Ömürlük birikimlerini Görev Vakfı’na verdiler
GÖREV Vakfı bağışçılarından Oktay Nihat Bekçe’den sonra kardeşi Vedat Bekçe’yi de kaybettik. Bekçeler tüm varlıklarını mücadeleye armağan etti
Gökhan Büyük
GÖREV Vakfı’nın kurulmasında ve gelişmesinde büyük katkıları olan Vedat Bekçe, hayatını kaybetti. Vedat Bekçe’nin kendisi gibi Görev Vakfı üyesi olan kardeşi Oktay Nihat Bekçe de 2018 yılında aramızdan ayrıldı. İki kardeşin vasiyeti ise GÖREV Vakfı’nı güçlendirmek oldu. Tüm malvarlıklarını GÖREV Vakfı’na bağışladılar.
Kardeşleri yakından tanıyan GÖREV Vakfı Başkan Yardımcısı Yalçın Büyükdağlı ve Ulusal Strateji Merkezi (USMER) Başkanı Şule Perinçek onları Aydınlık’a anlattı. İki kardeşin kaybının büyük bir boşluk yarattığını belirten Büyükdağlı ve Perinçek, onların çok özverili, fedakâr ve çalışkan bir hayat sürdüğünü belirtti.
‘HAYATIN ZORLUKLARINI GÖĞÜSLEDİLER’
Büyükdağlı, Bekçe kardeşlerle ilgili şu duyguları paylaştı:
“İki kardeş omuz omuza hayatın zorluklarını göğüslemişler. İkisi de evlenmemiş ve çocukları da yoktu. Emekçi insanlardı. Nihat aynı zamanda futbol antrenörüydü ve iyi de bir ayakkabı ustasıydı. Esas olarak İzmir Karşıyaka’da hayatlarının bir bölümü geçmişti. Ben de İzmirli olduğum için hem vakıf yöneticisi olarak hem de İzmirli olarak çok güzel bir dostluğumuz oldu. Daha sonra İstanbul’a yerleştiler. Topkapı tarafında bir evleri vardı. Sık sık görüşürdük.
2016 yılında Görev Vakfı faaliyete geçti ve hem oturdukları evlerini hem de banka hesaplarındaki tutarın tamamını Görev Vakfı’mıza bağışladılar.
Çok özverili, fedakâr insanlardı. Nihat’ı 6 yıl önce kaybettik. 1 Kasım 2018’de yaşlılıktan kaynaklanan bazı hastalıkları nedeniyle vefat etti. O dönemde vakıf olarak kendisiyle yoğun olarak ilgilendik. Hastane süreçlerinde de hep yanında olduk. Vefatının ardından naaşını Topkapı Tozlu Mezarlığı’na törenle defnettik.
‘ETRAFLARINDAKİ DOSTLARINI DA KATARAK BAĞIŞTA BULUNDULAR’
“Vedat, sık sık vakfımıza gelir görüşürdük. Ama son dönemlerde görmedim kendisini. Sonra ansızın saldırıya uğradığı haberi geldi. Arkasından da ölüm haberini aldık. Vedat girişken hareketli ve candan bir arkadaşımızdı.
Hem Nihat’ı hem de Vedat’ı saygıyla anıyorum. Vakfımızın oluşmasında ve gelişmesinde onların büyük payı var. Sadece kendi varlılarını bağışlamakla kalmadılar bir cereyan da yarattılar. Etraflarındaki dostlarını da katarak bağışta bulundular. Vakfımızla birlikte yaşayacaklar. Vakfımızın yöneticileri ve avukatları saldırının aydınlatılması için gerekli mercilerle irtibat halindeler.”
‘BİZİ GECE ÜÇTE ARAYACAK KADAR YAKIN BİLDİLER’
USMER Başkanı Şule Perinçek de Bekçe kardeşlerle nasıl tanıştığını anlatarak sözlerine başladı:
“Bir kahvaltı etkinliği düzenlendi ve etkinlikte çeşitli konuşmalar yapıldı. Nihat Bekçe ve Vedat Bekçe de oradaymış. Konuşmaları dinledikten sonra yanımıza geldiler. Çok güzel bir sohbet yaptık. Toplantının hemen ardından aramıza katıldılar. Ondan sonra da bizim arkadaşlık, dostluk, abi, kardeş ilişkimiz başladı.
‘ABİ, KARDEŞ, OĞUL, KIZ OLDUK’
Nihat hastanede kaldığı dönemde gece saat üçte bile bir ihtiyacı olduğu zaman telefonla arardı. Biz de hemen birini yönlendirirdik ya da kendimiz giderdik. Hastanede hiç yalnız bırakmadık. Gece saat üçte arayacak kadar kendilerine yakın hissettiler. Doktora gitmek istediklerinde her zaman kollarına girecek bir omuz buldular yanlarında. O bizim için de büyük bir mutluluk kaynağıydı. İki kardeş de gözleri arkada kalmadan gitti.
Kardeşler birbirine çok düşkündü. Malvarlıklarını bağışlarken bile ‘Bankadaki malvarlıklarını kardeşim hayatta ise ona bırakıyorum’ diye not düşerek paylaşmışlardı. Kardeşi de abisi için aynı şekilde not düşmüştü. Onlar birbirlerine bu kadar düşkünken biz de onların kardeşi olduk. Vedat’ın abisi Nihat öldükten sonra da Vedat’a abisi, kardeşi, oğlu, kızı olduk.”
‘BAĞIŞLARININ DOĞRU YERE ULAŞACAĞINI BİLDİLER’
Perinçek sözlerini şöyle sonlandırdı:
“Pırıl pırıl iki erkek kardeşlerdi. Emekli maaşları ile yaşayan insanlardı. Önemli bir tercih yaptılar ve tüm malvarlıklarını GÖREV Vakfı’na bağışladılar. Peki, neden böyle bir tercihte bulundular? Çünkü Türkiye’nin geleceğine ilişkin kaygıları vardı ve bu kaygıları giderecek bir iradeye sahip olduğumuzu gördüler. Bu büyük bir sorumluluk. Vedat ve Nihat, bu bağışın yerini ulaşacağını bildikleri için, doğru adresin burası olduğunu bildikleri için buraya katılarını yaptılar. Kardeşlerimizi saygı ve özlemle anıyorum.”
