Meserret Taşkın'dan mektup var: Savaşın gölgesi

Kente gittim. Gittiğim gibi çabucak köye döndüm. Gidiş geliş arasındaki kısacık sürede mevsim değişmiş. Uslu, yüksek, yumuşacık, yeni taranmış saç gibi bulutlar yok olmuş. Gökyüzü tümden kapalı, her yer gri, sisler içindeyiz. Bazen pencereden dışarısı görünmez oluyor. Issızlık kendini iyice hissettiriyor. Düşüncelere, hayallere dalmanın, yaratmanın, çalışmanın vakti.

Yağmur da başladı. Çinko çatıya düşen damlaların ritmi kulaklarımda. Kuşlar yağmurdan saklanmış. Soba başında, sıcaktan buğulanmış camların arkasındayken soğuk kış günleri güzeldir, değil mi? Bir de ayazda titreyene sormalı.

Ağaçlar yapraklarından tamamen soyunmuş, çırılçıplak. Yerlere dökülen yaprak öbekleri kabarmış, puf puf. Manzara yazdan bambaşka.

Dünya ahvali bir türlü peşimizi bırakmıyor. Savaşın gölgesi her yerde. Amerikan provokasyonları milli devletleri zorluyor, kan gölünü kanıksatmaya çalışıyor.

İnsanın sığınacak bir doğa parçası bulması ne lütuf. Gazze’yi düşünüyorum, Lübnan’ı. Yanmış yıkılmışlık içinde, bir bulut parçası, bir ağaç gölgesi, çiçek, böcek, insanı rahatlatacak ne varsa yok olmuş. Gerçek yokluk bu mu yoksa? Vatanın yok olması.

Savaş daha ilerilere varmadan tedbirimizi almalıyız. Vatanımızın, vatanın güzelliklerinin yok edilmesine fırsat vermemeliyiz. Vatan Partili olmadan da bunun bir yolu yok.

Sadık Okurunuz
Kırkbeşini aşkın
Meserret Taşkın

MİT arşivindeki tarihi fotoğrafları yayınladı! İşte daha önce hiçbir yerde görülmeyen o fotoğraflar...Gündem