Fransız yeni sömürgeciliği ve Yeni Kaledonya

Yeni Kaledonya Parlamentosu Aile ve Kadın İşleri Komisyonu Başkan Yardımcısı Marie-Lyn Sakilia, Azerbaycan Haber Ajansı Trend'e verdiği özel röportajda Azerbaycan'ın Fransa'nın yeni sömürgeci politikalarına karşı mücadelede önemli bir rol oynadığını söyledi. United World International’ın Rusça’dan İngilizce’ye çevirdiği röportajı Türkçeye çevirdik.

Marie-Lyn Sakilia, "Azerbaycan'ın başkanlığını yürüttüğü Bakü İnisiyatif Grubu'nun faaliyetleri, Fransa'nın eski sömürgelerinde aktif kalma arzusu konusunda uluslararası farkındalığın arttırılmasına önemli bir katkı sağlıyor. Ayrıca Avrupa'nın emtia piyasasını etkileme çabaları ve özellikle de Fransa'nın önde gelen endüstrilerinin gelişiminde karşılaşılan güçlükler konusunda farkındalık yaratılmasına yardımcı oluyorlar." dedi.

Sakilia'ya göre Fransa'nın şu anda Pasifik'te izlediği politika geçmişte, yani 1960'larda Afrika kıtasında izlediği politikadan farklı değil. Paris'in Yeni Kaledonya'daki politikası da tamamen aynı.

"Kanaky (Yeni Kaledonya) gibi bir devletin egemenliğini ilan etmesi, işbirliği anlaşmaları için bir hazırlıktır. Bu, Fransa'nın Pasifik bölgesinde Hindistan ve Avustralya gibi ülkelerle imzalayacağı bir dizi ikili anlaşmanın devamı niteliğindedir. Fransız iklim diplomasisinin sürdürülebilir kalkınma ve enerji güvenliği arasında bir denge kurmak için, Yeni Kaledonya'nın bir Enerji Geçiş Programı (STENC) kabul ettiği Fransa'nın 2030 yatırım planı gibi başka araçlar da kullandığını da belirtmek gerekir. ‘Yeni Kaledonya'nın enerjimizi yeşillendirme' kavramı nedeniyle açıkta olan enerji tedarik sistemi, yerel nikel endüstrisinin geliştirilmesine yardımcı olan ENGIE'nin bir yan kuruluşu olan Fransız yan kuruluşu EEC tarafından kamulaştırılıyor ve yönetiliyor.”

YENİ KALEDONYA GELECEĞİNİ TARTIŞIYOR

Marie-Lyn Sakilia, Yeni Kaledonya'nın büyük cüruf nikel rezervlerinin, çok daha az potansiyele sahip olduğu düşünülen paslanmaz çelik üretimi aleyhine Fransa'dan doğrudan yabancı yatırım çekmeye yardımcı olacağını belirtti.

Sakilia, "Sanayiciler Prony Resources ve Société Le Nickel tarafından alınan on milyarlarca İsviçre frangı değerindeki banka kredileri için Fransız hükümetinin garantisine yapılan başvuruyla aynı zamanda açıklanan nikel krizi, ikincisinin yerel üretimin aleyhine ham cevher ihracatına olan bağımlılığını azaltmayı amaçlıyor ve böylece 'hammaddelere erişim' ile ilgili karbonsuzlaştırma konularına idari gücün katılım düzeyini belirliyor" dedi.

Komisyon başkan yardımcısına göre, Yeni Kaledonya nikel madenciliğine 1876 yılında başladı ve bugüne kadar da devam ediyor."Kümülatif üretim (1876-2015) 6.21 milyon ton nikel ya da küresel olarak çıkarılan tüm nikelin yüzde 10.2'sidir. Ne yazık ki, Fransa'nın 'Fransa'nın güvenliği için iyi olan yerel yönetimin güvenliği için de iyidir ve bunun tersi de geçerlidir' politikasına tanık oluyoruz. Ancak, ön-kare politikası hayati önem taşıyan Pasifik bölgemiz için iyi olmayabilir çünkü biz Okyanusyalılar farklı bir dünya görüşüne sahibiz. Asya-Pasifik kültürümüz, ekonomik diplomasi açısından, özellikle de ulusal mutfakla ilgili olarak, aynı zamanda tükenmesi Asya halklarının yok olmasıyla eşdeğer olacak hammadde tedariki açısından başka ulusal stratejilere ve çıkarlara yer vermektedir ki bu düşünülemez bile."

Sakilia, Fransa'nın 2020'den bu yana defalarca Yeni Kaledonya'yı Fransız Cumhuriyeti içinde tutmaya çalıştığını söyledi.

Marie-Lyn Sakilia sözlerini şöyle tamamladı: "Bu üçüncü ve son referandumda rekor sayıda çekimser oy kullanıldı ve her iki seçmenden biri oylamayı boykot etti. Ancak, Bakanlar Sébastien Lecornu ve Gérald Darmanin, 'yaratılan bu durum' karşısında, on kadar siyasi aktörün liderliğinde bir Lepredour grubunun oluşturulması ve İmzacılar Komitesi'nin ikinci yasama referandumundan bir gün sonra kapalı kapılar ardında bir diyalogla değiştirilmesinin ardından, tartışmanın formatını değiştirerek ve sivil toplum ile yerel ekonomik aktörleri de dahil ederek Yeni Kaledonya'nın kurumsal geleceğini tartışmaya başlamaya karar verdiler."