Deprem bölgesinde tarım işçisinin kalacak yeri yok

Hatay’da narenciye bahçelerinde çalışan işçiler, barınma konusunun en önemli sorun olduğunu belirterek yetkililerden çözüm istedi. Deprem bölgesi Hatay’a bölge illerinden eylül- ocak ayları arasında gelen işçi sayısı bu yıl azaldı. En büyük sorun barınma! Verilen günlük ücretle geçinmek ise ayrı bir sorun. Görüştüğümüz işçiler ve aileleri, çadırlarda, elektriksiz, susuz, yolsuz tarlaların ortasında yaşam mücadelesi veriyor. Kiminle görüşsek dert dinledik. Üreticiler de fiyatların düşüklüğünden muzdarip. Maliyetlerin yüksekliği nedeniyle kazanacakları parayla seneye nasıl üretim yapacaklarının derdine düştüklerini anlattılar. İşçiler ise, “Üretici kazanacak ki biz de kazanalım.” diyerek, narenciyedeki sorunun ortak olduğuna dikkat çektiler.

Yoğun emek isteyen narenciyede fiyat belirleyici oluyor. Bu yıl verim iyi ancak fiyatlar daha başlangıçta düşük. Bu de herkesi kara kara düşündürüyor.

Hatay’ın Dörtyol ilçesinde erkenci mandalina bahçelerinde çalışan mevsimlik işçilerle konuştuk. Yaşadıklarını anlattılar, taleplerini ilettiler.

SAĞLAM KONTEYNER VERSİNLER

Gülcan Çevik (İşçilerin çavuşu)

“Bizim önceliğimiz yaşayabileceğimiz bir ücretin verilmesi. Günlük ücretler çok düşük. Tarım işçisi olmak gerçekten çok zor ve zor şartlarda çalışıyoruz. Sabah 4’ten akşama kadar ayakta çalışıyoruz ama akşam eve aşımızı kaynatacak bir tüp dahi alamıyoruz. Bir bidon süt 100 lira olmuş, üretici kazanamayınca bize de veremiyor. Depremde evlerimiz yıkıldı, bizim burada Kahramanmaraş’tan gelen işçiler vardı, artık gelemiyor. Ev bulamıyor, bulsa bile çok pahalı, bir yevmiye ile geçinmemiz mümkün değil. Hele hele yağmurlu günlerde haftalarca çalışamadığımız oluyor.”

Yerel yönetimlere ve devlet yetkililerine de seslenen Çevik, “Bize sağlam konteynerler yapılması gerekir. Yerli işçi bu ücrete çalışmıyor. Kahramanmaraş’tan da ev olmadığı için gelmiyorlar. Bunun için devletimiz, vali ve kaymakamlarımız bizlere konteyner yaparsa, narenciye bahçelerinde çalışacak işçi temin edilir.” diye konuştu.

‘ÜRETİCİ DE İŞÇİ DE MAĞDUR’

Yıllardır tarım işlerinde çapalama, ilaçlama, kesme işlerinde çalışan İdris Kaynar (Çapalama, ilaçlama, kesme işçisi)

“Üretici de çalışan da zor durumda. Üretici zarar ettiğinde biz de iş bulamıyoruz. Limon dalında 2 lira kimse almıyor, yazık değil mi? Ülke kalkınması tarımla yürür.

Mevsimlik veya tarım işçileri sabahın köründe, kar, kış, yağmur demeden çalışmak zorunda. Güney ve Doğu Anadolu’dan her yıl işçi gelirdi. Bu sene deprem nedeniyle ev olmadığından işçi gelemedi. Ben tarımdan emekli oldum. Maaşım 7.500 lira, yetmiyor. Mevsimlik işçi olarak çalışmaya devam ediyorum.
Devlet yöneticilerinden beklentimiz, ücret ve sigorta gibi hakların bize verilmesi. İl dışından gelen tarım işçilerinin yatacak yeri ayarlanmalı.”

EN GÜZEL PORTAKAL DALINDA KALIYOR

Ahmet Sarı (tarım işçisi)

“Bu kadar emek vererek iyi narenciye üretimi yapanların elinden tutulmalı. Bizim ücretimiz düşük, mandalina fiyatları da düşük. Devlet büyüklerinin bu duruma el atmasını istiyoruz. En güzel portakal, mandalina, limon burada ama üretici dalından indiremiyor, işçiye ücret veremiyor, ne yapılması gerekiyorsa yetkililer yapmalı. Tarım işçileri çok perişan halde.”