Seçim hakkı seçme hakkı

Hepimizin seçim hakkı var!
Tabiî ki seçilme hakkımız da!
Türkiye yerel seçimlere odaklanmış, "hizmet yarışı"nda koltuktan koltuğa kalkıyor, koltuk kapmaca oynuyor, daha "şakacı" bazıları bazılarının altından koltuk çekmece oynuyor!
Seçimin içinde ama özünde çok dışarıda kalarak izleyen bizler, sokakta çelik çomak oynayan çocukları izler gibi kimimiz geniş, kimimiz dar pencerelerimizden dudaklarımızda acı bir gülümsemeyle izliyoruz. Gülümsememizin acılığı oyun oynayanların çocuk saflığıyla değil, Batı kurnazlığıyla, Batı sömürüsüyle, Batı acımasızlığıyla oynarken hemen yanı başında yaşamak ya da ölmek arasında seçim yapacakları kimi locadan, kimi sahne önünden kimi kulis arkasından izlemeleri.
Benden, senden nasıl iliklerimize kadar işlemiş, bizden değilse kurban bayramında kesilen koçları izler gibi izliyor, hatta iyi bir şey oluyor duygusuyla içimizde huzursuzluk dahi hissetmiyoruz. Çok fazla olduğu söylenen aklı her daim kalbinin gölgesinde kalanlardan biri olarak çaresizliğimizden kendimizi toplum dışına atmak kurtuluşumuz olmuş. Elinde Filistin Bayrağı yolun ortasında tek başına protesto yapan kadının cüret ve cesaretini gönlümüzü ortaya koyarak yaptığımız her iyi işte "kendini göstermek istiyor" diyen zehirli dillerin utanca boğmasıyla gösteremiyoruz.

FİLİSTİN YENİLMEYECEK

Biz hepimiz "iyi", "devrimci" insanlarız!
Biz hepimiz Müslüman’ız!
Biz hepimiz...
Biz hepimiz! Hiçbir zaman hepimiz olamamış mıyız? Acaba!
Niye, nasıl, neden kazanıyor denilenler, hepimiz olabilenler. Özünde hepimiz olamayanlar, bireysellikten, egodan arınamayanlar, ideolojisi kalmamış, bambaşka "sevdalara" "düşmüş" olanlar kazanamıyor; kazanamaz; kazanamayacak!
İdeolojisi kalmış ama yine hepimiz olamayanlar da kazanamayacak.
Hepimiz. Ne güzel bir kelime biz den de güzel.
Filistinliler, doğru ideolojisine yavrusuna sarılan ana gibi sarılan, hepimiz olmayı iliklerine işletmiş Filistinliler; yenilemiyor, yenilmeyecekler.
Yenilmeyecekler, yazarken burnumuzun direği sızlıyor. Dünya'nın gemini ellerinde tutanlar doludizgin koşabilecekleri bile durduruyor, kafesteki aslan gibi bir o yana bir bu yana gidip geliyor, serbest (tam bağımsız) olmadığı için avlanamıyor (üretemiyor) ve sonunda açlığa (ekonomik zorluğa) yenik düşüp önüne atılan etle uysallaşıyor, etin verileceği kapıya yöneliyor, o kapının önünde oturmaya başlıyor.
Aslan...
Ormanlar kralı bile açlığa yeniliyor.
Filistin!
Filistinli!
Açlığa yenilmez mi?
Açlık diyorum, açlık! Ve susuzluk!
Ramazan ayında, oruçta bile bunun farkında değilsek tutmaya devam… Oruç zannettiğimiz cennet vaadiyle kendimizi cehennemden kurtarmaktan başka bir şey düşünmediğimiz açlığımızı, iftar sofralarımızda şişen karınlarımız gibi en iyi Müslüman benim diye şişen egolarımızla; karnı doyduğunda gözlerinden yaş gelen, çaresizlikten Allah'tan dileyen, özünde hepimiz olabilmiş, sırf bu yüzden “hepimiz”siler tarafından ötekileştirilmişler neredesiniz?
Gelin! Gelin el verin!
Vallahi çok korkuyorum!
Allah şahit bir lokma almadım!
Açlıktan ağlayan kardeşlerim için almaya geldim!
Diyen özgüvenli, izzet-i nefs sahibi, onurlu çocukların ellerinden tutalım.
Müslümanlıkta birleşemiyorsak emperyalizme karşı olmakta birleşelim. Aslolanın bu olduğunu bilerek biz hepimiz olalım. Koruma gücü değil durdurma gücü, el kol bağlama, saldırgana zaman kazandırma "gücü" olan Bir'LEŞ'miş M(eğer)illetler Gücü'nün karşısına Türkiye'nin öncüğünde Rusya, Çin, İran, Irak, Yemen, Suriye, Ürdün, Lübnan, Mısır, Azerbaycan, Venezüela, İrlanda ve katılmak isteyen kim olursa hepsini bir araya getiren Avrasya Birleşmiş Mazlum Milletler Gücü kuralım. Mazlum olmayan, aslan olduğunu hatırlayan milletler olarak kafese konulan aslanları kurtaralım.
Seçme hakkımızı kundaktaki bebeleri, çocukları, kadınları, erkekleri, Filistin halkını kurtarmak için kullanalım.