Bir kadın hikayesi Dilber Ay

Eğer dilimizin tadı mor ağudan bozulmuş olmasaydı alkışlardık. Sistemin bir kadına neler yaşattığını görmezden gelir, acımızı içimize akıtmaya ağıtlar yakardık. Cumhuriyet’e ve kazanımlarına inandığımız için farklı bakış açısına sahibiz. Eleştirimiz filme veya oyunculuğa değil, emeğe hiç değil, Dilber Ay’ın önünü kesen, onu bu denli yaralayan sistemedir. O ki, yoksulluğa, topraksızlığa mahkûm edilmiş binlercesinden biridir.

TRT Radyosu Nida Tüfekçi, Mustafa Geceyatmaz ve Neriman Tüfekçi’ye görev verir. Köy köy gezilir, kadim türküler notaya alınır... Dilber’se radyoda türkü söylemeye hak kazanır. Fakat yazısız kurallar devreye girer, kapılar kapanır.

Şiddet, şiddet!..

Ağızdan ağıza yayılıp öğretilen çaresizlik, acılar ve can derdi... Diploma yok, nüfus cüzdanı bile yok, ama başlık parası var, mal gibi alınıp satılma... Sonra evlat hasreti, yaşama direnme yılları, Cumhuriyet ışığının yetişemediği kadınlardan birinin hikayesi...

O güzelim türküler, dinlerken acıydı ve hep bizeydi... Filmi izleyecek seyirciye önerimiz bu gözle bakmalarıdır. Devletin koruyuculuğunun gereğine ve acımasız, yazısız kurallarıyla kadınlara reva görülen sistemin yazgı olmadığına inanmalarıdır!