Macar ‘İçgüdü ve Yazılım Dilbilgisi’ sergisi Ankara'da başlıyor

Macaristan Büyükelçiliği, Macaristan Merkez Bankası ve CerModern iş birliği ile gerçekleştirilen, kürasyonunu Macar Küratör ve Sanat Tarihçisi Gábor Rieder’ın üstlendiği sergi, çağdaş sanat eserlerinde biçimlerin konfigürasyonunun iç mantığını araştırarak, içgüdü ve yazılım dilbilgisini yan yana getiriyor.

Sergide, içgüdüsel biçimlerin ve dijital katmanlamanın bir arada sunulduğu eserler, genç Macar sanatçıların farklı görsel yapım yöntemlerini analiz ediyor. Eserler, içgüdü ve kendiliğindenlikten, dijital çizim yazılımlarının katmanlı mantığına kadar geniş bir yelpazeyi kapsıyor.

İÇSEL FORM VE DİJİTAL ESTETİK ARASINDAKİ DENGE

Görsel yapıdaki mevcut süreçlerin ikili doğasını vurgulayan bu sergi, sanatın içsel form ve dijital estetik arasında nasıl bir denge kurduğunu gözler önüne seriyor.

József Csató, Nikolett Balázs, Ádám Dóra, Gáspár Szőke, Csaba Kis Róka, Erika Fábián, Rita Koszorús, Anthony Vasquez ve Dániel Bernáth, içgüdüden beslenen yaratıcı süreçlerin dokuz olası yolunu gösteriyorlar. Onların yaklaşımı, arkaiklerden yola çıkarak, 20. yüzyıl ortası modernitesinin çağdaş bir yeniden yorumuyken; Róbert Batykó, Márton Nemes, Gergő Szinyova, Menyhért Szabó, Zsuzsanna Kóródi, Judit Horváth Lóczi, György Gáspár, István Felsmann, Martin Góth, Ádám Varga, Márk Fridvalszki ve Tamás Melkovics ise bizlere Macar sanatının genç neslinde katmanlara dayalı yeni bir estetik modernitenin çeşitli biçimlerini sunuyor, sezgisel dünyanın yanı sıra yazılım dilbilgisinin olası yönlerini de yansıtıyorlar.

GYÒR BALESİ TOPLULUĞU NEFES KESECEK

Macaristan Győr Balesi Topluluğu'nun icra edeceği performans ise 22 Eylül 2024 tarihinde, saat 20.00'de, Ankara Devlet Opera ve Balesi'nde seyirciyle buluşacak.

Oyunun teması en güzel insan duygusu olan aşk ve onun farklı yüzleri. Sahnedeki çürümüş ağaç; cennet bahçesini, ilk insan çiftini ve onların düşüşünü çağrıştırır, bu da saf aşkı, doğayla ve Tanrı ile kaygı duymadan yaşamayı sonlandırır. Ağaç artık çürümüştür ve ilişkiler mutasyona uğramaktadır, ancak ömürlük eş bulma ve düşüş sürecini geri çevirme arzusu neye mal olursa olsun içimizde kalmaya ve bir nabız gibi damarlarımızda atmaya devam etmektedir. Ancak bir eş bulmak gerçekten bir ömür boyu sürer mi? Bir eş hayatımızı bütünleştirir mi? Yoksa her partner hayatımızda fikirler ve teorilerle dolu yeni bir bölüm mü açar? Erkekler ve kadınlar başkalarının hayatına gelir ve gider. Peki biz karşımızdakinde gerçekten ne arıyoruz? Kendimizi mi?