İntifada Kuşları

Çalınır çanlar, Sam Abraham Yahudasında,
her yahudi yandaş olmasa da Sami kıyımına.
İbrani ve Sami, Musa masallarında
aynı anadandı aynı babadan.
Hiç değişmedi insanın gözünü örten toprağın miktarı.
Utanmayı örten Havva anamızdaki tek yaprak da.

Şimdi ateş sarmıştır Filistin’de dumansız bacaları,
Gazzeli çocukların ahdi,
kıyama durmuştur gözü kanlı, eli sapanlı.
Enginli yüksekli uçar özgürlük çırpınarak, bir omuz, bir kucak peşinde.

İntifada kuşlarının kartal kanadında,
vatan sevmenin olanca yükü.
Asya Afrika ve bilcümle insanların azmiyle,
can verir,
genç annelerin süte durmuş ağrılı meme sancısında
doğmuş mu doğmamış mı ayrımsızken öldürülen bebekler.

Merhametsiz tutkunun çürümüş idealleri,
hırsın sınırsız açlığında acılar yağdırır.
kuşatılmış yokluğun susuz ve ekmeksizliğinde.
Ne yapsanız Arap yüzüdür kazıdığınız,
gözleri maviye, saçları sarıya dönmüyor.
öldürüyorsunuz biteviye,
kıyma makinelerine döndünüz sarı siyah,
yaşamayı çok gördüğünüz, hayvan saydıklarınız bedenlere.
Ne yapsanız bitmiyor, ne yapsanız ölmüyor çarelere açlık,
umut kaybolmuyor, umut ölmüyor.

Vicdanım ruhuna emanettir kardeşim,
kederdeyim ömürler kapısında.
Zalim fatihlere acır yüreğim, fethedilen bir çiçeğin bal alacak öz yoktur çeneklerinde kokusuzdur, tatsızdır.
İnsanlığa düşmanlıkları kadar insansılar,
yarattıkları tanrıda yetim ve öksüz kaldılar.
Bir ulusun ölümsüz ruhudur kahramanlar