AYM’den ifade özgürlüğü kararı
Anayasa Mahkemesi, çalıştığı özel şirketin yönetim kurulu üyelerine gönderdiği e-postada kullandığı ifadeler nedeniyle iş akdi tazminatsız feshedilen kişinin başvurusunda hak ihlali kararı verdi
Erol E. isimli kişi, Z.D. Elektrik Üretimi A.Ş.’de mekanik işçisi olarak çalışırken şirketin yönetim kurulu üyelerine “bilgilendirme” konulu bir e-posta gönderdi. E-postada, “…Sizin de ne mallarınız, ne yaptığınız hayır hasenatlar, ne öğrencilere verdiğiniz burslar, ne yaptığınız okullar ve hatta yaptırdığınız camii sizleri kurtarmayabilir…” şeklinde ifadeler yer aldı. Gönderilen bu e-postanın ardından 23 Mayıs 2017 tarihinde tazminatsız olarak Erol E.’nin iş akdi sona erdirildi.
BİREYSEL BAŞVURU YAPTI
Bunun üzerine Erol E., kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsili amacıyla dava açtı.
Erol E. dava dilekçesinde, iş yerinde personel kayırmacılığının olduğunu, bu durumla ilgili olarak şirketin genel merkezindeki yöneticilere e-posta göndermesine rağmen sonuç alamadığını, bunun üzerine şirketin yönetim kurulu üyelerine e-posta gönderdiğini, kullandığı atasözünün hakaret içermediğini belirtti.
Nazilli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi ve ardından İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi davayı reddedince Erol E. de Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) bireysel başvuru yaptı.
MANEVİ TAZMİNAT ÖDENECEK
Başvuruyu inceleyen AYM Birinci Bölümü, ifade özgürlüğünün ihlal edildiğine karar verdi. Yüksek Mahkeme ayrıca Erol E.’ye 30 bin TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti. Kararın gerekçesinde şu ifadelere yer verildi:
“İşverenin başvurucunun kullandığı sözleri kaba ve rahatsız edici bulduğu anlaşılmaktadır. Bununla birlikte başvurucunun değer yargısı niteliği taşıyan bu ifadeleri kullanmasındaki temel amacın işverenlere yönelik bir hakaret değil uğradığı haksızlıklar hususunda farkındalık yaratmak olduğu ve başvurucunun bunları kurum işleyişini nitelemek için kullandığı anlaşılmaktadır.
"Haklı fesih nedeni olarak kabul edilen bu ifade, içerdiği kelimeler nedeniyle sosyoekonomik olarak daha yüksek seviyelerdeki bazı çevrelerde kaba olarak nitelendirilse dahi bu ifadenin toplumun bir kesimince vahim ve kabul edilemez işleri eleştirmek amacıyla kullanıldığı da bilinmektedir.
"Ayrıca söz konusu ifadelerin taşıdığı kabalığın on dokuz yıl gibi uzun sayılabilecek bir süre şirkete emek ve mesaisini harcayan, buna karşın haksızlığa uğradığını düşünen başvurucunun agresif anlatımının bir parçası olduğu değerlendirilmiştir.”
