Kavga büyük, yürek kavi!

Dostların, yoldaşların son vedası ne ağır gelir insana... Hele de aynı amaçlar uğruna aynı umutlarla omuz omuza yürürken… Büyük kitlelerin mutluluğu için, kendini feda ederek mücadele saflarında düşerse yanında yoldaşın, kolunuz kanadınız kırılmış gibi olur.

Son günlerde acılar acıları kovalarken bunlara bir yenisi daha eklendi: Mehmet Cengiz ağabeyimiz, Türkiye’nin yetiştirdiği en devrimci hukukçuların önde gelenlerindendi. Ne yazık ki, onu da erken sayılacak, en olgun çağında uğurladık. Usta şairimiz Enver Gökçe, böyle durumlarda “Ölüm adın kalleş olsun!” diyor.
Yunus Emre’miz de şöyle dile getiriyor ömrün tükenişini:

“Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir
Bir göz açıp yummuş gibi.”

VATAN PARTİSİ’NİN HUKUKİ NEŞESİ

Vatan Partisi Öncü Kadın Bürosunun kurulması öncesinde Ankara’ya çağırılmıştık. Yıl: 2006. Parti Genel Merkezimizde o zamanki adıyla bir grup Merkez Komite üyemizle toplantı salonunda, partimizin önde gelen kadın kadroları, bir toplantı yaptık.

Ama ne toplantı! Üst yönetim soruyor, biz kadın yöneticiler hızla kürsüye çıkıp yanıtlar veriyorduk. Toplantının konusu: “Kadın Komisyonu” yerine “Kadın Kolu kurulsun mu, kurulmasın mı?”

Başta büyük bir resmilik içinde geçen toplantıda ortam yerini, yüzlerin aydınlandığı, herkesin güvenli bir coşkuyla konuşmalarını sürdürdüğü ortak alınmış bir sonucun keyifli havasına bırakmıştı.

Mehmet Cengiz incelikli sorularla kararlılığımızı sınıyordu. Sonunda toplantıyı ortak kararla bitirirken bize, o iyimser yüz ifadesiyle, “ E hadi bakalım, kolay gelsin. Her zaman Kadın Kolumuzun emrindeyiz…” diye, işbirliği mesajı verdi. O partimizin en zor günlerinde hukuki neşesiydi, diyebilirim.

GÖKYÜZÜ ORDULARIMIZ

Bizlerle vedalaşan kahramanlar göğe yükselirler. Çin Halk Cumhuriyeti’nin Xian’daki Terrakota askerleri yeraltında yüzlerce yıldır nasıl nöbet tutuyorlarsa, onlar da bizim göklerimizin Kuvvay-ı Milliye Şehitleri olarak gece gündüz ışıklarıyla bizlere yol gösterirler. Bizim, gökyüzü ordularımızdır onlar.

ÖRGÜTLÜ, ZEKA DOLU GÜLÜŞ

Örgütlü olmanın değerini, kavganın büyük olduğu kadar yüreğin kavi, bilincin keskin olmasını, her mihneti gülümseyerek devrimci iyimserliğin olanca gücüyle göğüslemeyi öğrendik onlardan.

Mehmet Cengiz ağabey onların en önde gelenlerindendi. Ne yazık ki bir kez daha tokalaşamadık. Ciddi ciddi konuşurken ince zekâsının ürünü şakacı, esprili tarzıyla hepimize ters köşe yaptıran Mehmet ağabeyimi ne kadar anlatsak azdır.

Senin çalışkanlığından öğrendik, yaşama sevincinden umut aşılandık… Vedalaşmıyorum, çünkü, Türkiye’miz ikinci bir kurtuluş savaşından zaferle çıkana kadar, omuz omuza aynı ortak mücadeleye devam edeceğiz.

Kavgamız büyük, yüreklerimiz kavi mi kavi! Mehmet Cengiz, üstadım, ağabeyim, yoldaşım, o örgütlü zekâ dolu gülüşün hiç silinmeyecek.