Erdinç Ertem Buca’nın künyesi gibiydi

Av. Erdinç Ertem’i kaybettik. Erdinç arkadaşımız bir dönem Partimizin İl Disiplin Kurulu Başkanlığını yapmıştı. Biz Bucalılar kendisini 1974’lü yıllarda İstanbul Kadırga yurdunda kaldığı dönemden biliriz. İstanbul Hukuk’ta okuyordu. Yazın Buca’ya geldiğinde bizim dönemin devrimcilerinde bir heyecan yaratırdı hep. “Erdo geliyor, bakalım bu yaz ne yaparız, sol içindeki durumlar hakkında bilgi alırız” diye sevinç duyardık. Hani “Ankara’dan abim gelmiş, beni ne çok severdi” türküsündeki gibi içimiz ferahlardı. Dimitrov’un “Birleşik Cephe”, Lenin’in “Ne Yapmalı” kitapları yine okunmaya başlardı. Kardeşi Erol, bizim Buca göçmeni diliyle Eroli, Camoka, serhat, Gürçeşme’den Domdom Ali, Buca Halkevi... Çevremizde olanlardı. Buca’nın tarihi Yanık Kahveler bölgesinde otururdu, bakkal dükkanında çalıştı. Behzat ve diğerlerimizi, derece derece süreç içinde, onun yaz tatilinde, Buca’ya geldiğinde kızıllaşırdı! En zekimiz Harbiye kökenli Behzat Altındağ’ın Kitreliler gevrek fırınında geceleri demlenirdik.

DEVRİMCİ OLMAYI ÖĞRENDİK

“Devlet ve İhtilal” kitabını basmaya karar vermişlerdi o zaman. Bütün sol grupların kullandığı adı “Partizan” olan bir seyyar matbaa kullanılırdı. Yani tahta tümbek bir yaratıcı baskı makinası... “Devlet ve İhtilal”in yazı işini Erdinç bana verdi. Yaz Allah yaz! Mumlu kağıtta hata oldu mu akıyor... Hadi yeni baştan yaz. Neyse başladık Partizan’da basmaya... Günlerimizi aldı sayfaları bir araya getirmek. Galiba Erdinç bu işle görevlendirilmişti.

Daha sonra Erdinç bize ağır ağır suni dengeyi bozmamız için “spor çalışın” dedi... Vay yıllar vay... Yaşlar 20’ler... Allahtan Doğu Perinçek’in partisine 1978’lerde binlerce arkadaşımız ayağımızı sürüye süreye kapağı attık da, adam gibi adam devrimci olmayı öğrendik!

Erdinç aşklarını da deli deli yaşadı. Çok sevdi hep... Buca’nın köklü ailelerindendir. Eski bir Rum evinde otururlardı. Sözü dinlenen, sevilen Erdinç döneminde Buca’da üniversite okuyan lider bir isimdi. Şimdiki deyimle “Öz Bucalı” idi. Deniz Gezmiş’in arkadaşı, mezarı halen Buca’da bulunan Alpaslan Özüdoğu yakın akrabası idi... Buca’nın Erdinç abisi, Bucalılara sol kültürü taşıyan bir rol oynadı hep. Yıllarca Sosyalist Parti, İşçi Partisi ve Vatan Partisi üyesi olarak yaşadı, üye kazandı.

Devrimi sevmeyi, devrimciliğe aşık olmayı, işte bu o... Devrimci adam, helal olsun ona demeyi onunla öğrendik. Yoksulla kalbimiz attı, acıyı bal eyledik, sevinci onun arkadaş gurubu ile tattık. En son beyin ameliyatı ile son süreci gördü.

Erdo sana güle güle be abicim; benim kibar Bucalı kardeşim. Dilerim geride kalan bebelerin sağlıklı mutlu olur. Anıların ilk aşklar gibi, yaz yağmuru gibi. Biz Bucalılar devrimi senin o kibar gülüşünle tanışarak öğrendik.