Bir kadın ressamın azim ve başarı öyküsü

Sizin için sanat nedir?

Bireysel olarak başlayıp dalga dalga birbirimize aşıladığımız güzelliktir. Sanatın güzelliğinden etkilenmememiz mümkün değildir. Şu an yaşadığımız kim bilir nerede, ne zaman, nasıl bir yaşanmışlığa vesile olacak? Resme, sanata, boyalara tutkuyla bağlanma nedenim ortaokuldayken, teyzemin kızının bizde kaldığı bir gece yaşadıklarımdır.

Sabancı Anadolu Tekstil Kız Meslek Lisesinde okuyan teyze kızımın, o gece okulda yaşadıklarını heyecanla anlatması, defterime çiçek çizmesi, içime o aşkı düşürdü, yolumu çizdi. Karar verdim, onun gittiği okula gidecektim. Gittim. “Boya Baskı Desen” bölümünü branş birincisi olarak bitirdim.

Sanatla uğraştıkça ne kadar uçsuz bucaksız olduğunu görüyorsunuz. Sanat ruh, tutku, şifa, dünya demek. Sanatla dünyayı içinizde hissetmeniz mümkün, her boyutta tutkulu sevgiyi yaşamak, ruhu doyurmak, yüceltmek, şifalandırmak mümkün. Estetik ve güzel olan her şeye tutkum oldu. Bulunduğum ortamı estetik, güzel hale getirmek bu tutkumun eseri galiba.

Atölyenizi açmaya varan süreci bize anlatır mısınız?

ODTÜ’de tekstil okudum. Onur belgesiyle mezun oldum. Adana’ya döndüm. Güney Sanayi Kumaş Fabrikasında renklendirme uzmanı olarak çalıştım. Evlendim, çocuklarım olunca işten ayrıldım. On üç yıl evdeyken hiç boş durmadım, ikinci üniversiteyi okudum. Onu da onur belgesi alarak bitirdim. Okul dışı zamanlarda, beni kendine çeken renkleri ve güzellikleri kanaviçe, iğne oyası, çin iğnesi olarak kumaşlara nakış nakış işledim. Çocuklarım büyüdü boş vakitlerim arttı. Ortaokulda içime düşen ateşi harlama zamanı gelmişti. 2004’te resme başladım. İki yıl kendime kalan zamanlarda amaçsız resim yaptım. Sonra yağlıboyayla tanıştım, elime aldıktan sonra vazgeçemedim. Tam olarak ne istedim de yağlıboya resme başladım bilemiyorum…

Özünde birikim, çok sevme ve çalışma olan başarı öykünüzün sonrası?

Resimlerimi yaptıkça resme tutkuyla bağlandım. Hiç aklımda yokken sergi açtım. Tablolarımı gören Seyhan Belediyesi Meslek Edindirme Kurs Koordinatörünün, resim zümre başkanlığı ve merkez müdürlüğü teklifiyle, Belediye meslek edindirme merkezlerinde altı yıl eğitim verdim.

Bu kez, öğretmenin hazzıyla tanıştım. Her şartta denenen dostluklar kurdum. Hedefim daha fazla kişiyi resimle buluşturmak, hayat tarzı olarak benimsemelerini sağlamaktı. Resme gerçekten sevdalanmak lazım.

Türk Dünyası Sanat Çalıştayına katıldınız, resim serüveninizdeki yeri nedir?

En çok mutluluk ve gurur duyduğum andır. Resim bir kapı. Kapıdan geçip ilerleyeceksin, kendini geliştireceksin. Geliştikçe bildikleriniz size yetmemeye, daha fazla öğrenme, öğrendiklerinizi daha fazla insana aktarma derdi başlıyor. Kelime anlamıyla dert değil, derdi zevk edinmek zevki dert edinmek, aşkın tarifi gibi. Sizi cezbeder, bağlanırsınız. Bağlandıkça hep onunla olmak istersiniz. Resimle ilişkim böyle. Resim hayatıma anlam katan zevkim, uğraşım, tutkum.

Yeteneğin kutsal bir şey olduğunu düşünsem de, sürekli çalışmaktan vazgeçmiyorum. Yalnız tuval başında değil, sanata dair kendime kattığım her bilgiyle yeniden doğmuş hissediyorum.

Öğrencilerim, evlatlarım gibidir. Her bildiğini evladına aktarmak istemek, geliştirmek, ilerletmek, işte bu benim yetiştirdiğim deme hazzı ne ile ölçülebilir ki! Hayatım nasıl değiştiyse onlarında hayatı değişecek. Yaşadığım mutluluğu onlarında yaşayacağı hissinin verdiği heyecan gençlik aşısı, hayat sevinci. Kendimi ödüllendirilmiş insan olarak görme nedenimdir. Bence, atölyenin anlamı bu. Yaptıklarımızla gelecekte görünür olmak, muhteşem his. Şimdiye kadar yaşadığım her şey ödüldü. En büyüğü de Uluslararası Türk Dünyası Sanat Çalıştayında yer almaktı. Tüm bunlar için ne kadar şükretsem az.

Resme tutkuyla bağlılığınızı görüyoruz, bugünlere gelmenizi sağlayan esas neden bu mudur?

Tutkuyla bağlanmak çok önemli, ancak asıl önemlisi çok çalışmak. Tembel olmayacaksın, tuttuğunu koparacaksın. İnatla, azimle, hevesle çalışacaksın. Böyle olmazsa kazanamazsın. Kazanamadığında da tutku yıkıma dönüşür. Tutkun, hedefin en iyiyi ve kendine yakışanı yapmak olmalı. Kazanmak için, kimsenin önüne geçmeye çalışmayacak,hatta bildiğin her şeyi öğreteceksin. Yarıştığın kişi kendin olacaksın. Başaramadığında yıkılmayacaksın, tekrar deneyeceksin.