Meserret Taşkın'dan mektup var: Psikolojik savaş ve magazin

Uzunca bir süredir tüm olayların komşu dedikodusu düzeyinde ele alındığı gözünüzden kaçmıyor, değil mi? Tabi sevgili medyamız (!) aracılığıyla. Psikolojik savaş bile magazinleşti artık.

Bugünlerde Esma Esad’a geldi sıra. “Esma Esad lüks ve şatafat düşkünü.” dediler. Sonra kendileri de inanmadı ki, “Beşar Esad’dan boşanmak istiyor.” dediler. Rusya aracılığıyla yalanlanınca ortada kaldılar. En sonunda İngiliz medyasına kaldı iş. Onlar başladılar: Efendim, “Esma Esad çok hasta, tedavi için İngiltere’ye gelmek istiyor; ama, biz O’nu ülkeye almayacağız.

“Sanırsınız Esma Esad, başvurmuş “beni alın” diye; bunlar da reddetmiş. Ortada fol yok, yumurta yok. Dedikoducuların yedikleri herzelere bakın siz. At bir yalan, kendin de inan. Nasılsa unutulur. Esma Esad’ın İngiltere’de doğması ve bu nedenle İngiliz vatandaşı olması, saldırı aracı haline geliyor.

Ağır bir hastalıkla boğuşan, bunu da kimsenin gözüne sokmadan onuruyla yapmaya uğraşan bir hanımdan ne istiyorlar dersiniz? Psikolojik savaş yürütüyorlar, orası malum. Amerika ve Batı ile 13 yıl savaşan Beşar Esad’a vurmak için eşine vuruyorlar. Düşmanlık ve korku öyle büyük ki, Beşar Esad şu dünyada tek başına kalsın istiyorlar. Ama, her şeyin bir raconu var, değil mi? Yoksa, “raconu olmalı” mı demeliyim?

Sadık Okurunuz
Kırk beşini aşkın
Meserret Taşkın