Rus siyaset bilimci Darya Dugina, ‘Lugansk Zaferi’ni Aydınlık’a değerlendirdi: Siz Suriye'de biz Donbass'ta... Savaş batıyla
Rusya, Ukrayna Savaşı’nın beşinci ayında Lugansk topraklarını özgürleştirdiğini ilan etti. Savaşın ‘ikinci aşaması’nın yarısı bitti. Batı’nın estirdiği ‘Rusya kaybediyor’ havası dağıldı. Rus siyaset bilimci Darya Dugina, sahadaki gerçekleri ve operasyonun geleceğini gazetemize değerlendirdi
Ukrayna Savaşı’nın beşinci ayına girilirken Rusya Savunma Bakanlığı, Lugansk Halk Cumhuriyeti toprakların tamamının “kurtarıldığını” ilan etti. Dün Savunma Bakanı Sergey Şoygu, Devlet Başkanı Vladimir Putin’e askeri durumla ilgili rapor verdi. Böylece Rusya’nın 24 Şubat’ta başlattığı özel askeri harekatın “ikinci aşaması” olarak tarif edilen Donbass’ın kurtarılmasında büyük bir ilerleme kaydedildi. Batı medyasında sürekli tekrar edilen “Rusya’nın yenildiği”ne dair analizlerin yanlışlığı da ortaya çıktı.
Lugansk’ın tamamen Rusya ve Lugansk Halk Cumhuriyeti güçleri tarafından kontrol edilmesiyle gözler, sahada ortaya çıkan gerçeklere ve operasyonun nasıl devam edeceğine çevrildi. Yakın zamanda özel bir heyetle Donetsk ve Lugansk Halk Cumhuriyetleri’ne gidip sıcak çatışma hattında yaşananları yerinde gözlemleyen Rus siyaset bilimci Darya Dugina, Rusya’nın Lugansk’ta ilan ettiği zaferi Aydınlık’a değerlendirdi. Söyleşimizi soru-cevap şeklinde okurlarımıza sunuyoruz.
‘ZAFER RUHUNU YERİNDE GÖRDÜM’
- Çok yakın zamanda sıcak çatışma bölgesine gittiniz. Günler sonra Rus güçleri, Lugansk topraklarında zafer ilan etti. Neler gözlemlediniz? Sahadaki hava nasıldı?
Savaş meydanını ve bölgeyi iki hafta önce ziyaret ettim. Hem Donetsk hem Lugansk Halk Cumhuriyeti topraklarındaydım ve orada ABD’nin Javelinlerini, Hollanda ve diğer ülkelerden gelen çok sayıda silahı gözlerimle gördüm. Bunlar başta Ukrayna ordusu tarafından kullanıldı. Şimdiyse Lugansk ordusunun eline geçtiler.
Sahada gerçekten bir zafer havası vardı. Görüştüğüm insanlar haklı olduklarından ve 2014’ten beri adalet uğruna verdikleri savaşı kazanacaklarından son derece emindi. Çoğunluğu Rusça konuşuyor ve Ortodoks. Tarihsel olarak da Donetsk ve Lugansk, hep Rus diline, kültürüne dönük olmuştur. Batı dünyasına yönelimli olan ülkenin batı bölümüyle bu anlamda farklıdır.
- Gittiğimde zafer ruhunu, savaşa hazır olduklarını hissettim.
Özel askeri harekatın başlangıcından beri ve ondan çok öncesinde orada olan savaşçılarla konuştum. Yoldaşlarını kaybettiklerini, şiddetli bombardımanlara uğradıklarını söylediler. Ancak sağlam durdular ve hedeflerinin ne olduğunu kesinlikle biliyorlardı. Hedefleri adaleti sağlamak. Bunu da Rusya’nın yardımıyla yapabileceklerinin farkındalar.
Lugansk halkından görüştüğüm insanlar bana ayrıca şunu söylediler: Ukraynalılar onları sivil halk olarak görmüyor. Onları düşman olarak yok etmek istiyorlar. Oradaki trajediyi anlamak için bu insan düşmanlığını anlamamız gerekiyor.
Geçen sekiz senenin başlangıcında 2014 Maidan Darbesi var. Darbenin arkasında ise Amerikan neo-conları (yeni muhafazakarları), küreselleşme ve emperyalizm liderleri, Libya’yı mahveden Bernard Levy’ler, Arap Baharı’nı yapanlar vardı. Oradaki halk da bu gerçeği gördü, yaşadı. Geleceğin bu darbe rejimiyle olmadığını, Rusya’yla ortaklıktan geçtiğini anladı.
Sahada ne olup bittiğinin anlaşılması için, Rusya’nın savaşı Ukrayna’ya karşı değil, küreselleşmecilere karşı yürüttüğünün anlaşılması çok önemli.
SAVAŞ, BATI’NIN YOLLADIĞI SİLAHLAR YÜZÜNDEN UZUYOR
- Özel askeri harekatta ikinci aşamanın Donbass’ın kurtarılması olduğu açıklanmıştı. Sizce Ukrayna Savaşı’nda sona doğru mu gidiyoruz? Bundan sonra ne olacak?
Evet, ikinci aşama gerçekten de Donbass’ın kurtarılması olarak ilan edildi. Bu noktada Donetsk için bazı bölgeler kritik önemde. Sloviansk, Kramatorsk ve Avdiivka. Bu sonuncu şehir, Avdiivka, Donetsk bölgesinin merkezinde ve Ukrayna kontrolünde. Donbass bölgesine, sivil halka yapılan havan saldırılarının çoğu bu Avdiivka’dan geliyor. Ve kesinlikle yardım alıyorlar. ABD’den gelen silahları alıp havan saldırılarını bunlarla yapıyorlar.
