Turan Baş’ın öncülüğü

Turan Baş’la 1977 yılının kış aylarında tanıştım. Parti tarafından İstanbul gençlik sorumluluğu görevine getirilmiştim. Turan Baş ve eşi Güzin, Anadolu yakasındaki liselilerin önderiydi. Turan’ın yaşından daha olgun kişiliği siyasi konulara ilgisi ve kararlılığı, kısa sürede Anadolu yakasında güçlü bir Devrimci Liseliler Birliği örgütünün ortaya çıkmasını sağlamıştı. Turan’ın, kararlı, sorgulayıcı ve sevecen kişiliğini her eylemde hissederdim. Turan’ın ve Güzin’in sayesinde Anadolu yakasında çok nitelikli bir kadroyu örgütlemiştik. Kadıköy yakasındaki liseli öncülerimiz, liseliler ve bütün gençlik hareketi içinde siyasal birikimleri akıllılıkları ve militanlıklarıyla çok etkili ve öncü roller üstlendi.

12 Eylül’ün zor zamanlarında Turan, her zaman başvurduğumuz, zor günlerin arkadaşı oldu. Sık sık bir araya geldiğimizde devrimciliği bırakmış sol artığı neo- liberalleri, tatilde, Ege ilçelerinde nasıl yakaladığını ve onlarla mücadelesini uzun uzun anlatır, onlarla mücadelenin önemini her zaman vurgulardı. Onun işyerine gelen bu gibi kişilerle ben de karşılaştım. Orada yaptığımız tartışmalarda Turan’ın kararlı ideolojik tutumunu her zaman gördüm. Turan’ın 80’li yıllarda film sektöründe bir işyeri vardı. Onun işyeri birçok sorunumuzun çözümü için her zaman Partimize açıktı.

PARTİ’YE HAYIR DEMEYEN ÖNCÜ

Turan’la uzun yıllar süren Parti bağımız içinde, yapmasını istediğimiz görevlere hiçbir zaman hayır cevabını almadım. Ne zaman başımız sıkışsa Turan’da soluğu alırdık. Bazı zamanlarda mali bakımdan darlandığını bilirdik. Buna rağmen, sorunlarını bize yansıtmadan, Parti’nin isteğini karşılamak için bir çözüm yolu bulur, yapması gereken katkıyı gerçekleştirirdi. İl başkanlığım döneminde, kendisine Kadıköy İlçe Başkanlığı görevini teklif ettiğimde, düşünmeden görevi kabul etti. İş adamlığıyla ilçe başkanlığı görevini nasıl bağdaştıracağını bana anlatmaya başlamıştı. İlçe Başkanlığı dönemi, siyasal mücadelenin yükseldiği, Silivri mücadelesinin en ateşli günleriydi. Büyük Haziran eylemleri patlamıştı. Bu mücadeleler içinde, onun başkanlığındaki Kadıköy Örgütümüz İl Örgütümüzün en önemli dayanağı oldu. Eylemlerin örgütlenmesinde, maliyesinin yaratılmasında, önümüze çıkan ideolojik sorunlarla mücadelede Kadıköy Örgütümüz öncü roller üstlendi. Bütün bu çalışmalarda, Turan’ın çalışma tarzına yansıyan iyimserliği, siyasi birikimi, böyle bir devrimci dönemde engel kabul etmeyen ve mutlaka sorunların çözümünü bulan kişiliği her zaman dikkatimi çekmiştir.

İdeolojik Mücadele İçinde Partiyi Eğitmek ve Yönetmek

Turan, görevlerin gerçekleştirilmesinde ideolojik netliğin tayin edici olduğunu kavrayan ve bunu önderlik tarzının merkezine yerleştiren bir arkadaşımızdı. Silivri mücadelesinin ilk döneminde ortaya çıkan karamsarlık, seçimlerin arkasından Parti’nin öncü karakterini hedef alan anlayışlar, Haziran eylemlerinde özellikle Kadıköy’de yoğunlaşan neo-liberal hareketin etkilerine karşı mücadele önümüze çıkan ideolojik görevlerdi. Kadıköy üyelerinin görevlendiği toplantılar, ideolojik tartışmaların yapıldığı eğitim toplantıları şeklinde geçerdi. Turan’ın ideolojik eğitimi esas alan birleştirici tutumu, birçok arkadaşımızın o toplantılarda eğitilerek önder kişilikler haline gelmesini sağlamıştır. Kadıköy örgütümüzün sayısı bine varan insanı eylemlere götürebilmesinde ve yönetmesinde bu kararlı ideolojik tutum belirleyici olmuştur. İl Sekreterliği görevini de aynı anlayışla yapmıştır. Muğla İl Başkanlığı sırasında eğitim konularıyla ilgili kendisiyle birkaç kez konuşmuştum. Bu konuşmalarda Vatan Savaşına karşı çıkan Parti karşıtı ideolojik tutumlara karşı mücadelenin önemine vurgu yapmıştı. Hastalığı sırasında yaptığım görüşmede, hastalığını değil, önümüzdeki dönemin iktidar görevlerinden söz ediyordu.

ADANMIŞ ARKADAŞLIKLAR

Halkına kendisini adayan, bir devrimcinin, arkadaşlıkları da adanmıştır. Kendisine söylenmemiş sorunları duyduğunda, mutlaka bir çözüm geliştirmeye çalışırdı. Buna birçok kez tanık oldum. Yönetim Kurulu üyesi Bahir Bilge arkadaş için nasıl çırpındığını hiç unutmam. Başımın sıkıştığını duyduğu zaman, ben ona söylemesem de o, yapabileceği her şeye hazır olduğunu bana bir biçimde hissettirirdi. Yapardı da. Böyle bir arkadaştı.

Ben, ölülerin de yaşamın bir parçası olduğuna inanırım. Ölen arkadaşlarımız bize, insanlığın büyük serüvenindeki kısa yaşamları içinde, elde ettikleri kazanımı bırakırlar. Bunun en değerli bilgi olduğunu düşünürüm. Bir anlamda arkadaşlığımız devam eder; onların bıraktıkları ve bizim yaptıklarımızın yeniden harmanlanmasıyla. Bu nedenle, çok söylenen “mücadelemizde yaşayacak” sözü, sıradanlaştırılmayı kabul etmeyen derin bir anlama sahiptir. Biliriz ki, günümüzün devrimci görevlerine ne kadar sarılırsak ve başarırsak, onlardan kalan bilgileri büyük bir geleceğin parçası haline getirmiş oluruz. İşte o zaman tarihten gelen büyük devrimci emekler, eylemimizde, iyimserliğimizde ve yaşamamızda sessizce yerini almış olur.