Sırp Ordusu küreselci piyonların tehdidi altında

Sırp ordusu 1999 yılında NATO’yu rezil etti. Batılı siyasetçilerin ve NATO yetkililerinin planı Sırbistan’daki işlerini bir hafta içinde bitirmekti. NATO’nun askeri “uzmanları” Sırp ordusunun bir hafta direnebileceğini tahmin ediyordu. Ancak, çoğunlukla sivilleri hedefleyen ve 78 gün süren bombalamanın ardından NATO, gücünün azlığını ve savaşın ilkelerine olan saygısını gösterdi (bu ilkelerin hiçbirini uygulamadı). NATO 78 gün süren bombalamadan sonra müzakere masasına Sırp ordusunu ve devletini davet etmek zorunda kaldı. Bu 78 günlük insanlık dışı bombalamanın ardından Sırp ordusu gizli hareket eden çok kıymetli F-1176 savaş uçağını, pek çok helikopteri, B-52’yi düşürdü... NATO rezil olmuştu ve öfkeliydi...

Bütün bu olaylardan sonra, Eylül 2000’deki renkli devrimin ardından NATO Sırp ordusuna saldırmaya karar verdi. NATO askeri olarak çok çok daha güçlü̈ olmasına rağmen, Sırp ordusundan daha iyi değildi... Ancak, Sırp kilisesi ve devlet yetkilisi Petar Petroviç Njegos’un şiirinde dediği gibi “Gorki 19. yüzyılda dedi ki: ‘Savaşları kazanan silahlar değildir, savaşı askerlerin kalbi kazanır...’”

Eylül 2000’deki darbeden sonra (gelecekteki tüm diğer darbelere emsal teşkil eden renkli devrim.) NATO, AB ve tüm yardakçıları (yine hatalı bir şekilde) Sırp ordusunu etkilemek için kısa bir zamana ihtiyaç duyacaklarını düşündüler... 20 yıldan sonra hâlâ olmadı.

20 yıl sonra, Sırbistan’ın askeri cephaneliğini yok ettikten, en iyi askerlerini ve subaylarını ordudan attıktan, ordunun kilit noktalarına yardakçılarını atadıktan sonra NATO yine hiçbir şey başaramadı: Ordudakilerin çoğu NATO (hem yerli hem yabancı) dümencilerini hakir görüyor ve NATO dümencilerinin ve piyonlarının çoğu üstlerine ve patronlarına verdikleri sözleri yerine getiremiyorlar.

Sırp ordusunun profesyonel üyelerinin çoğu (ve sıradan vatandaşlar) kim olduklarını ve onurlu atalarının kimler olduğunu unutmuyorlar. Hepsi kovboy, suçlu, ensest ve korsan gibi geçmişlerden geldiğinden dolayı NATO çetesi bu ilkelerin ve kriterlerin farkında değil ve çoğu bir kaç kuruş için ülkesini satar.

NATO’YA UYUMLU HALE GETİRDİLER

Bugünlerde Sırp ordusu pek çok nedenden dolayı zor durumda:

- Profesyonellerinin çoğu devletin siyasi temsilcilerinin kendilerini ve ülkeyi satacağının tamamıyla farkında...

- NATO’nun ofisleri (2. katın tamamı) Sırp Silahlı Kuvvetleri ve Savunma Bakanlığı ile aynı binada.

- Sırp Silahlı Kuvvetleri daha iyi bir örgüt olmasına ve NATO bir fikir değilken bile var olmasına rağmen NATO’ya uyumlu hale getirildi

- Savunma Üniversitesi Rektörü, Doç. Dr. Korgeneral Goran Radovanoviç -konuşmalarıyla olmasa bile eylemleriyle- Sırp Silahlı Kuvvetlerinin Batı tarafından işgali için aleni bir şekilde lobi yapıyor, Dışişleri Bakanlığı ile olan iletişiminden gurur duyuyor ve bunu vurgulamak için hiçbir fırsatı kaçırmıyor. İşgal zamanlarında bile Sırp ordusunun başarmayı denediği iyi olan ne varsa mahvediyor.

- Belgrad Askeri Akademisi’nden sorumlu Albay Prof. Dr. Bojan Zrniç, Sırp ordusunun asırlık geleneğini anlamsızlaştırmak ve Batılı teknolojinin verimsiz projelerine bağlamak için elinden geleni yapıyor. (Sırp ordusu 1999 yılında Batı’nın “gelişmiş teknolojisinin” Sırp ordusunun askeri becerilerinin yanında HİÇBİR ŞEY olduğunu kanıtladı.) F-117’nin düşürülmesi ile ilgili çok iyi bilinen bir söz var: “Pardon, görünmez olduğunu bilmiyorduk...”

