Bir Çiçek Bir Gönül

Bir çiçek, gönülün içinde, yurdu olmuş o gözlerde...
Diyarbakır'in öksüz caddelerinde başlamış, yürüyüşe.
Kardeşlik köprüsü kurmuş, bugünlere.
Partisi dolaşır damarlarında, partisi ona, o benzer partisine.
Gözleri gözlerimizde, elleri ellerimizde.
Bilinci bilincimizde.
Yunus gibi, hırkası sırtında...
Ondan da, uzun yürümekte.
Dev adımlı,dev bilinçli, yüreği dev, sevgisi dev...
Yüzü Anadolu...
Devrimcilk pınarı ömrü, yudumladıkça,bir adım daha, yaklaşıyoruz insanlığa.

Cesaret göbek adı.
Namussuzun yürürken üzerine, mazlumun sesi bilincinde.
Bayrağın bizlerde, Bağımsız Türkiye'yi kuracağız, Can abimiz.
Yollar bilir onu...
Bir parçası, her insanda...
Eller ele, gözler gözlere karışmış,bir cicek bir gönül içinde...
Siz hiç türküler içinde yürüyen bir insan tanıdınız mi?
Arkadaşı toprak, anızlar yorganı olan, güzel yürekli abimiz.
Yaa şiir dizelerinde koşan,romanlarda konaklayan, yolun kendisi, kendisinin de yol olan, birini tanıdınız mi?
Peki,çınar ağacının kıskandığı bir devin sevgisini yaşadınız mı?
Eksik yaşamışsınız, eksik...
Biz doyduk, doyuyoruz...