Enginar Festivali Hıdırellezi karşıladı

Urla’da 3-5 Mayıs günleri karnaval havasında bir festival yaşandı. Festival bitti, o gece Hıdırellez ateşi yandı. Umutlar tazelendi, üreticiler bereketli topraklarına şükranlarını sundu. Betonla kaplı enginar tarlaları, zeytinlikler, tarlalar yılmamış, kıyısından kenarından yine ürün vermiş, enginar yine baş tacı olmuş, İzmir ve çevre illerden gelen komşular Urla’nın verdiği enginarlar, otlar, çiçekler, yemeklerle abad oldular. Urla sokakları neşeyle, bolluk bereketle doldu taştı.

ESNAFIN YÜZÜ GÜLDÜ

Urla’nın ekonomisine can suyu sağlamak ve tarım alanlarını artırmak amacıyla düzenlenen festival, üreticisinden esnafına herkesin yüzünü güldürdü.
10. Uluslararası Urla Enginar Festivaline ev sahipliği yapan Urla, Türkiye’nin farklı illerinden yüzbinlerce kişinin akınına uğradı. Enginarın ham halinin yanı sıra, çeşit çeşit yemeklerinin yer aldığı 450 stantta ayrıca; takı, hediyelik eşya, giyim gibi ürünler de satışa sunuldu. Enginarın pilavından dolmasına, suşisinden dönerine, cheesecakeinden reçeline, midyesinden kokorecine, cipsinden böreğine, boyozundan kısırına birçok çeşidi ziyaretçilerin damaklarını tatlandırdı. Urla Enginar Festivali, üç günlük bir lezzet şöleni ve karnaval havasıyla son buldu.

GÜNDÜZ YEMEK GECE KONSER

Standlar üç sınıfa ayrılıyordu. İlkinde üreticiler başta enginar olmak üzere binbir çeşit ot ve ürünü sergiledi. İkincisi yemeklerdi. Urla’yı bir süredir “gurme” merkezi yapma çalışmaları sonucu yemek kitapları, yemek çeşitleri birbiriyle rekabet halinde alıcılarıyla buluştu. Enginarın tatlısı, tuzlusu, sarması çeşit çeşit tariflerle pişirilmiş sahneye çıkmıştı. Üçüncü grup hediyelik eşya satıcılarıydı. Maharetli eller çantalar, süs eşyaları, takılar üretip rengarenk tasarımlarla ürettiklerini sergiledi. Yanyana kurulu bir grup standda ise kitap satışı yapıldı. Urla’nın bir simgesi de kesme çiçeklerdi. Roman vatandaşlar bir yandan dans edip bir yandan mevsim çiçeklerini sunarak çarşıyı ve standları süsledi.
Akşamları konserler vardı. İkinci gün yapan yağmur geldi geçti, kimsenin keyfini kaçırmadı. Açık alanda iki merkezde yapılan konserler, şenlik havasını daha da güçlendirdi.
Gündüzleri bir etkinlik de meydanda kurulan sahnede mikrofona konuşanlar oldu. Aralarında Ziraaat Odası başkanlarından diyetisyenlere kadar konuyla ilgili halk meclisi misali ortak konuları masaya yatırdı. Çiftçi ithal ve yerli enginarın karşılaştırmasını yaptı, “Günahımız yerli ve milli olmak mı?” diye sordu. Çünkü hibrit tabir edilen enginarla yerli enginarın maliyeti birim başına 5 ila 30 liraydı. Üretici, enginar tarlalarının talanından yakındı, ama herkes öyle keyifle çantalarını ve midelerini enginarla dolduruyordu ki, şikayetler havada asılı kaldı.