Bayram-Silvan-Vatan

1969’ın sonları olmalı… Devrimci Doğu Kültür Ocakları (DDKO)’ndan gençler Eruh’ta jandarma baskısını protesto için düzenledikleri eyleme İşçi-Köylü gazetesini davet ettiler. İki arkadaş Diyarbakır’a hareket ettik. Orada, Eruh’a gidecek otobüsü beklerken bir lokalde dostlarla söyleştik. Çoğu bize propaganda yaparken, farklı davranan bir genç dikkatimizi çekti; sosyalizm hakkında sorular soruyor, Türk tarihini irdeliyor, bizi yakından tanımaya çalışıyordu. Öğretmen okulu öğrencisi imiş. Güler yüzlü, meraklı, açık fikirli idi. Bayram Yurtçiçek ile Diyarbakır’ın merkezinde tanıştık. Çok kısa sürede Parti’ye katıldı. Demek ki o da Parti’yi arıyormuş. Öğretmen okulundaki eğitimine Parti saflarında devam etti.

HER GÖREVİN ADAMI

Parti içinde Bayram Yurtçiçek kadar farklı görevlerde çalışmış arkadaş sayısı azdır. Türda Dağıtım’dan Mersin il başkanlığına, en zor görevlerden biri olan Parti saymanlığından Merkez Komitesi üyeliğine kadar her görevi üstlendi.

Hepsinde ne kadar başarılı oldu bilemem ama her görevi itirazsız kabul ettiğinin, elinden geleni yaptığının tanığıyım. Bu çeşitlilik, belki iyi oldu, onun eğitimine katkıda bulundu, bilincinde sıçrama yarattı.

Bütün bunların yanı sıra hiç kopmadığı, hem Parti’nin hem vicdanını bilincine kazıdığı görev, Diyarbakır’ı, Güneydoğu Anadolu’yu selamete taşımaktı. Silvan’ın yoksul çocuğu olarak Kürt halkının acılarını yüreğinde, sorumluluğunu vicdanında hissetti. Bunları yaşarken, Cumhuriyet’in Öğretmen Okulu’nun değerini hiç akıldan çıkarmadı, dahası rahle-i tedrisinde olgunlaştığı Parti’ye sarıldı.

DOĞULUNUN BİLGELİĞİ

Bayram Yurtçiçek en zor coğrafyalarda yaşadı. Güneydoğu’nun hali malum. Dahası, Hizbullah’ın infaz merkezine dönüşen Silvan’da o yıllarda kan gövdeyi götürüyordu. Buna rağmen hiç karamsar olmadı, bir telaş belirtisi göstermedi, ağzından tek bir kötü söz çıkmadı. Kimseye sesini yükseltmedi, bildiği yolda yürürken kimsenin kalbini kırmadı. Yunus’un dillendirdiği ”incinsende incitme” esasına bağlı kaldı.

Var gücü ile Kürt halkının yaralarını sarmanın yollarını aradı. Başarılı da oldu.

Aydınlık’ın manşeti (10.11.2023) “Emperyalizm Güneydoğu’da Bayram kalesine tosladı”, gerçeği yansıtıyor. Bölücülüğü Diyarbakır’ın surlarının dibine gömenlerdendir.

KEPOĞLU’NUN DEVRİMCİ HEMŞERİSİ

Dicle kıyısındaki Silvan Diyarbakır’ın en eski, köklü ilçelerindendir. Bitek toprakları ağanın elindeydi. Silvan’ın ağası Kepoğlu Mahmut’a çok atıp tuttuk.

Ancak, Kepoğlu ağa bölücülüğe heves etmedi. Genç sayılabilecek yaşta öldükten sonra yerine geçen kızı da bölücülere yüz vermedi. Zaman içinde Bayram’ın Kepoğlu ailesine öfkesinin azaldığını gördüm. Ne de olsa, vatanın bütünlüğü, milletin birliği esastı.

Babası ile ilgili olarak “Askerde inat edip Türkçe konuşmadığı için çok dayak yemiş, inadı bıraksaydı çavuş olurdu” dediğini hatırlıyorum. Gülmüştük.

Silvan’ın yoksul bir ailesinden çıkan, öğretmen okulunun ardından devrimci olan Bayram Yurtçiçek, bölgeyi, baba ocağını bölücü Kürtlerin tasallutundan kurtarmak için inatla çabaladı. Silvan’dan tevarüs ettiği kısır döngüyü çevresine örnek olarak, çocuklarını eğitip onları çok üst düzeyde noktalara taşıyarak (kızı Japonya’da akademisyen, oğlu Çin’de akademisyen) kendi çapında kırdı. Çocuklarını Asya’da eğitime yollaması, İsveç’i mekan tutan, oradan beslenen bölücü Kürtlere bir tepkiydi sanki… Kendisini de ailesini de, çevresini de Anadolu’nun görece küçük bir kasabasından, ulusal ve evrensel değerlere taşıyan Parti’nin hakkını verdi. Yaman bir sosyalist oldu. Bölge çapında bölücülüğü alt edecek, terörün kanlı ellerini kıracak gençleri yetiştirdi.

Görmüş geçirmiş Diyarbakır’ın aziz evlatlarından biri oldu.

Bayram’ın çiçekleri şimdilerde Dicle kıyılarının yanı sıra, ülkenin dört bir yanında, İzmir’in dağlarında açıp duruyor.