Cephedeki kahraman: İğneli Pembe Çavuş

Sakarya Savaşı, ülkemizin tarihi açısından belirleyici sonuçların alındığı bir savaştır. Bu savaşın zaferle sonuçlanmasından sonra Türkiye artık savunma yerine taarruz savaşlarına başlamıştır. Gerek Türk halkı, gerek yendiğimiz ülkeler açısından olağanüstü psikolojik etki tarihin sonraki aşamalarına yön vermiştir. Yunanlılar, İtalyanlar, Fransızlar İstanbul’un işgali fikrinden vazgeçmiş, birliklerini geri çekmiş, Ankara Anlaşması imzalanmıştır. Uluslararası toplumun, özellikle İngiltere’nin TBMM’ye bakışı değişmiştir.

Düşman kuvvetlerinin dağınık konuşlanmasını zorlayan “Hattı müdafaa yoktur, sath-ı müdafaa vardır, o satıh bütün vatandır, her karışı kanla sulanmadıkça vatan toprağı terk edilemez” yaklaşımı, dünya savaş literatürüne Sakarya Savaşı sırasında Atatürk tarafından armağan edilmiş bir yaklaşımdır.

Toplumun her geçirdiği süreçte Türk kadınının, onun tamamlayıcı, birleştirici, dinamik ve modern unsuru olmasında etkili olduğunu düşünmemek mümkün mü?

Türk kadınlarından bazıları cephe gerisinde Mehmetçiğe destekte bulunurken, bazılarının da siperlerde düşman askerlerine büyük kayıplar verdirdiğine dair yabancı ve Türk kaynaklarında bilgi bulunuyor. Türk kadınlarının sanıldığının aksine sadece cephe gerisinde değil, siperlerde düşmana karşı Mehmetçiklerin yanında göğüs göğüse çarpıştığı görülmektedir.

Kadın mücahitlerimizin birçoğunu biliyoruz. Ancak dönemin kayıt, arşiv, resimleme olanakları çok sınırlı olduğundan her birine tek tek ulaşmak ne yazık ki mümkün olamıyor. Milli Mücadele sürecinde Türk kadınının cephede savaştığı dikkate alındığında, kadının cephedeki rolünün bilinenden çok fazla olduğunu söylemeliyiz.

TOPAL OSMAN’IN ALAYINDA

Bu özel insanlar arasında çok az bilineni Sakarya Meydan Savaşı kadın kahramanı Giresunlu İğneli Pembe Çavuş’tur. Giresunlu Gülpembe’nin lakabı “İğneli Pembe”dir. Topal Osman Ağa komutasındaki 47. Alayın sancak çavuşu olan İğneli Pembe, Sakarya Savaşı’nda, Büyük Taarruz’da savaşır. Düşmanın denize dökülüşüne de tanık olur.

47. Alay, Koçgiri ve Pontus isyanlarının bastırılmasında da bizzat yer almıştır.. Pembe Çavuş, o kadar korkusuzdur ki, bir çatışmada 8 yerinden yaralandığı halde bir kadının dayanıklılığını isbat etmek için savaşmaya devam etmiştir.

Bu katıksız vatan sevgisiyle dolu kadın, asker pantolonu ve ceket giyinip, başına siyah bir çevre bağlardı. Hareket borusu çalar çalmaz alayın önüne geçip, bayrak elinde, kılıcı belinde birlikle koşmaya başlayarak “Oğullarım aç mısınız, yoruldunuz mu?” nidalarıyla askerlere moral verirdi. 8 yerden yaralanmasına rağmen savaşması, Kurtuluş Savaşı’nın savaş meydanlarında korkusuzca yer alması kadim Türk kadını özelliklerinden.

Dünya kadın hareketine yüzyıllardır damgasını vuran Türk kadını,Kurtuluş Savaşı'nda da cesaret ve fedakarlığını göstermişti.

SAKARYA’DAN BUGÜNE VATAN SANA CANIM FEDA

Sakarya Muharebelerinde, Kurtuluş Savaşımızın bütün cephelerinde o gün de, bugün de duruşları aynı olan“Vatan Sana Canım Feda!” diyen İğneli Pembe Çavuş anamızı, Sakarya kahramanı kadınlarımızı,15 Temmuz'da düşmanı azimle püskürtürken canını esirgemeyen kahraman kadınlarımızı saygıyla ve minnetle anıyoruz.

Türkiye Cumhuriyeti, vatanımız için canınızı siper etmenizi unutmadı, unutmayacak.

11 KADIN ŞEHİT

Tam 95 yıl sonra da 15 Temmuz 2016’da, emperyalist darbe girişimi sırasında kadınlar en ön safta oldular, şehit de gazi de oldular ama hainlere karşı bir adım geri atmadan direndiler. Yedisi özel harekatçı, 11 cesur kadın vatan için şehit düştü. Ayşe Aykaç, Cennet Yiğit, Demet Sezen, Gülşah Güler, Kübra Doğanay, Sevda Güngör, Seher Yaşar, Sevgi Yeşilyurt, Türkan Türkmen Tekin, Yıldız Gürsoy ve Zeynep Sağır.... NATO’da stratejik müttefikimiz olduğunu sandığımız ülkelerin koruyup beslediği maşalarının girişimlerini şanlı ordumuz ve güvenlik kuvvetlerimiz darmadağın etti.