Balıkesir’de madencinin zaferi

Balıkesir Balya’da 200 madencinin işten çıkartıldığını öğreniyoruz. Ertesi gün soluğu işçilerin yanında alıyoruz. Burası madencilik tarihimiz açısından önemli bir yer. Balya madenlerini 1880 ile 1939 yılları arasında Fransız şirketler işletiyor. Burada 1908 Hürriyet Devrimi’nden sonra ilk işçi grevlerinden biri yapılıyor. Fransızlar bu süre zarfında Balya’dan 400 bin ton kurşun madeni çıkarıp işliyorlar. 1940 yılında Balya madenleri kamulaştırılıyor. Etibank yönetimindeyken özelleştirme rüzgarı Balya’yı da vuruyor ve sonrasında özel şirketler dönemi yeniden başlıyor.

Yerin altında kader-daşlar, yerin üstünde yoldaşlar sıkılı yumruklarıyla “zafer direnen emekçinin olacak” sloganlarıyla karşılıyor bizi. Hava soğuk deyip çardağın içine davet ediyorlar. “Soğuk almasın diye çardağın etrafı naylonla çevrilmiş ama nafile. Gece lojmanda yatmamızı istemiyorlar o nedenle burada yatıyoruz” diyor bir emekçi. “Üstünüzdeki şirketin montlarını da vereceksiniz” demiş işletmenin yetkilisi.  Yerin altında ter döken emekçiye yerin üstünde bu muamele reva görülüyor…

Neyse ki sohbetin sıcaklığı ve ikram edilen çay içimizi ısıtıyor. Etrafımızı saran madenciler başlıyor anlatmaya…

Biri Gaziantep’den kalkmış gelmiş, diğeri Ordu’dan, bir diğeri Elazığ’dan… Hepimiz ailelerimizi bıraktık geldik diyorlar, birisi hariç. Ordulu emekçi uzun yıllar burada çalışabilirsin dedikleri için eşini ve çocuğunu da alıp geliyor yanına. Benim oğlum yine mi şehir değiştireceğiz baba dediğinde cevap veremedim diyor. Diğeri insan yerine konmamaktan şikayet ediyor. Elazığlı “ben burada bir öğün olsun sıcak yemek yemedim” diyor. Bir diğeri “iş güvenliği yok Allah’a emanet çalışıyoruz” diyor. Bir süre sonra hepsinin yüzündeki telaş ortaklaşıyor, “ya işsiz kalırsam.”

Sözün özü: Madencinin kaygısı ekmek parası. Sohbetimiz bir saate yakın sürüyor. Madenci öfkeli, diğer yandan kararlı. Hakkımızı alana kadar mücadele edeceğiz diyorlar. Yanınızdayız diyoruz. Çünkü biliyoruz zorluklarla mücadele etmeden, dayanışma içinde olmadan başarı sağlanmaz. Dışarıya çıkıp basın açıklaması yaptıktan sonra emekçi kardeşlerimizle kucaklaşıyoruz ve Balya’dan ayrılıyoruz. Böylece madenciyi hem Balıkesir gündemine hem de Ulusal Kanal ve Aydınlık aracılığıyla Türkiye gündemine sokuyoruz.

Son kertede işçinin ekmek teknesine bağlılığı ve mücadele azmiyle sonuç alınıyor. “İşçilerin bir kısmı hemen, bir kısmı da 3 aylık süreçte işe geri alınacak” diyor işveren. Direnen emekçi zafer kazanıyor. Aldığımız haberle bu gece rahat uyuyacağız diyoruz. Üretim Devrimine madencinin kararlılığıyla ilerliyoruz. Selam olsun yerin altından yerin üstünü aydınlatanlara…