MEDYANIN HALLERİ... Orhan Bey ve kiracıları... Müteahhitlik ayak oyunları

Orhan Bey ve kiracıları

MELİH ALTINOK-SABAH

Cevdet Bey ve Oğulları'nın, Benim Adım Kırmızı'nın yazarı Orhan Pamuk'un epeydir sesi çıkmıyordu. Kafasındaki roman karakterleriyle meşgul olmalı diyorduk.
Dün bizim gazetede bir haberde adının kiracılarla birlikte geçtiği haberi görünce herhalde "Ayaşlı ve Kiracıları" tadında yeni bir roman yazdı diye düşündüm. Meğer mesele başkaymış. Nobelli yazarımızın başı Kara Kitap'ta derin ruhsal tahlillerini yaptığı Teşvikiyeli hemşerileriyle dertteymiş.
Şöyle ki; Orhan Bey'in 18 daire bulunan 50 yıllık Taray Apartmanı'nda 7 dairesi varmış. Her ay kiraları toplarmış. Şimdilerde ise binayı yıkmak niyetindeymiş. Ancak kiracıları ile diğer sakinleri ikna edemiyormuş. O da her yola başvurmuş.
"Binanın depremde yıkılma riski var" diye belediyeye bile müracaat etmiş. Ama İstanbul Teknik Üniversitesi'nden alınan iki ayrı sağlam raporu hamlesini boşa çıkarmış.
Haberden öğrendiğimize göre önümüzdeki hafta da binada oturan çoğu yaşlı, tek konutu olan ve kısa sürede yeni bir konut bulması mümkün olmayanların suyunu, doğalgazını ve elektriğini belediye vasıtasıyla kesecekmiş.
Neden olacak? Apartman görevlisi ve ailesi de dahil illallah edip şimdiden kafasında inşaata çevirdiği apartmanından çıksınlar diye.
Sebebi neyse ne. Müteahhitlik ayak oyunları, mesleğinin zirvesinde, 72 yaşında Nobelli bir yazarın değerli vaktini heba edeceği meşguliyetler mi?
Haklısınız, Nobel'den ödül parasını alır almaz üzerine biraz daha ekleyip New York'ta emlak yatırımı yaptığında onun Nobelli çağdaşlarından bir farkı olduğunu anlamıştık da bu kadarını beklemiyorduk doğrusu.

Enflasyon mu toplumu bozdu, toplum mu enflasyonu?

Yusuf Dinç-YENİ ŞAFAK

Suçu enflasyona yıkarak toplumu kurtaramayız. Enflasyon mu toplumu bozdu, toplum mu enflasyonu, sorusundan saklanılamaz.
Ya da şöyle sormalı; enflasyon mu toplumu bozdu, yoksa toplum zaten bozuk muydu?
Önce sorunun ikinci biçimini tartışalım. “Toplum iyiydi de işte enflasyon oldu, böyle oldu” diye bir cevabı kabul etmesi kimseden beklenemez. Toplum iyiden iyiye bozulmuş ve enflasyon bunu görünür kılmış olabilir.
Ölümüne ifsat edilen bu toplum belki bugünlere kadar iyi bile dayandı. Bugün artık toplumu LGBT’ye, aile düşmanlarına, toplum düşmanlarına, Türkiye düşmanlarına teslim etmeme mücadelesini vermeyi yalnızca karakter olarak değil, politika olarak da benimsemek zamanı olabilir. (…)
Türkiye ne yaşadı, diye dönüp bakınca ortodoks bir cinnet yaşadı demek geliyor içimden. Bir müptelanın geçirdiği atak gibi adeta.
Bugün faiz kararında şahin olmayı ekonominin ihtiyaçlarına göre değil, yaşamsal bir kavga bir meslek onuru falan gibi görüp davrananlardan anladığım bu.
İktisatçılar, piyasacılar, bankacılar, iş dünyası, olaydan habersiz hanehalkı hep beraber bir cinnet yaşandı buralarda.
Şimdi o cinnet içinden çıkarılıp vazife alanlardan faiz indirimi, piyasa dostu yaklaşım falan bekleniyor.
Türkiye yolunu çizmeyi başarabilir. Ama tüm kabuller Türkiye’nin kendi özgeliği içinde sorgulanıp en doğrusu bulunup mutabakat oluştuktan sonra. Öyle kamplar içinde değil, objektif bir delillendirmeyle.
Merkez Bankası bu cinnetin ortasında olup kenarındaymış gibi kaldı hep. Bağımlı veya bağımsız görünerek kenarda kaldı. Eylül ve Ekim itibariyle faiz artırımı yapmalarını beklediğimi bir yıldır yazdım, söyledim. TCMB Cuma günkü zorunlu karşılık kararıyla dolaylı yollardan faiz artırmaya devam etti. Kendine şahinlik yapıyor gibi geliyor. Herkesin cinneti bitti.
Piyasa artık acı hissetmeyecek bir boyuta geçmeye başladı.