Suyu ve elektriği olmayan kasabada büyüdü: O şimdi ülkesinin ilk kadın pilotu!

Bazı küçük çocuklar pilot olma hayaliyle büyür. Silva McLeod onlardan biri değildi.

Tongan adası Vava'u'daki çocukluğu boyunca pilotluğun olası bir kariyer olduğunu bile bilmiyordu.

Ancak ailesiyle birlikte yaşadığı sazdan kulübenin üzerinden ne zaman bir uçak geçse, küçük Silva görmek için dışarı koşardı.

"Çocukken bu bir fanteziydi, çünkü ne zaman bir uçak ya da bir uçak işareti geçse, her zaman dışarı koşar, gökyüzünü işaret ederdim" diyor. "Pilot olmak istediğimi söyleyemem ama içimdeki o hayranlık, o merak, 'Vay canına, ne zeki insanlar bu makineleri kullanıyor' diye düşünmeme neden oluyordu."

O zamandan beri McLeod için çok şey değişti. Evlendi, Avustralya'ya göç etti ve sonunda uçan bir makineyi kullanan zeki insanlardan biri oldu. Bunu yaparken de pilot lisansı alan bir avuç Tongalıdan biri ve ilk Tongalı kadın oldu.

GÖKYÜZÜNE GİDEN UZUN YOL

McLeod ilk kez 1981 yılında, bir hastane inşaatına yardım etmek üzere Tonga'ya geldiğinde tanıştığı Avustralyalı kocası Ken ile evlendikten kısa bir süre sonra uçağa bindi.

Victoria'daki memleketine gitmek için önce Silva'nın memleketi Vava'u'dan ana ada Nuku'alofa'ya küçük bir uçakla uçmaları, ardından Nuku'alofa'dan Auckland, Yeni Zelanda'ya uçmaları ve son olarak da oradan Melbourne'a gitmeleri gerekiyordu.

İlk uçuş tam bir felaketti. Çok kötü bir havada uçuyorlardı ve uçağın gövdesindeki birkaç küçük çatlaktan içeri su sızmıştı. Uçağın iki pilotu - her ikisi de Tonga'lı olmayan beyaz adamlar - yolcuların çoğunun anlayamadığı İngilizce anonslar yapıyordu.

McLeod uzun zamandır havacılığı öğrenmeyi hayal etse de hayat ona engel oldu. Avustralya'ya taşınması, yer değiştirmekten çok daha fazlasını gerektiriyordu - bir banka hesabı açmayı, çamaşır makinesi kullanmayı, harita okumayı, araba kullanmayı ve daha fazlasını öğrenmesi gerekiyordu. Çok geçmeden bu karışıma çocuklar da eklendi.

32. doğum gününde Ken karısına bir hediye verdi: temel tanıtım eğitimi uçuşu için bir sertifika. "Hâlâ uçmayı öğrenmek istiyor musun?" diye sordu. Tek bir yanıt vardı: evet.

Yıldan yıla, kurstan kursa ilerleyen McLeod, yavaş yavaş pilot olma yolunda ilerledi.

Önce öğrenci lisansını, ardından kısıtlı lisansını, ardından da ticari lisansını aldı. Sonunda, öğrenci pilotlara ders verebilecek ve küçük tekneleri kendisi uçurabilecek duruma geldi.

McLeod pilot lisansını 1992 yılında aldı. Avustralya Sivil Havacılık Güvenliği Kurumu'na göre, bu onu lisanslı pilot olan ilk Tongalı kadın yapıyor.

HALA YUKARI DOĞRU HAREKET EDİYOR

McLeod pilot koltuğuna alışılmadık bir şekilde oturmuş olabilir ama gökyüzünde geçirdiği her ana değer veriyor.

37 yaşında Royal Tongan Havayolları'nda tam zamanlı pilot oldu.

İşte o zaman, adadaki evinden ilk kez ayrıldığı o korkunç uçuşun anısını hafifletebilmiş.

Tonga'da uçarken Tonganca (pilot konuşması) yaptığımda görevimi tamamladığımı hissettim. Bundan sonra gelecek her şey bonus olacaktı. Eğer Tonga'da uçarken ölürsem, gelmiş geçmiş en mutlu pilot olurdum.

 Yine de bu rüya uzun sürmedi. 2004 yılında havayolu şirketi kapandı. McLeod için Royal Tongan'ın sona ermesi bir iş kaybetmekten çok daha fazlasıydı. Gençlerin havacılık alanında kariyer yapabilmeleri için eğitim alacakları ve çalışacakları bir yere ihtiyaçları var.

Ulusal bir havayolu şirketine veya ulusal bir uçuş okuluna sahip olmamak, Tonga gibi marjinalleşmiş, yetersiz hizmet alan bir ulus için ölüm çanı olabilir. McLeod kocasıyla tanışmasaydı ve yurtdışında yaşayıp çalışabilseydi, büyük ihtimalle hayalini asla gerçekleştiremeyecekti. Bildiği diğer Tongalı pilotlar da yurtdışında eğitim almış. Tonga'da geri dönüp bir sonraki nesle danışmanlık yapabilecekleri bir uçuş okulu yok.

Yine de McLeod kendisini her zaman elektriksiz ya da sifonlu tuvaletsiz büyüyen, tropik bir adada yalınayak koşturan küçük bir kız olarak düşünecek.

"ASLA DAĞIN TEPESİNE BAKMAYIN"

Ken'i kanserden kaybettikten sonra, anılarını yazdığı "Ada Kızından Havayolu Pilotuna: Bir aşk, fedakarlık ve uçuş hikayesi" adlı anı kitabını yazarak başa çıktı. Kitabın, havacılık sektöründe çalışmak isteyen marjinal geçmişe sahip diğer insanlara umut vermesini umuyor.

Tavsiye olarak "Asla dağın tepesine bakmayın," diyor. "Çünkü o zaman bırakırsınız. Çok yüksektir, çok zordur. Ama sadece önünüzdeki adıma odaklanırsanız, yavaş yavaş ilerlerseniz, bir de bakmışsınız ki dağın yarısına kadar ilerlemişsiniz."

Bilimsel olarak açıklandı! Palyaçolardan neden korkuyoruz?Hayatın İçinden

O konserde dans edenler 2.3 büyülüğünde deprem yarattı!Kültür Sanat

Kaynak: CNN