Cuma Suresinin Arapça ve Türkçe okunuşu! Cuma Suresinin faziletleri

Medeni surelerden biri olan Cuma Suresi, toplamda 11 ayet-i kerimeden oluşmakla beraber resmi düzene göre 62, nazil olma sırasına göre 96. sırada yer almaktadır. İsmini 'toplamak, bir araya getirmek' sözcüğünden alan Cuma suresinde Efendimiz (SAV)'in Allah (c.c) tarafından Peygamber olarak gönderilmesi, Yahudilerin yoldan çıkıp sapkınlığa düşmeleri ve cuma namazına dair bazı hükümleri esas alınmaktadır.

'Üzerine güneş doğan en hayırlı günün Cuma günü' olarak belirtildiği hadislerden yola çıktığımızda; o güne özel olarak yapılabilecek bazı sünnet davranışlarla, tesbih zikirleriyle, sure ya da okunacak dualar ile normalde kazanacağınız sevabı Allah (c.c)'un izni ile ikiye katlayabilirsiniz.

Cuma günü okunması müstehap olan amellerden birisi de güzel bir boy abdesti alarak okunabilecek olan Cuma Suresidir. Bu konuyle ilgili olarak Ebû Hureyre (r.a.) şöyle rivayet etmektedir: "Peygamber Efendimiz (SAV), Cuma namazında Cuma ve Munafikûn surelerini okurdu." (Müslim, Cum‘a 61, 64)

CUMA SURESİ ARAPÇA OKUNUŞU:

CUMA SURESİNİN TÜRKÇE OKUNUŞU:

Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla.

1. Yusebbihu lillahi mâ fî-ssemâvâti vemâ fî-l-ardi-lmeliki-lkuddûsi-l’azîzi-lhakîm. 2. Huve-lleżî be’aśe fî-l-ummiyyîne rasûlen minhum yetlû ‘aleyhim âyâtihi ve yuzekkîhim ve yu’allimuhumu-lkitâbe velhikmete ve-in kânû min kablu lefî dalâlin mubîn. 3. Ve âḣarîne minhum lemmâ yelhakû bihim(t) ve huve-l’azîzu-lhakîm. 4. Żâlike fadlu(A)llâhi yu/tîhi men yeşâ(u)(t) va(A)llâhu żû-lfadli-l’azîm 5. Meśelu-lleżîne hummilû-ttevrâte śümme lem yahmilûhâ kemeśeli-lhimâri yahmilu esfârâ(an)(c) bi/se meśelu-lkavmi-lleżîne keżżebû bi-âyâti(A)llâh(i)(t) va(A)llâhu lâ yehdî-lkavme-zzâlimîn

6. Kul yâ eyyuhâ-lleżîne hâdû in ze’amtum ennekum evliyâu li(A)llâhi min dûni-nnâsi fetemennevû-lmevte in kuntum sâdikîn 7. Velâ yetemennevnehu ebeden bimâ kaddemet eydîhim(t) va(A)llâhu ‘alîmun bi-zzâlimîn 8. Kul inne-lmevte-lleżî tefirrûne minhu fe-innehu mulâkîkum śümme turaddûne ilâ ‘âlimi-lġaybi ve-şşehâdeti feyunebbi-ukum bimâ kuntum ta’melûn 9. Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû iżâ nûdiye lissalâti min yevmi-lcumu’ati fes’ev ilâ żikri(A)llâhi ve żerû-lbey’(a)(t) żâlikum ḣayrun lekum in kuntum ta’lemûn

10. Fe-iżâ kudiyeti-ssalâtu fenteşirû fî-l-ardi vebteġû min fadli(A)llâhi veżkurû(A)llâhe keśîran le’allekum tuflihûn 11. Ve-iżâ raev ticâraten ev lehven(i)nfaddû ileyhâ ve terakûke kâ-imâ(en)(t) kul mâ ‘inda(A)llâhi ḣayrun mine-llehvi ve mine-tticâra(ti)(t) va(A)llâhu ḣayru-rrâzikîn.