Meserret Taşkın'dan mektup var! Ah, bu kamyoncular!

Sözde aydınlarımızda halkı küçük görme alışkanlığı olduğundan mı nedir; kamyoncuların kamyonlarının arkasına yazdığı sözler de küçümsenir. Gerçi yollara düşünce, herkes kamyoncuların durduğu yerde durup, yemek yemeyi tercih eder. Gerekçe olarak da ‘kamyoncular, asla yemeği ve hizmeti kötü yerde durmaz’ denir. Ben kamyoncuları da sözlerini de önemserim.

Babamın da kamyon merakı vardı biliyor musunuz? Emekli ikramiyesiyle bir kamyon alıp, şoförle birlikte memleketi dolaşmıştı. Hey gidi günler hey!

Neyse, konumuza dönersek, geçenlerde bir kamyonun arkasında şu sözleri okudum: “Hayatta dost kazanmaya bak; düşmanı anan da doğurur.” Kardeşinden kazık yemiş birinin hayattan çıkardığı ders diyebiliriz. Aldıkları dersleri tek cümlede özetleyip, akılda kalıcı hale getirdikten sonra, ekmek teknelerine kazıyarak bizimle paylaşıyorlar. Anlamsız, işlevsiz kamyoncu sözü, görmedim daha.

Geçen gün, bir kamyoncu sözü daha okudum: “Sana olan aşkım, halciye olan borcum gibi hiç bitmeyecek” yazıyordu hale narenciye taşıyan kamyonun arkasında. Bu ilanı aşktaki derinliği görüyor musunuz hanımlar? Mizah var; ekonomik ve siyasal eleştiri var, sevgiliye aşkını anlatmak için seçtiği yola bakılırsa yaratıcılık var, duygular var. En önemlisi hayat felsefesi var. Kısaca efendim: Uzun yollarda ekmek parası kazananlar, yolların ve yalnızlığın uzunluğundan mı nedir bilinmez; hayatın anlamı üzerinde düşünme ve bunu yazıya dökerek paylaşma fırsatı buluyorlar demek ki!