Vatandaşlar 'meslekler unutulmasın' diye müze kurdu

İzmir'de köklü bir ticaret geçmişine sahip Tire ilçesinde kurulan Kent Müzesi'nde unutulmaya yüz tutmuş meslekler, 8 usta tarafından yaşatılmaya çalışılıyor. Yılda 10 bin ila 12 bin ziyaretçinin gezdiği müze, her gün 08.00 ile 17.00 saatleri arasında misafirlerini ağırlıyor. Müze bölge halkından alınan bağışlarla kuruldu. Ziyaretçiler müzenin yanında bulunan Kutuhan ve Bedesten gibi ticaret hanlarını da gezebiliyor.

İpek Yolu üzerinde bulunan, Aydınoğulları Beyliği'ne başkentlik yapan ve Osmanlı döneminde de Aydın sancak merkezi olan Tire'de bu tarihin mirası sayılan çok sayıda zanaat, yok olmama mücadelesi veriyor.

Son ustalarının küçük atölyelerinde siparişle çalıştığı bu mesleklerin yaşatılması için ilçe belediyesi öncülüğünde eski belediye binasında kurulan Kent Müzesi, tarihe yolculuk yapmak isteyenlerin uğrak noktası haline geldi. İçinde beledi dokuma, nalın, urgan, hasır, yorgan ve semer atölyeleri ile berber dükkanının bulunduğu müzede görev yapan ustalar, ziyaretçilere uygulamalı olarak zanaatlarını sergiliyor.

TİRE BANDOSU'NUN MÜZİK ALETLERİ

Tarihi çarşıyı andıran müzede dönemin belediye başkanlığı makam aracı olarak kullanılmış 1937 model "Ford Fao" marka otomobil, 1923 yılında kurulan ve Türkiye’nin ilk bandolarından biri olan Tire Bandosu'na ait müzik aletleri, Medeni Kanun'un kabul edildiği süreçte tutulan evlendirme defterleri, mübadele dönemine ait Rumların kayıtları ve Tire Yahudilerinin ikamet ve tapu kayıtları da sergileniyor.

Müze Mihmandarı Fatih Bayrakçı, müzede bin 500'e yakın eser bulunduğunu söyledi. Bayrakçı, müzede özellikle çocuk ve gençleri görmenin ustaları da sevindirdiğini dile getirdi.

GEMİLERİ YÜRÜTEN İPLER TİRE'DEN GÖNDERİLDİ

Urgan ustası Raife Baysal, Tire'nin Osmanlı'nın önde gelen urgan üretim merkezi olduğunu, İstanbul'un fethinde de karadan yürütülen gemilerin Tire'den giden halatlarla çekildiğinin rivayet edildiğini söyledi. Baba mesleği olan urgancılığın yok olmamasını istediğini anlatan Baysal, "Gençlerimiz urganın nasıl yapıldığını bilmiyor. Biz burada bu sanatı göstererek çalışıyoruz" dedi.

Beledi dokuma ustası Gülnur Yaykal da mesleği babasından öğrendiğini ve kendisinin dördüncü kuşak olduğunu dile getirdi. Yaykal, şunları anlattı:

"Çok güzel ve özel bir iş. Normal dokuma tezgahları iki ayaklı oluyor. 13 ayaklı 24 çerçeveli tek tezgah bu kalan. 60'lı yıllarda herkes bırakmış. Babam bu işi bırakmamış ve 45 sene tek başına yapıp satmaya çalışmış. 3 seneden beri ben devam ediyorum. İçinde olduğum için zor gelmiyor ama çok karmaşık ve çok fazla desen çıkaran iki tarafı da kullanılan bir kumaş. Jakarlı dokumanın atası diye geçiyor. Gelecek nesillerin de öğrenmesi için iki kurs açtım. Bu sanat unutulmayı hak etmiyor. 1503 yılında Çırağan Sarayı'nın girişinde kullanıldığı söyleniyor. Döşemelik olarak kullanılıyor. Yeniçeri kıyafetleri yapıldığı biliniyor. 'Derviş sabrının ürünü' derler beledi dokuması için. 1530 tane ip var. Yapan kişi sadece dokuma değil bütün sisteme hakim olmak zorunda."