-Radovanoviç ve Zrniç Sırp Ordusu’nu aşağılamak için her şeyi yapıyorlar. Her ikisi Askeri Akademi’deki askeri lise öğrencilerinin ve Savunma Üniversitesi’ndeki öğrencilerin beyinlerini yıkamaya uğraşıyorlar. M16 ve NATO tarafından birkaç güzel kelime ile ödüllendirildiklerinde her ikisi de zavallı durumdaydılar. Bir ülkenin ordusu iyi durumdaysa yenilemeyeceği iyi bilinen bir gerçektir.

NATO PİYONLARI

-Sırp ordusu için utanç kaynağı olan bu iki ordu mensubu daha sonra Batılı sömürgecilere her şeyi fethetmelerine, ülkenin geri kalanını mahvetmelerine ve kendilerinin bugüne kadarki başarısız girişimlerini saklamalarına yardım etmek için Sırp ordusuna zarar verecek her şeyi yapıyorlar.

Sırp ordusunun ülkeye ve ülke insanına sadık olan kısımları çeşitli tacizlere, aşağılanmalara ve görevden alınmalara maruz kalıyorlar. Basitçe, dangalak NATO piyonları kendilerinden ve dangalak patronlarından daha iyi olanlara tahammül edemiyorlar.

NATO, Sırp ordusunu derinlemesine ve hiyerarşik anlamdan işgal edemiyor. Sadece bazı subaylara rüşvet verebilir ve uşaklarının bazı önemli pozisyonlara gelebilmesi için lobi faaliyetleri yapabilir. ama yine de sefil bir durumdalar.

-Sırp ordusunun sıradan bir askeri bile böyle insanları kilometrelerce öteden tanıyor.

Sırp ordusu ülkeyi siyasi yanlışlardan ve Batı’nın hasta sisteminin ve daha da hasta siyasi gündeminin piyonları olan rüşvetçi siyasetçilerden korumak için yardıma ihtiyacı var.

Sırp ordusu varlığını sürdürdüğü yüzyıllar boyunca ülkesine ve halkına asla ihanet etmedi. Şimdi, benzeri görmemiş aleni bir ihanet ve hasta Batı tarafından empoze edilen değerler sisteminin değişmesi ile karşı karşıya ve ülkenin ya da halkın iyiliği için değil, işgalcilerin adına çalışan siyasi liderlik ile iletişim halindedir. Siyasi liderlerin ihaneti daha önce hiç görülmemiş bir düzeydedir

-Sırp ordusunun askeri darbe geleneği yoktur, çünkü hiçbir zaman siyasi liderlerin bu derece ihaneti ile karşı karşıya kalmamıştır.

AVRASYA’DA MÜTTEFİK ORDU İHTİYAÇ

Sırp devletini önemsemeyen siyasi liderlerin tamamı şu ya da bu Batılı klanı temsil ettiğinden, Sırbistan için en iyisi askeri bir hükümet olacaktır. Ülkenin siyasi liderliğine yönelik plan yapma konusunda deneyime sahip olmayan Sırp ordusu, Anayasaya karşı görevleri ile Anayasanın sağduyu tarafından algılanan kendi bilinç ve ahlaki değerler arasında bir denge kurmaya çalışıyor ki, bu da pek hoş bir pozisyon değil.

Sırp ordusu Avrupa’nın en eski ordularından biridir. Pek çok durumda becerilerini ve cesaretini sergilemiştir. Şimdi devleti koruyacaklarına dair Anayasayı ve Miroslav’ın öğretileri üzerine yemin eden ama her gün ihanet edenlerle mücadele etmek zorundadır.

Sırp Ordusu geçmişte pek çok kereler olduğu gibi, Sırbistan devletin resmi makamlarını kötüye kullanan gelip geçici siyasi otoriteler tarafında suç eylemlerinin içine sürüklenmeyi hak etmiyor. Sırp ordusu pek çok rüşvetçi siyasetçi ve hainden kurtuldu. Aynı şekilde bunlardan da kurtulacak. Ama en azından Avrasya’dan dost müttefik ordulara sahip olması iyi olur...

Asıl sorulması gereken soru şu: Neden askeriyeyi önemseyen, seven ve tahribatı durdurmaya çalışan Sırp Savunma Bakanı, askeriyede en üst düzeydeki hainleri ve kanserojen yapıları bertaraf etmiyor?

Neden onları Sırbistan’a gerçekten sadık insanlarla değiştirmiyor? Eğer hainler askeri bir kariyer istiyorlarsa, önce vatandaşlıklarını değiştirmeli, İngiltere, ABD veya başka bir ülkeye başvurmalı, Sırbistan'dan ayrılmalı ve hainliklerine başka yerde devam etmeliler.