladığı söylenen o türkü ve türkünün hazin hikayesi...
Osmanlı Devleti son döneminde emperyalist devletlere ek olarak bir de Yemen'deki isyanlarla uğraştı. Beş cephede birden savaşmasına rağmen Osmanlı, Yemen'e Anadolu'dan asker toplayıp gönderiyordu. Ailelerde nerdeyse çocuk kalmamıştı çünkü gidenlerden hiçbiri geri gelmiyor, üstüne yeni askerler götürülüyordu.
Aileler giden çocuklarından haber alamıyor, savaşta şehit olmayanlar bile Yemen'de kalıyor, geri dönemiyordu. Geri gelebilenler de kendi imkanlarıyla yıllar sonra gelebiliyordu. Bu acıyı yaşayan o kadar aile vardı ki, o yüzden Türkü dillerden düşmüyor, dinleyenler kendilerinden bir şeyler bulup hüzünleniyordu. Bugün dahi insanların kalbinde hüzün bırakan bir türkü olmaya devam ediyor "Yemen Türküsü".
ATATÜRK'Ü AĞLATAN TÜRKÜ: YEMEN TÜRKÜSÜ
Atatürk 1909'da orduya ilk katıldığı günleri şöyle anlatıyor:
"Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının 'Kavm-i Necip evladına sen nasıl kötü muamele yaparsın' diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim.
Onda gördüm ve kuvvetle duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten başka bir şey değildir."
Türk evlatlarının Anadolu coğrafyasının çok uzağında bir bir şehit oluşuna göz yummayan Mustafa Kemal Atatürk, Anadolu coğrafyasında yepyeni bir cumhuriyet yaratacaktı.
Atatürk’ün bir plaktan sürekli Yemen Türküsü ’nü dinleyip ağladığı söylenir.
YEMEN TÜRKÜSÜ SÖZLERİ
Havada bulut yok bu ne dumandır
Mehlede ölüm yok bu ne figandır
Şu yemen elleri ne de yamandır
Ah o yemendir gülü çemendir
Giden gelmiyor acep nedendir
Burası Huş’tur yolu yokuştur
Giden gelmiyor acep ne iştir
Kışlanın önünde redif sesi var
Bakın çantasında acep nesi var
Bir çift kundurayla bir al fesi var
Kışlanın önünde üç ağaç incir
Kolumda kelepçe boynumda zincir
Zincirin yerleri ne yaman sancır
Kışlanın önünde sıra söğütler
Zabitler oturmuş asker öğütler
Yemen’e gidecek bu Koçyiğitler
Ah o yemendir gülü çemendir
Giden gelmiyor acep nedendir
Kışlanın ardını duman bağladı
Analar babalar kara bağladı
Yemen’e gidene herkes ağladı
Kışlanın ardında yüzüyor kazlar
Ayağım ağrıyor yüreğim sızlar
Yemen’e gidene ağlıyor kızlar
Kışlanın ardında bir kırık testi
Askerin üstüne sam yeli esti
Gelinlik tazeler umudu kesti
Burası Huş’tur havası hoştur
Giden gelmiyor acep ne iştir