Milletçe yaşadığımız zor günlerde Asya Şairleri dayanışması

Türkiye, Kahramanmaraş merkezli depremin ardından yaralarını sarmaya devam ederken Asya coğrafyasının dört bir yanından sanatçılar, Türkiye için duygularını dile getirmeye başladı. İranlı şair Afshin Ala ve Özbek şair Muhammed Sıddık, acılı süreçte şiirleriyle dayanışmaya katıldılar.

İranlı şair ve yazar Afshin Ala, kaleme aldığı şiirle yüreklere dokundu. Tahran Üniversitesi'nde Siyaset Bilimi Lisans eğitimi alan Ala, Kültür ve Rehberlik Bakanlığı'nda doktora düzeyine eşdeğer, birinci Sanat derecesine sahip bir sanatçı. Eğitim alırken aynı zamanda Keehan Bechaha ve Soroush Tanesh dergileriyle işbirliği yapan Ala, eğitiminin ardından çocuk edebiyatını seçti ve basında çalıştı. Fereydoun Amouzadeh Khalili ile Aftabdagharan gazetesinin (İran'ın ilk çocuk gazetesi) kuruluşunda aktif rol aldı. Afshin Ala, 2014 yılına kadar İran Şairler Derneği’nin yönetim kurulu üyeliğini de yaptı.

İRANLI ŞAİRDEN CHARLİE HEDBO’YA YANIT

Türkiye ve Suriye’nin yaşadığı ortak felaketten etkilenerek yazdığı şiirde sanatçı Ala, Fransız karikatür dergisi Charlie Hedbo’nun Türkiye’ye yönelik düşmanca ve insanlık dışı paylaşımına da yanıt verdi. İşte Afshin Ala’nın o şiiri:

Soğuk bir gecede komşumuz böyle titrese.

İran da bu üzüntüyle kendiliğinden titriyor.

Bu üzüntüye sabır bile dayanamaz.

Yedinci semada "Ruhu'l-Emin" de titriyor.

Anadolu ve İstanbul siyaha büründü, yas tutuldu.

Korkarım ki, kendi içindeki "güven" bile bu musibetten titriyor.

Bu üzüntüyle sadece Suriye ve Türkiye sarsılmadı,

Allah'ın tahtı da bu hüzünle titriyor.

Şair ardından şu yakarışta bulunuyor: “Allah'ım, Muhammed ümmetinden daha fazla kan dökülmesini ve Resulullah ümmetinin kalbinin titremesine izin verme. Paris'in soytarıları İslam'ın deprem şehitlerine güldüler. Toprak insanı bu kadar kolay yutuyorsa, insan neden boşuna hırsla titresin?”

BİR FOTOĞRAFTAN ETKİLENDİ

Özbek Şair Muhammed Sıddık ise afet bölgesine ilişkin gördüğü bir fotoğraftan etkilendi ve şu dizeleri yazdı:

“Oraya yetmek istedik

Bahar mevsimine,

Görmek istedik

Sabah kahkahası.

Ah, kimin kalesinde gidip kaldınız?

Fenadan bekaya uçan ünüm mü?!

Küçük gönüllülerim

Uçmağa göçen

Hayata doymayan aziz başlarım,

Gözlerimin önü

Çaylayıp kaldı

Kollarım yetmedi(ulaşmadı)

Karındaşlarım!

Silkinip silkinip

Ne bela yuttu

O, kötü kaderin insanları mısınız?

Dünyayı eritti

O gökyüzünü tuttu

Bol bol anduğunuz

Yaslarınız(metamleriniz)

Uzakta çağlayıp çağlayıp duran

Bir kuyu çizeceğim

Senin ağlamanım!

Harabeler harap halde yatıyor,

Ben senin o ölü çocuğunum!

Ne deyip yuputay

Ne deyip ovutay

Ağlamaktan yüzünüz sarardı

Şimdi hangi bahara gideceğim,

Erken yetim kalan kızlarınıza mı? !

Biraz yetersiz

Biraz çaresiz

Ve canından bıkanlar gezgin mi?

Umursamadı

Onu yıka yüzene kadar,

Ya Rab

Kalırsan ve onları döküp yıkasa!

Biraz yenilense

Temizlense bu yer

Biraz daha dar, bu dar yolaklar

Olmazsa bu kara bulutlar ne olur

Garip ciğerimi bölüp böldü

Gittikçe daha fazla

Her zaman büyüyor

Bağrıma sığmayan derdim çoğaldı

Giderek daha çok bir incir gibi oluyor

Alyor'u özledim, kandaşlarım.

Şimdi vedalar uçuyor kollarımdan,

Gençliğim bahara girip sızıyor

Tekrar görüşene kadar hayır olsun

Hayırlı ve hoş olun

Karındaşlarım!”

‘UMUTLU AĞIT’ BEŞ ASYA DİLİNDE

Şair Hüseyin Haydar’ın depremin ardından yazdığı Umutlu Ağıt şiiri ise Çince, Farsça, Rusça ve Arapça olmak üzere 4 Asya diline ve ayrıca İsveççeye çevrildi. Aydınlık okurlarının bildiği gibi, Şair Hüseyin Haydar, gazetemizde yayımlanan manifesto ve yazılarında Asya şairlerine çağrıda bulunarak “Asya Şairleri Birliği”nin kurulmasını önermişti.

“Dünyanın kalbine sesleniyorum: Türk'e, Arap'a, Fars'a, Rus’a! Güzel Asya'mızın ulu şairlerinden Yunus Emre'nin diliyle ifade edersek: ‘Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım!’ Asya dolusu, Avrasya dolusu şair ordusu, gelin bu kutsal söze bağlı kalalım. Yan yana gelelim, birbirimizi yakından tanıyalım. Gözlerimizin içine bakalım.”

Türk milletinin zor günlerinde ortaya çıkan bu şair dayanışmasının gelecekte de devam etmesini diliyoruz.