Gökten bir Ildız kaydı...
Erkan Ildız arkadaşımızı kaybettik. Allah rahmet eylesin.
Uzun yürüyüşçülerdendi. Hiç düşüp kalmadı, ayağı kaymadı. Yürüyüş kıtasının önlerinde yürürken milim sapmadı, inleyip sızlamadı.
Denizin içinde bir zerre, kitlenin içinde bir nefer olmayı bildi.
Ne albümlerde ne de bilgisayarın hafızasında bir fotoğrafı var.
Bunun için çaba göstermedi. Gökyüzündeki milyarlarca yıldızdan biri gibiydi, onlar gibi adı sanı yoktu ama hep ışıltısını ulaştırdı.
1978 yılında günlük olarak yayımlanan Aydınlık Gazetesi’nin işçi sayfasının fedakâr çalışanlarından biriydi. Güler yüzlüydü, iyimserdi. Ölçülüydü, terbiyeliydi, kararlıydı.
En hakiki mürşidi bilimde aradı, 50'sinde arkeolojiye başladı. Eski Çağda Bankacılığın Doğuşu ve Gelişmesi adlı kitabını yazdı. Arkeoloji ve Sanat, Bilim ve Ütopya dergilerinin de yazarları arasındaydı.
Erkan Ildız iyi bir aile babasıydı. Eşi Hatice’de Erkan’ın kopyasıydı. TİKP İstanbul İl Örgütü’nde (1978-80) hepimize sahip çıktı, açlığımızı giderdi, sıcaklığını hissettirdi ve bize ablalık yaptı.
“Ölüm kaderde var, bize ürküntü vermiyor. Lakin vatandan ayrılmanın ızdırabı zor.” diyor şair. Sadece vatandan ayrılmak mı; dostlardan ayrılmanın da ızdırabı zor.
Erkan Ildız, 70 yıllık Türkiye yıldızı kaydı. Milyarlarca yıllık öteki yıldızlar samanyolunda ışıldamaya devam ediyor.