Mesele şu ki, Donetsk Halk Cumhuriyeti toprakları da tamamen kurtarılsa bile hala tehdit altında olacaklar. Ukraynalılar sınırdan saldırı yapmaya devam edecek. Paradoks burada. Bundan sonra Donetsk ve Lugansk orduları nasıl davranmalı? Bu tamamen Batı’nın verdiği silahların menziline bağlı. Yakın zamanda ABD’den HIMARS füzeleri aldılar. Bunun gibi yeni silahlar çok daha uzak hedefleri vurabiliyor. Tehlike bu. Nerede durmalıyız? Bu soru hala ortada duruyor.
Çünkü Donetsk hala bombalanıyor. Daha önce de o bölgeye gittim. 8 yıldır en şiddetli bombardımanlar o zaman yapılıyordu. İnanılmazdı, anlatması çok güç. Önceki yıllarda bu kadar şiddetli değildi, çünkü Ukrayna bu füzelere, havanlara sahip değildi. Batı onlara şimdi yağdırdığı silahları, füze sistemlerini o zaman vermek istememişti. Atış menzilleri de bu kadar uzun değildi. Ancak şimdi bunlara sahipler. Bu yüzden her şey değişti.
AZOVSTAL’DA BULUNAN YAKILMIŞ CESETLER VE AMERİKAN PASAPORTU
- Sahadaki paralı askerlerin ve özellikle Batı ülkelerinden gelen eğitmenlerin, subayların akıbeti merak ediliyor. Siz sahada NATO subaylarının Ukraynalı askerlerle birlikte savaştığını doğrulayan bir kanıta rastladınız mı?
Azovstal Çelik Fabrikası’ndan ilginç bulgular ortaya çıktı. Örneğin bir savaş muhabiri, Aleksandr Rudenko, bölgedeki krematoryumda yakılmaya çalışılan bir ABD pasaportu ve kimlik kartı buldu. Donetsk Halk Cumhuriyeti Başkanı Denis Puşilin paralı askerler hakkında yakında açıklayacakları bilgiler olduğunu duyurdu. Azovstal’da ortaya çıkanlar ilginç, çünkü orada aynı zamanda yanmış cesetler ve vücut parçaları bulundu. Kimdi bunlar? O ABD pasaportu kime aitti? Neden yakmaya çalıştılar? Acaba o Amerikan pasaportunu taşıyan kişi, Ukrayna’ya gitmeden günler önce görevden azledilmiş bir NATO komutanı mıydı? Bütün bunlar ortaya çıkması için beklememiz gereken bilgiler. Azvostal’da bulunan cesetlerin küllerinin tahlil edilmesi için hala bekliyoruz.
YENİDEN İNŞANIN KOŞULU GÜVENLİĞİN SAĞLANMASI
- Bundan sonra Lugansk bölgesinde ne yapılacak? Moskova, burada elde edilen kazanımı nasıl değerlendirmeyi düşünüyor?
Birinci aşama elbette bölgenin yeniden inşası. Çok sayıda sivil alan Ukrayna tarafından bombalandı. Çok sayıda ev yıkıldı. İlk aşama insani yardım. İnsanlara ev, yemek, güvenlik temin edebilmek. Güvenlik en önemlisi, çünkü yeniden inşanın koşulu bu. Eğer bu sağlanamazsa bombardımanlar ve yıkım devam edecektir.
Lugansk’ın Popasnaya bölgesi tamamen yıkıldı. Ukrayna neredeyse ayakta bir ev bırakmadı. İnsanları rehin olarak aldılar, canlı kalkan yaptılar. Şehrin altyapısı çöktü, şehir mahvedildi. Dolayısıyla şimdi her şeyin onarılacağı bir evre başladı.
Bu yüzden Rusya şu anda kurtarılan topraklarda hava ve füze saldırısına karşı koyma üzerine çalışıyor. Bu çözülmesi gereken ana sorun.
Bundan sonra bazı siyasi kararlar alınacak ki en az bölgeyi kurtarmak kadar önemli. Örneğin Donetsk’te insanlara Rus pasaportu veren yeni merkezler kuruldu. Lugansk için de aynısı olabilir. Bu bütünleşme yolunda önemli bir işaret. Ancak henüz net bir siyasi karar verilmiş değil. Şu anda birinci mesele, herkesin odaklandığı konu bölgede güvenliğin sağlanması.
‘TÜRKİYE’NİN YAKLAŞAN HAREKATI EMPERYALİZME, KÜRESELLEŞMEYE KARŞI’
Türkiye’yle ortak düşmana sahibiz. Düşmanımız küreselleşme. Küreselleşme, Suriye’de PKK, PYD gibi Kürt ayrılıkçı teröristlerini kullanarak Türkiye’yi istikrarsızlaştırmaya çalışıyor. Böylece Türkiye’nin egemenliğini ve toprak bütünlüğünü sarsmak istiyor.
Bu küreselleşmeci güçler aynısını Ukrayna hükümetine de yaptılar. Ukraynalı neonazileri, radikal grupları Rusya’yı istikrarsızlaştırmak için kullandılar. Bu anlamda aynı cephede mücadele ediyoruz.
Rusya’nın özel askeri harekatı, küreselleşmeden kurtulmak içindir. Türkiye’nin Irak’taki harekatı ve Suriye’de yaklaşan harekatı da emperyalizmle, küreselleşmeyle savaşmak içindir. Bu yüzden bu noktada birlikte hareket etmeliyiz. Moskova ve Türkiye’nin işbirliğine her iki alanda da ihtiyacımız var. Ukrayna’da olduğu kadar Irak ve Suriye’de de.