Cemal Süreya'dan Behçet Necatigil eleştirisi: Okur şairin yüzünü hiç görmedi

Türk şiirinin en önemli isimlerinden birisi olan Cemal Süreya, aynı zamanda bir köşe yazarıydı. 1978 yılında Aydınlık gazetesinde “Paçal” adlı köşesinde şiir, edebiyat, felsefe ve sanat üzerine pek çok yazı yayımladı. Süreya, daha sonra 2000’e Doğru Dergisi’nde de portreleriyle yeniden köşe yazarlığı yapacaktı. Şiir eleştirisi yapmaktan çekinmeyen Cemal Süreya, Behçet Necatigil'le ilgili de bir köşe yazısı yazdı. İşte Cemal Süreya'nın Behçet Necatigil'in şiiri ve şairliği hakkındaki düşünceleri.

TÜRK ŞİİRİNDE ELEŞTİRİ VE POLEMİK EKSİK OLMAZ

Türk şiirinde en dikkat çeken konulardan birisi de şairlerin diğer şairlere yönelttiği eleştiriler veya yaptığı övgülerdir. Kafiye göz için mi kulak için mi gibi pek çok klişe tartışmayla ya da Resimli Ay dergisinin “Putları Yıkıyoruz” başlığı gibi polemikle hatta kavgalarla anılan Türk Şiirinde pek çok şair birbirini eleştirmekten çekinmemiştir.

CEMAL SÜREYA'DAN BEHÇET NECATİGİL ELEŞTİRİSİ

Eleştirmekten çekinmeyen isimlerin başında ise Cemal Süreya gelir. 12 Mart 1980 tarihli Aydınlık’ta Paçal Köşesinde, Cemal Sürey Behçet Necatigil’in şiiri ve şairliği üzerine eleştiriler yapar. Cahit Külebi’nin “Bir galaksiyiz biz” sözünü hatırlatan Süreya, Behçet Necatigil’in Dağlarca ile öbür yıldızlar arasında durduğunu belirtiyor ve şöyle devam ediyor:

“Dünyada o. Bir sokakta oturuyor. Evinin numarası var. Mahalle muhtarından konut bildirimi çıkarıyor. Şiiri, tedirgin, çekingen, bezgin, yalnız adamın şiiri. İlk çalışmalarında Cahit Sıtkı yoluyla, hececilerin etkisi altında. Divan şiirinden parodiler getirmeyi de seviyor."

"NECATİGİL'İN ŞİİRİ KENDİ BAŞINA BİR ŞİİR"

Cemal Süreya, Behçet Necatigil’in şiirini “kendi başına bir şiir” olarak tanımlamaktadır. Süreya yazısında, “Bundan sonrası için bir şey söylenemez, ama ölümüne dek doğurgan bir şiir olamadı. Nitekim kendisini izleyen etkileriyle gelişen hiçbir şair çıkmamıştır” ifadelerini kullanır.

Necatigil’in son yıllarda klasik şiire daha da bağlanmaya başladığını belirten Cemal Süreya, Necatigil’in özellikle siyasal şiirin ortalığı sarmasından tedirgin olduğunu kaydeder.

Cemal Süreya, 1988 Behçet Necatigil şiir ödülünü şairin eşi Huriye Necatigil'den alırken.

İşte Cemal Süreya’nın 12 Mart 1980’de Behçet Necatigil’in şiiri üzerine yaptığı eleştiriler:

“İlk şiirlerinde söz klişelerinden parodiler yaratıyor, söz gelimi “Üzgünüm Leyla” diyor, bir şeyin duygularını anlatmak istiyordu; sonra sonra hayattaki klişelere taktı aklını onların bir anlatım yolunu aramaya yöneldi. Böylece tedirginliği toplumsal olmaktan çıkıp, denebilirse, kötümser bir kişisel felsefe haline gelmeğe başladı. Baştan beri çok sevdiği Rilke’ye en benzediği yerler de bu son yıllardaki çalışmalarıdır. Kuşkusuz bunun üstünde durulacaktır. Ama ben kendi payıma, yine de Evler’deki Necatigil’in tiryakisiyim. Yüzüne en çok benzeyen şiirler onlar. Burdan şu çıkıyor: Okur şairin yüzünü hiç görmedi.